اسم من بومادران مي باشد. به من علف هزار برگ - زهرة القنديل هم گفته اند. در كتابهاي گياه شناسي قديم ايران ، اسم يك نوع من برنجاسب و نوعي ديگرم قيصوم ذكر شده است ، بطور خودرو در ايران و نقاط مختلف اروپا، در كنار جاده ها و دشت مي رويم ، سر شاخه هاي گلدار من داراي يك اسانس معطر فرار و چند تركيب دارويي است مقداري اينولين - مواد چربي و مومي و كمي تانن هم دارم ، مرا در اروپا به عنوان تب بر و نيروبخش و ضد تشنج استعمال مي نمايند، مصرف من براي ادرار زياد مي كنم - تب شكن هستم جوهر مرا به صورت ماليدني مي توانيد بر روي محل دردناك اورام و روماتيسم استعمال كنيد، و با وازلين و روغن هاي ديگر مخلوط كرده ، و بعنوان پماد يا كرم مسكن بكار بريد. جوشانده ي سر شاخه هاي گلدار من عادت ماهانه زنان را باز مي كند و زايمان را آسان مي سازد و سنگهاي كليه و مثانه را ميريزاند. ضماد من جهت درد سينه و انواع سردرد و سرسام بكار برده شده است . اين ضماد اورام را مي خواباند و اگر روي شقيقه بگذاريد، دماغ را باز مي كند. پاشيدن سوخته من روي زخم مفيد است - استنشاق آب جوشانده ي من جهت درمان زكام و نزله و آنفولانزا توصيه شده است ، اين جوشانده ضد تنگي نفس - معالجه تب و لرز - پاد زهر سموم و مسكن دردهاي مفاصل و عرق النساء مي باشد، بخورد و دود من حشرات را فرار مي دهد. اگر ضماد مرا روي محل نيش عقرب بگذاريد، فورا درد آنرا ساكت مي كنم . سوخته مرا براي جلوگيري از خونريزي بكار مي برند، اگر ضماد مرا گرم گرم روي محل گري بگذاريد به روييدن مو كمك مي كنم سابقا براي زود درآمدن ريش ، سر شاخه هاي مرا با روغن ترمس (باقلاي مصري ) مخلوط كرده ، روي صورت جوانان و مردان كوسه مي گذاشتند و عقيده داشتند كه اثرش قطعي است . براي تسكين اعصاب دم كرده پنج درصد مرا بكار بريد.