ميوه ي نوع تلخ من محلل و ضد عفوني كننده و پاك كننده ي اخلاط است . ضماد آن با سركه جهت سر درد و سرمه ي آن به چشم ، جهت تقويت بينايي به كار مي رود.
جهت تنگ نفس و سرفه و ورم سينه مفيد مي باشد، مخصوصا اگر همراه با نشاسته خورده شود و اگر كمي از آن را با نعناع بخوريد، درد كليه را تسكين مي دهد و خوردن آن همراه با عسل جهت باز شدن كيسه ي صفرا و كبد و سپرز و امراض آنها نافع است .
ماليدن كوبيده ميوه تلخ من به سر، شوره و شپش و رشك را از بين مي برد.
استعمال يك دانه ي آن عادت ماهانه آور است . ضماد آن با سركه و جهت زخم هاي كهنه و زخم هاي چركي پوست و زخم هاي عصبي و جرب و خارش و تركيدن پوست مفيد است .
ماليدن آن به صورت ، برطرف كننده ي كك و مك و آثار پوست مي باشد ضماد آن بر محل گزيدن سگ هار قبل از رسيدن پزشك نافع است . ميوه ي تلخ من جهت روده مضر است و زياده روي در خوردن آن توليد مسموميت مي نمايد كه ممكن است مرگ همراه داشته باشد.
اگر مقداري مغربادام تلخ را له کرده و با کمي سرکه کهنه مخلوط نماييد و به محل جوشهاي خشک صورت بماليد علاوه بررفع آنها در درمان ساير امراض پوستي نظير جرب و خارش پوست نيز مؤثر است.ماليدن روغن بادام تلخ به پوست هم مفيد است.
جهت رفع سردردهاي کهنه چند بادام تلخ را بکوبيد و آنرا با سرکه خمير کنيد و بر پيشاني و سر ضماد نماييد در صورت نبود بادام تلخ و سرکه مي توانيد چند قطره روغن بادام تلخ را در بيني بچکانيد.
ريشه ي درخت بادام تلخ داراي طبيعتي گرم و خشک است.چنانچه کسي مقداري از آن را نرم کوبيده و با روغن سرخه و سرکه خمير نمايد و بر محل لک و پيس پوست بمالد در رفع اينگونه لک ها و درمان بيماري برص موثر است.
چنانچه چند قطره از روغن بادام تلخ را در گوش کسي که به گوش درد دچار گشته بچکاند درد گوش راساکت کرده و در رفع سنگيني و برطرف کردن صداي گوش نيزمجرب است.
چنانچه 2 مثقال پوست فندق را سوزانده و با 1 مثقال از رنده شده پياز عنصل مخلوط کرده و با نصف استکان روغن بادام تلخ بياميزد و هرروز بمالد در تقويت پياز مو و جلوگيري ازريزش مو بسيار مفيد است.