در توليد صنعتي غذاها، از افزودني هاي گوناگوني استفاده مي شود تا از تغيير طعم، بو و بافت جلوگيري کرده و با ممانعت از فعاليت باکتري ها، از خراب شدن آن ها جلوگيري کند.
افزودني ها بر اساس برنامه اي از قبل تعيين شده، تحت نظارت و بر اساس نوع ماده ي غذايي، به ميزان معلوم به آن ها اضافه مي شود. در ادامه برخي از آن ها را براي تان آورده ايم. با ما همراه باشيد...
افزودني هاي خوب يا مفيد
آنتي اکسيدان ها
آنتي اکسيدان ها مواد شيميايي اي هستند که به طور طبيعي در رنگدانه هاي ميوه ها و سبزيجات وجود دارند و اثر قابل توجهي در جلوگيري و حتي بهبود يک سري از بيماري ها  دارند؛ به عنوان مثال ليکوپني که به طور طبيعي در گوجه فرنگي وجود دارد، از جمله مواد آنتي اکسيداني اي است که مي توان به مواد غذايي اضافه کرد. با افزودن آنتي اکسيدان ها به غذاها، عملکرد سالم مواد غذايي اضافه مي شود.
اسيدهاي چرب ضروري
از جمله اسيدهاي چرب ضروري که بسيار شنيده ايم، امگا 3 است که براي عملکرد طبيعي سيستم عصبي ضروري است و باعث بهبود عملکرد قلب مي شود.
کودکان امگا 3 را براي تکامل مغز و چشم نياز دارند؛ براي همين معمولا به غذاهاي تکميلي کودکان اضافه مي شود.
پروبيوتيک ها معمولا در ماست و غذاهاي تخميري هستند. اضافه کردن پربيوتيک ها مانند فروکتواليگوساکاريدها به غذا، به فلور طبيعي روده کمک کرده و سلامت بدن را افزايش مي دهد
فيبر
فيبر از اجزاي اصلي تشکيل دهنده ي غذاهاي گياهي است و براي عملکرد طبيعي سيستم گوارشي ضروري است. يک سري از فيبرها کاهش دهنده ي کلسترول و ساير چربي ها هستند که به کاهش خطر بيماري هاي قلب و عروق کمک مي کنند.
پروبيوتيک و پربيوتيک
پپروبيوتيک ها باکتري هاي سالمي هستند که در روده ها رشد کرده و به سلامت سيستم گوارشي کمک مي کنند.
پربيوتيک ها فيبرهايي هستند که رشد پروبيوتيک ها را در روده تقويت مي کنند.
پروبيوتيک ها معمولا در ماست و غذاهاي تخميري هستند. اضافه کردن پربيوتيک ها مانند فروکتواليگوساکاريدها به غذا، به فلور طبيعي روده کمک کرده و سلامت بدن را افزايش مي دهد. پربيوتيک ها را مي توان به يک سري از غذاها اضافه کرد، مانند محصولات لبني.
ويتامين ها و مواد معدني
بسياري از غلات صبحانه با ويتامين ها و مواد معدني غني شده اند.
بسياري از نان ها و محصولات نانوايي که با آرد تصفيه شده درست مي شوند، ويتامين هاي گروه ب و آهن کمي دارند به همين دليل براي غني تر شدن شان، اين مواد را به آن ها اضافه مي کنند.
گاهي لبنيات با ويتامين D غني مي شوند.  

ساير افزودني ها
افزودني هاي رنگي
افزودني هاي رنگي جذاب تر شدن محصول را به دنبال دارند. يک سري از اين رنگ ها طبيعي و از عصاره گياهان هستند و بعضي به طور صنعتي و مصنوعي تهيه مي شوند.
رنگ هاي مصنوعي که از طرف اداره ي غذا و دارو يا اداره ي استاندارد هر کشور تاييد مي شود، رنگ هاي مجاز ناميده مي شوند و معمولا ارزان تر و موثرتر از رنگ هاي طبيعي هستند.
رنگ هايي که در آب حل مي شوند dyes ناميده مي شوند و معمولا به آردها، مايعات،نوشيدني ها، محصولات ناني، شيريني ها و محصولات لبني اضافه مي شوند.
رنگ هاي غير محلول در آب lakes ناميده مي شوند که ماندگارتر هستند و در چربي ها و روغن ها و محصولاتي که رطوبت ندارند مانند آبنبات ها و آدامس ها استفاده مي شوند.

شيرين کننده هاي مصنوعي
اين افزودني ها شيرين کننده هستند ولي کفايت تغذيه اي و انرژي  ندارند. از لحاظ شيريني معمولا صد مرتبه شيرين تر از قند معمولي هستند مانند: اسپارتام، نئوتام، ساخارين، ساکرالوز و....
 BHA و BHT     
اين ها نوعي از نگهدارنده ها هستند که از تخريب چربي موجود در مواد غذايي ممانعت مي کنند و مانع اکسيداسيون چربي ها مي شوند؛ در واقع شبيه ويتامين E عمل مي کنند.
معمولا به مشتقات سيب زميني، غلات خشک صبحانه و محصولاتي که حاوي چربي هاي حيواني هستند، اضافه  مي شوند. اين مواد اگر بيش از حد مجاز استفاده شوند، تداخل هورموني و افزايش آنزيم هاي کبدي را به دنبال دارند.
کلسيم پروپيونات
در محصولات ناني و نانوايي به عنوان نگهدارنده و براي جلوگيري از رشد کپک و باکتري استفاده مي شود. در کره و بعضي پنيرها هم  استفاده مي شود. کساني که ميگرن دارند، ممکن است به اين افزودني حساس باشند. مواد غذايي حاوي افزودني ها معمولا در سنين کودکي تا جواني در اوج مصرف هستند، دقيقا در زمان رشد و تکامل، پس بايد بسيار دقت کنيم.
اگر چه اين مواد مجاز هستند ولي در خوردن محصولات آماده هرگز نبايد زياده روي کرد
اسيد سيتريک
اسيد سيتريک به محصولاتي که حاوي ميوه و طعم ميوه مانند ژله ها و مرباها هستند به عنوان نگهدارنده اضافه مي شود و از طرفي طعم دهنده نيز مي باشد. اين ماده به طور طبيعي در بسياري از غذاها خصوصا مرکبات يافت مي شوند. هر 500 ميلي گرم آن معادل يک ليوان آب پرتقال است. در بدن به راحتي متابوليزه مي شود ولي کساني که به مرکبات حساسيت دارند بايد مراقب  باشند.

مونوسديم گلوتامات
به علت افزايش بو و طعم در غذاهاي پُرپروتئين استفاده مي شود. اين ماده در افزايش اشتها و بهتر شدن ذائقه نقش دارد.
کساني که آلرژي و آسم دارند، بايد مراقب عوارضي مانند سردرد ، قرمزي پوست، تعريق، تهوع، ضعف، افزايش ضربان قلب و نفس هاي کوتاه باشند.
بنزوات سديم
در غذاهاي اسيدي به عنوان نگهدارنده و ممانعت کننده از رشد باکتري ها و کپک ها اضافه مي شوند.
نکته ي مهم  رعايت دقيق مقادير مجاز آن ها در محصولات است.
سولفيت هاب
سولفيت ها هم به عنوان يک نگهدارنده و ممانعت کننده از رشد باکتري ها و هم براي بهبود طعم و افزايش ماندگاري به محصولات اضافه مي شوند.
از اکسيداسيون و قهوه اي شدن سبزيجات و ميوه هاي تکه شده نيز جلوگيري مي کنند.
مواد غذايي حاوي افزودني ها معمولا در سنين کودکي تا جواني در اوج مصرف هستند، دقيقا در زمان رشد و تکامل، پس بايد بسيار دقت کنيم. اگر چه اين مواد مجاز هستند ولي در خوردن محصولات آماده هرگز نبايد زياده روي کرد.