بحث درباره ي شيوع کم رويي و درصد فراواني افراد کمرو، با توجه به تعريف پديده ي کم رويي از ديدگاه بين فرهنگي و نگرش متفاوت و متنوع جوامع مختلف نسبت به اين پديده، کار ساده اي نمي تواند باشد. اما مي توان گفت که پديده ي کم رويي فوق العاده فراگير است و به دلايل عديده اي که مقالات بعد به آنها اشاره خواهد شد درصد قابل توجهي از کودکان، نوجوانان، جوانان و بزرگسالان هر جامعه دچار کم رويي و چنين ناتواني ها و معلوليت اجتماعي هستند.
 حداقل پديدار شدن کم رويي هنگامي است که فرد کمرو با مخاطبان آشنا و صميمي و خردسال در کانوني همچون خانواده سروکار دارد؛ و حداکثر تبلور يا تظاهر کم رويي زماني است که فرد کمرو در يک موقعيت و شرايط تازه با حضور جمع قابل توجهي از افراد غريبه و متنفذ و مقتدر، ملزم به صحبت کردن و توضيح و گفت و شنود صريح مي شود.
همان گونه که گفته شد کم رويي در نزد کودکان و نوجوانان به مراتب بيشتر از بزرگسالان است.
بسياري از افرادي که در واقع براساس تعاريف ارائه شده و معيارهاي پذيرفته ي کم رويي، کمرو تلقي مي شوند، به گونه اي کم رويي خود را پنهان مي دارند و بخصوص سعي مي کنند تا در برابر کودکان و افراد همسال خويش کمتر کم رويي نشان دهند.
در هر حال فراواني ظهور رفتار کم رويي در موقعيت هاي مختلف خانوادگي و فاميلي، شغلي و تحصيلي، اجتماعي و سياسي و ... کاملاً متفاوت است. به طور کلي حداقل پديدار شدن کم رويي  هنگامي است که فرد کمرو  با مخاطبان آشنا و صميمي و خردسال در کانوني همچون خانواده سروکار دارد؛ و حداکثر تبلور يا تظاهر کم رويي زماني است که فرد کمرو در يک موقعيت و شرايط تازه با حضور جمع قابل توجهي از افراد غريبه و متنفذ و مقتدر، ملزم به صحبت کردن و توضيح و گفت و شنود صريح مي شود.
بررسي هاي انجام شده حاکي از آن است که تمامي افراد کمرو در همه ي موقعيت ها و شرايط اجتماعي يکسان، واکنش و رفتار مشابهي از خود نشان نمي دهند و ميزان و درجات احساس کم رويي ايشان کاملاً متفاوت است.
ويژگي هاي رفتاري افراد کمرو
برخي از ويژگي هاي باليني و رفتاري کودکان، نوجوانان و بزرگسالان کمرو به طور قابل ملاحظه اي متفاوت از ديگران بوده، به سادگي قابل تشخيص است.
از نظر زيستي و فيريولوژيکي نشانه ها يا علائم مشترکي در ميان غالب افرادي که به طور جدي دچار کم رويي هستند، مشاهده مي شود. بديهي است که نشانه هاي فيزيولوژيک در افراد کمرو عمدتاً روان – تني است و در نتيجه ي شرايط خاص رواني حاکم بر رفتار ايشان ظاهر مي گردد. در اين ارتباط مي توان به علائم فيزيولوژيکي نظير:تشديد ضربان قلب، سرخ شدن چهره، حالت هاي اضطرابي، اختلال در ريتم تنفسي، تنش عضلاني (به علت خود توجهي فوق العاده زياد)، تغيير در تـُن صدا، اختلال در کنش هاي بعضي از غدد درون ريز و برون ريز و ... اشاره کرد.
همچنين بعضي رفتارهاي اضطرابي و يا رفتارهاي رواني – حرکتي در بين کودکان، نوجوانان و بزرگسالان کمرو ديده مي شود.
برخي از اين ويژگي ها مانند:گريه کردن، رو برگرداندن از غريبه ها و چسبيدن به فرد آشنا، بيشتر در کودکان کمرو مشاهده مي شود. علاوه بر اين فرار کردن از جمع غريبه ها، مخفي کردن خود از انظار اطرافيان غريبه و ناآشنا، خجالت کشيدن و به لکنت افتادن، با حداقل کلمات سخن گفتن، بريده و کم حرف زدن، بيشتر عبوس بودن و کمتر لبخند زدن، مضطرب و دستپاچه شدن، گوش خود را کشيدن، با انگشتان خود بازي کردن، با لباس خود ور رفتن، از اين پا به آن پا شدن، سر را خم کردن و زير چشمي به غريبه ها نگاه کردن، عدم برقراري ارتباط بصري مستمر و طبيعي با ديگران، غرق در افکار خود شدن، خود توجهي بيش از حد و گاهي اوقات دقايقي از وقايع محيط غافل شدن، تمايل به سر و کار داشتن بيشتر با کتاب و اشياء و لوازم مختلف به جاي آدم ها، علاقه به بازي با کودکان آشنا و کوچکتر از خود، عدم برخورداري از يک رابطه ي دوستانه با آشنايان، با صداي آهسته و غير طبيعي سخن گفتن و شخصيتي انفعالي داشتن، گرفته و نگران بودن، خام و بي لطافت برخورد کردن در ارتباطات اجتماعي به خصوص با افراد غريبه، بيزاري از دعوت کردن و دعوت شدن به توسط ديگران و سرانجام تمايل به تنها بودن، بيزاري شديد از نگاه هاي نقادانه ي ديگران، فقر شديد در انگيزه ي فعاليت اجتماعي، ضعف اعتماد به نفس ، عدم برخورداري از ابتکار عمل و ارائه خلاقيت هاي ذهني، بي جرئت و بي شهامت بودن در عين توانايي و قدرت و ... از ديگر ويژگي هاي افراد کمروست.
منابع
روان شناسي کم رويي و روش هاي درمان آن – تأليف غلامعلي افروز
روان شناسي و تربيت کودک و نوجوان - تأليف غلامعلي افروز
خود درمانگري در لکنت زبان - تأليف غلامعلي افروز
روان شناسي تربيتي کاربردي – تأليف غلامعلي افروز
مباحث عمده در روان پزشکي – ترجمه جواد وهاب زاده