فارسي من آش انگور است به من خوشه سياه و سياه درخت هم مي گويند در كلاردشت به من خرزل در نور كجور كلي كك ، در گرگان اشنگور، در ديلمان شر، در خلخال الجاره گويند. در فرانسه مرا ((نرپرن )) خطاب مي كنند. عربي من عوسج است ، من درختچه اي هستم از خانواده عناب به اندازه درخت انار، پر از خار و به ارتفاع شش تا هشت متر، به همين جهت به من خار درخت هم گفته اند. شاخه هاي نامنظم و كج و معوج من كه به طور متقابل قرار دارند بهترين وسيله تشخيص من هستند. برگ هاي شاخه هاي جوان من دندانه دار با گل هاي كوچك زرد مايل به سبزي است ، ميوه من به اندازه يك نخود كه در داخل آن شيره اي به رنگ قرمز مايل به سبز يا مايل به بنفش همراه با دو تا چهار دانه ديده مي شود. شيره درخت من كمي تلخ و بدبو است .
شيره ميوه من مسهلي است بسيار قوي ، كه معمولا آن را با شربت قند مصرف مي كنند. براي به دست آوردن اين شيره ميوه هاي تازه را 3 تا 4 روز پس از چيدن مي گذارند تا تخمير شود. بعد آن ها را له كرده از الك يا پارچه اي مي گذرانند تا كمي از مواد رنگي آن گرفته شود، و شيره اي به رنگ سبز مايل به بنفش در آيد. مقدار خوراك اين شيره پنج گرم بوده ، و در صنعت داروسازي شربتي از آن مي سازند و به نام شربت ((نوپرن)) معروف بوده ، و مقدار خوراك آن ده تا پنجاه گرم در 24 ساعت براي اشخاص بالغ است . مقدار خوراك اين شربت براي اطفال دو گرم در ضرب در سن آنها است ، ميوه من در جميع احوال داراي خواص برگ من است كه شرح آن داده خواهد شد.
چكاندن آب برگ من در چشم هفت روز پي در پي جهت رفع سفيدك چشم خواه تازه باشد خواه كهنه مجرب است و چون ميوه مرا بكوبند و آب آن را گرفته ، و صاف كرده و خشك نمايند و در موقع لزوم مقدار يك گرم آن را با سفيده تخم مرغ و شير سوده در چشم بچكانند، جهت رفع سفيدي و درد چشم نافع است . ماليدن ضماد برگ من بر پيشاني از چشم درد جلوگيري مي كند، و پرورده آن بهترين توتياست و چون برگ مرا بجوشانند تا عصاره آن گرفته شود، بعد صاف نموده بجوشانند تا غليظ گردد، جهت رفع لكه سفيدي چشم موثر است . جويدن برگ درخت من جهت جوشهاي دهان سودمند مي باشد. ضماد برگ تازه من جهت باد سرخ نافع است. خوردن عصاره برگ من جهت جرب و تسكين التهاب صفرا سود فراوان دارد. يكي از طرق معالجه جذام در طب سنتي ايران چنين بود كه بيخه درخت مرا گرفته، ريزريز كرده، هر روز 5/7 مثقال آن را با يك ليتر آب مي جوشانيد تا مقدار آن يك سوم شود، سپس صاف كرده مي نوشيدند، تا چهار پنج بار عمل كند و دفع سوداي سوخته نمايد، معمولا دو روز پي در پي به بيمار جذامي قليه گوشت با اسفناج مي دادند و روز سوم جوشانده فوق را مي نوشيدند و روز بعد به حمام مي رفت و از روز بعد دوباره اين عمل را تكرار مي كردند.
((انطاكي )) اين جوشانده را جهت معالجه جرب و خارش مفيد مي داند، پوست درخت و دانه هاي ميوه من هم اثر ملين و مسهلي دارند. معمولا خوراك دانه هاي ميوه من چهار گرم است براي درمان يبوست هاي مزمن مي توان از جوشانده پوست ساقه هاي قديمي من يك فنجان قبل از غذا نوشيد.