گياهي است کوهستاني با گل هاي آبي خوش رنگ که در مناطق مرتفع و خوش آب و هوا مي رويد و بسيار معطر است.

خواص درماني: اويشن دشمن سم است و خواص طبي درماني آن اين است که ضد درد و تشنج است, هوش و قوه ادراک را زياد مي کند و در درمان نارساي کبد موثر است خون را به جريان مي اندازد و اعضاي جنسي و تناسلي را در بدن تحريک و تقويت مي کند. جوشانده غليظ آن براي شستشوي سر بسيار مفيد است و از ريزش مو جلوگيري کرده و باعث تقويت پياز مو مي شود.

آويشن در درمان عفونت هاي ريوي , زکام, تب , انژين, دل درد, ضعف مفرط, سياه سرفه, دردهاي معده, ضد نفخ, رفع تشويش , اخلاط خوني , درد مفاصل , کوفتگي عضلات, رقيق کردن خون, نقرس تنگي نفس, سياتيک بسيار مفيد مي باشد. نوشيدن شربت اويشن بطور روزانه چهار تا پنج بار در درمان ناراحتي هاي قاعدگي و ترشحات سفيد خانم ها بسيار مفيد و موثر است.

کساني که روماتيسم دارند بايد در درون وان حمام بنشينند و مقدار دو گرم اسانس آويشن شيرازي و سيصد و پنجاه گرم جوش شيرين و چهل گرم اسانس آويشن کوهي را با هم مخلوط کرده و در الکل حل کنند و سپس آنرا در آب بريزند و خود را با آن شستشو دهند و سپس به استراحت بپردازند. خاصيت اويشن بيشتر به خاطر تيمول آن است که ضد عفوني کننده ضد کرم و ضد قارچ است و براي ضد عفوني کردن گياهان بسيار مفيد است.

توجه: مصرف بيش از حد آويشن ممکن است کليه را تحريک نمايد و باعث بروز آلبومين و ايجاد سرگيجه و ضعف قلب شود.