تداوم احساس غم و ياس به افسردگي و نااميدي مي انجامد که از آن گريزي نيست.
غم نوعي احساس طبيعي است که در واکنش به شرايط ناخوشايند و وقايع ناراحت کننده پديد مي آيد. اين حالت معمولا با اضطراب، کاهش انرژي بدن، کسالت عمومي و خواب کم همراه است.

 معمولاً حوادث و رويدادها تغيير ميکنند، مشکلات حل ميشوند و اين تغييرات خلق و خويي برطرف ميشود. ولي تداوم احساس غم و ياس به افسردگي و نااميدي مي انجامد که از آن گريزي نيست.

 علائم افسردگي
- خلق افسرده مانند: احساس غمگيني، درماندگي، احساس پوچي و همچنين گريه کردن بيمورد
- کاهش قابل ملاحظه علاقه نسبت به تمام فعاليت ها يا فقدان احساس لذت
- کاهش يا افزايش اشتها
- بيخوابي يا پرخوابي که بيخوابي شايع تر است
- کندي رواني حرکتي
- کاهش يا افزايش ميل جنسي که کاهش آن شايع تر است
- خستگي يا فقدان انرژي
- احساس بيارزشي يا گناه بيجا
- کاهش تمرکز و به دنبال آن کاهش قدرت تفکر و تصميم گيري
- افکار خودکشي تکرار شونده
اگر فردي پنج مورد يا بيشتر از علائم ذکر شده در بالا را به مدت دو هفته داشته باشد، بيمار افسرده است و بايد به روانپزشک مراجعه کند. البته بايد حداقل يکي از دو علامت، خلق افسرده و از دست دادن لذت را نيز داشته باشد.
شخص نبايد علايم ناشي از تاثير داروي تجويزي يا مورد سوء مصرف و يا نوعي بيماري جسمي مثل کمکاري تيروئيد را داشته باشد.

بيمار افسرده را بايد تشويق کرد که از گوشه گيري پرهيز کرده و فعاليت هاي اجتماعي مناسبي داشته باشد. ولي نبايد او را به فعاليتهايي وادار کرد که به علت تمرکز ضعيف يا کندي، احتمال شکست در آنها وجود دارد.

علائم جسماني

بعضي مواقع، افراد افسرده با شکايت هاي جسماني و درد مراجعه ميکنند. اين علائم شامل: مشکلات شکمي، سوءهاضمه، نفخ، کاهش اشتها، تپش قلب، احساس ناراحتي در قفسه سينه، سردرد، درد گردن، درد پشت و شانه ها ميباشد.

 
علل افسردگي
- عوامل ژنتيکي
- نوع شخصيت فرد
- عوامل محيطي
- بيماري هاي جسماني و معلوليت جسماني

- وقايع پراسترس زندگي

 
سروتونين و افسردگي

شواهد روز افزوني از اختلالات بيوشيميايي در بيماران افسرده وجود دارد، ولي ماهيت آنها هنوز مشخص نيست. بررسي ها نشان داده که در مايع مغزي- نخاعي بيماران افسرده، غلظت سروتونين (هورمون شادي)، پايين ميباشد. همچنين سطح کورتيزول (هورمون استرس) خون در نيمي از بيماران افسرده بالا ميباشد.

 
درمان افسردگي
برخي روانشناسان، درمان افسردگي را به معناي تولدي دوباره ميشناسند. فردي که يک مرحله از افسردگي را پشت سر گذاشته و درمان شده است، توان مقابله با مشکلات در اين فرد بالا مي رود و نگرش او به زندگي واقع بينانه تر ميشود.
 
روان درماني
افسردگي اگر خفيف باشد، ميتوان با استفاده از روش هاي روان درماني، حمايت هاي اجتماعي و حل مسئله ، آن را درمان کرد.
براي درمان روان شناختي نبايد با گذشته بيمار مبارزه کرد و يا بيش از حد به گذشته پرداخت، زيرا خلق او را بيشتر سرکوب ميکند.
در مورد داغ ديدگي، بيمار را بايد تشويق کرد که در مورد احساسات خود با ديگران صحبت کند و مشکلات خود را با ديگران در ميان بگذارد.
بيمار افسرده را بايد تشويق کرد که از گوشه گيري پرهيز کرده و فعاليت هاي اجتماعي مناسبي داشته باشد. ولي نبايد او را به فعاليتهايي وادار کرد که به علت تمرکز ضعيف يا کندي، احتمال شکست در آنها وجود دارد.

تشويق کردن بيمار براي انجام کارهاي بدني از جمله ورزش و استحمام روزانه و مرتب کردن ظاهر و پوشيدن لباس هاي مرتب و ... براي درمان مفيد است.

درمان دارويي

روانپزشک براي فرد بيمار، داروي مناسب را تجويز مي کند. اثر داروهاي ضد افسردگي پس از حداقل دو هفته مصرف، ديده مي شود.

درمان با الکتروشوک
اثر درماني اين روش نسبت به درمان دارويي سريع تر ديده مي شود و بيشتر در افسردگي هاي شديد موثر است. در اين روش بعد از بيهوش کردن بيمار، به وي شوک الکتريکي داده ميشود.
بيماراني که کاهش وزن شديد، بيدار شدن در صبح زود، کندي حرکتي و هذيان دارند، اثر اين روش در آنها بهتر خواهد بود.

افرادي که تمايل دارند شب ها تا ديروقت بيدار بمانند که اصطلاحا به آنها «بوف» مي گويند، خيلي بيشتر مستعد ابتلا به افسردگي، استرس و يا حتي اضافه وزن هستند

دين درماني

بررسي ها نشان داده که بيماراني که اعتقاد به مذهب و دين دارند، کمتر به افسردگي مبتلا ميشوند و در صورت ابتلا، پاسخ خوبي به درمان نشان مي دهند.

 
رضايت الهي و درمان افسردگي
دين اسلام براي پيشگيري از افسردگي راهکارهايي را ارايه کرده که عبارت است از: ياد خدا و متصل شدن به درياي رحمت الهي. حضرت علي (ع) نيز در نهج البلاغه مي فرمايند: چيزي جز خدا، تو را آرام نمي کند.
ارتباط هاي صحيح و درمان افسردگي
حضرت علي (ع) مي فرمايند:
- روابط خود را با افراد با شخصيت و اصيل و خاندان هاي صالح و خوش سابقه برقرار ساز و پس از آن با مردمان شجاع و سخاوتمند و افراد بزرگوار، چرا که آنها کانون گرم و مراکز نيکي هستند.

- قلب ها افسرده مي شوند همچون بدن ها، براي رفع ملامت آنها، سخنان حکمت آميز و جالب انتخاب کنيد.

 
استفاده صحيح از فرصت هاي زندگي و درمان افسردگي

اميرالمؤمنين (ع) مي فرمايند: از دست دادن فرصت ها، غصه آفرين است و واگذاري نتيجه امور به خداوند، مهم ترين عامل براي جلوگيري اضطراب و افسردگي است.

فروتني و درمان افسردگي

حضرت علي (ع) مي فرمايند: حلقه هاي زنجير خودبرتربيني را از گردن فرو نهيد و فروتني و تواضع را سنگر ميان خود و دشمنانتان (ابليس و سپاهيانش) برگزينيد.

دير خوابيدن و افسردگي
افرادي که تمايل دارند شب ها تا ديروقت بيدار بمانند که اصطلاحا به آنها «بوف» مي گويند، خيلي بيشتر مستعد ابتلا به افسردگي، استرس و يا حتي اضافه وزن هستند.

از سوي ديگر اشخاصي که صبح ها زودتر و راحت تر از خواب بيدار مي شوند و سريع تر به انجام کارهاي روزانه خود مي پردازند، اغلب شادتر و سالم تر هستند و از نظر تناسب اندام و مقابله با چاقي نيز در وضعيت بهتري قرار دارند. افراد سحرخيز به طور متوسط تا ساعت 7 صبح از خواب بيدار مي شوند، در حالي که اشخاص بوف معمولا تا ساعت 9 صبح برخاستن از رختخواب را طول مي دهند.

رنگ ها و افسردگي
افراد سالم رنگهاي سبز، آبي و صورتي را انتخاب مي کنند. آن ها رنگ هاي قهوه اي، خاکستري و مشکي را نمي پسندند.

در بيماران دچار بيماري رواني، رنگ سرخ، جايگزين رنگ صورتي است. همچنين اين افراد رنگ زرد را نمي پسندند. بيماران دچار افسردگي شديد، رنگهاي تيره و به ويژه مشکي را مي پسندند.

مواد غذايي مفيد در افسردگي
-چاي سبز
-ماهي
-روغن زيتون
-چربيهاي ضروري : يکي از روشهاي کمک به روحيه فرد، خوردن چربي به مقدار کافي و نه زياد است.
-قهوه و مواد ديگر حاوي کافئين : افرادي که دچار افسردگي هستند، معمولا از کافئين براي بالابردن انرژي خود استفاده ميکنند. کافئين، سيستم عصبي را تحريک ميکند. تحريک بيش از حد سيستم عصبي ميتواند باعث افزايش سطح اضطراب شود. اضطراب و افسردگي معمولا دست در دست هم حرکت ميکنند و اين امر، بهبودي را دشوارتر مي سازد. پس به اندازه قهوه بنوشيد، نه زياد.