يک متخصص اطفال گفت: کودکاني که در ابتداييترين سالهاي زندگيشان، تنشهاي شديدي را تجربه ميکنند نسبت به همسالاني که چنين تجربهاي ندارند، بيشتر در معرض خطر انواع مشکلات شناختي، رفتاري و هيجاني هستند.
دکتر ناصر کلانتري با بيان اينکه تاثير محيط اوليه بر رشد مغز ماندگار است، گفت: قرار گرفتن کودکان از همان ابتدا در معرض تغذيه خوب، بازي و اسباببازيهاي مناسب و تعامل با ديگران بر عملکرد مغز آنان در 15 سالگي در مقايسه با همسالاني که اين دريافت اوليه را نداشتهاند، تأثير مثبت ميگذارد.
وي در ادامه با بيان اينکه مغز براي اصلاح شيوه عملکردش از تجربههاي خود در مواجهه با محيط استفاده ميکند، افزود: محيط نه تنها بر تعداد سلولهاي مغز و سيناپسهاي بين آنان تأثير ميگذارد، بلکه بر شيوه عملکرد مغز نيز تاثيرگذار است.
وي با تاکيد بر اينکه تجربههاي اوليه در شکلدهي شيوه عمل مغز اهميت زيادي دارند، يادآور شد: شواهدي دال بر تأثير منفي تنش در سالهاي اوليه زندگي بر عملکرد مغز وجود دارد، کودکاني که در ابتداييترين سالهاي زندگيشان، تنشهاي شديدي را تجربه ميکنند نسبت به همسالاني که چنين تجربهاي ندارند، بيشتر در معرض خطر انواع مشکلات شناختي، رفتاري و هيجاني هستند.
اين متخصص اطفال خاطرنشان کرد: در دو سال اول زندگي، بخش عمدهاي از رشد کيفي سلولهاي مغزي رخ ميدهد که همراه با تشکيل سيناپسهاي عصبي است، در شش سالگي 75 درصد اين سيناپسها ايجاد شده است به همين علت فراهم آوردن فرصتها براي تجربيات ادراکي و محرکهاي پيچيده در خردسالي تاثيري مطلوب بر تواناييهاي مختلف يادگيري در سالهاي آينده زندگي ميگذارد.
وي با اشاره به تحقيقات انجام شده در اين حوزه گفت: تحقيقات اجتماعي نشان ميدهند که سالهاي اوليه، سالهايي بحراني براي پيشرفت و توسعه هوش، شخصيت و رفتارهاي اجتماعي است، کودکان با توانايي و ظرفيتهاي فيزيکي، اجتماعي و روانشناختي به دنيا ميآيند، اگر اين ظرفيتها شناسايي و حمايت نشود بيش از آن که توسعه يابند، از دست مي روند.
دکتر کلانتري گفت: کودکاني که مراقبشان با آنها با سازگاري برخورد ميکنند، نسبت به کودکاني که مراقبهاي خوب ندارند، بهتر غذا ميخورند و ديرتر بيمار ميشوند، روابط محبتآميز در ماههاي اوليه زندگي، تأثيري ماندگار در تواناييهاي آينده زندگي فرد ميگذارد، اين کودکان ميتوانند ديگران را دوست داشته باشند و روابط پايدار با ديگران برقرار کنند.
وي با تاکيد بر اينکه توجه به نيازهاي کودکان بايد مداوم و مستمر باشد تا ميزان رشد در سالهاي اوليه زندگي پايدار بماند، گفت: مطالعات نشان مي دهند اثرات طولاني مدت همراه با تنوع برنامههاي مداخلهاي تأثيري فراتر از فراگيري تواناييهاي پايهاي دارد.
وي در ادامه تصريح کرد: ارتقاء حضور در مدرسه، افزايش سطح تحصيلات و کاهش بارداري در سنين نوجواني، ارتقاء سلامت و تغذيه خردسالان و فراهم کردن فرصتهايي براي ارتباطهاي اجتماعي ميتواند سود دهي اقتصادي بالاتري را براي فرد و جامعه داشته باشد.
نظرات 0
شما هم میتوانید در این مورد نظر دهید