در مقاله ی پیش با نام شوهر داری به روش کاملا اصولی نکاتی را به خانم ها برای زندگی بهتر متذکر شدیم و قول دادیم مقاله ای را هم برای آقایان تنظیم کنیم تا متهم نباشیم مدام به خانم ها توصیه می کنیم!!!!


چنانكه شوهردارى بزرگترین وظیفه ی یك بانو بوده و درشریعت اسلام در ردیف جهاد قرار گرفته است همچنین زن‏دارى نیز بزرگترین ‏و ارزنده‏ترین عمل یك مرد است و راز سعادتمندى خانواده می باشد.

اما زن‏دارى كار آسانى نیست ، بلكه رموزى دارد كه هر كس كاملا بدان آشنا باشد ، می تواند همسرش را مطابق دلخواه و به صورت یك بانوى ایده‏آل ، ‏بلكه یك فرشته ی رحمت درآورد.

مردی كه بخواهد واقعا زن‏دارى كند باید اخلاق و روحیات همسرش‏را كاملا به دست آورد ،از خواسته ‏هاى درونى و تمایلات نفسانى او آگاه شود و بر طبق آنها برنامه ی زندگى را مرتب سازد. به وسیله ی اخلاق و رفتار خویش ، ‏چنان در او نفوذ كند و دلش را به دست آورد كه به خانه و زندگى دلگرم شده‏ و از روى عشق و علاقه خانه‏ دارى كند.

مهرورزى كن !

زن كانون محبت و یك موجود صد درصد عاطفى است.ازوجودش مهر و محبت می بارد.

حیات و زندگى او به عشق و علاقه بستگى دارد.دلش میخواهدمحبوب دیگران باشد.هر چه محبوب تر باشد ، شاداب‏تر خواهد بود.براى‏ به دست آوردن محبوبیت تا سر حد فداكارى كوشش می كند.اگر بداندمحبوب كسى واقع نشده خودش را شكست‏خورده و بى‏ اثر پنداشته و دائما پژمرده و افسرده خواهد بود. بدین جهت میتوان به طور قطع مدعى شد كه ‏بزرگترین رمز زن‏دارى اظهار محبت و علاقه است.

بزرگترین رمز زن‏دارى و بهترین كلید حل مشكلات زناشویى ‏اظهار عشق و علاقه است.

آقاى محترم!

همسر شما قبلا از محبت هاى بى‏شائبه پدر و مادر كاملابرخوردار بود.اما از هنگامی كه پیمان زناشویى را امضاء نمود از دیگران‏دور شد و با تو پیوند دوستى بست.بدان امید به خانه‏ات قدم نهاد كه تو تنها به‏اندازه همه آنان بلكه بیشتر او را دوست‏بدارى.انتظار دارد عشق و محبت‏تو از پدر و مادرش عمیق‏تر و پایدارتر باشد.چون به عشق و محبت تواعتماد داشته تمام هستى و موجودیت ‏خویش را در اختیارت نهاده است.

بزرگترین رمز زن‏دارى و بهترین كلید حل مشكلات زناشویى ‏اظهار عشق و علاقه است.اگر می خواهى دل همسرت را به طورى‏ مسخر گردانى كه مطیع تو باشد،اگر میخواهى پیوند زناشویى را استوارسازى،اگر میخواهى او را به خانه و زندگى دلگرم نمایى،اگر میخواهى او را نسبت ‏به خودت علاقه‏مند سازى،اگر میخواهى تا آخر عمر نسبت‏به تووفادار باشد و اگر و اگر، بهترین راهش این است كه تا میتوانى نسبت‏ به‏ همسرت اظهار عشق و علاقه كنی.

خانه شما كه از عشق و محبت‏ خالى گشت‏به صورت جهنم سوزانى ‏تبدیل می گردد. اگر چه اسباب و وسائلش مرتب باشد اما چون بوى عشق ومحبت نمی دهد صفا و رونق نخواهد داشت.

همسر شما ممكن است‏ براى جبران كسرى محبوبیت‏ خویش در صدد برآید دردل دیگران نفوذ كند.

ممكن است‏ به قدرى از شوهر و خانه بیزار گردد كه جدایى را بر آن‏ زندگى سرد و بى‏ رونق ترجیح داده و تقاضاى طلاق كند.

مسؤولیت همه این حوادث بر عهده مرد است كه نتوانسته به خوبى‏ زن‏دارى كند.باور كنید بخش مهمى از طلاق ها در اثر همین بى‏ مهری ها به وجود می آید.

مهر و محبت‏ خانوادگى از همه چیز ارزش‏دارتر است‏ بدین جهت‏ خداوند بزرگ در قرآن مجید آن را یكى از آثار قدرت و نعمت هاى بزرگ ‏شمرده بر بندگان منت نهاده می فرماید:

« یكى از آیات خدا این است كه همسرانى برایتان آفرید تا با آنان انس ‏بگیرید.و در میانتان محبت و مهربانى افكند.و در این موضوع براى اهل ‏تفكر آیاتى هست (1) ».

حضرت صادق علیه السلام فرمود:هر كس از دوستان ما باشد به‏ همسرش بیشتر اظهار محبت می كند (2) .

رسول خدا (ص) فرمود:هر چه ایمان انسان كامل تر باشد به‏ همسرش بیشتر اظهار محبت مینماید (3)

امام صادق (ع) فرمود: یكى از اخلاق پیمبران اینست كه نسبت ‏به ‏همسرانشان محبت دارند (4) .

پیغمبر فرمود: این سخن مرد كه به همسرش می گوید: واقعا ترادوست دارم،هرگز از قلبش خارج نخواهد شد (5) .

گر چه محبت ‏باید از صمیم قلب باشد تا در دل طرف اثر بگذارد، زیرا دلها با هم راه دارند ، لیكن به محبت قلبى تنها هم نباید اكتفا كرد ،بلكه‏ لازم است صریحا آنرا اظهار نمود.در صورتى می توان انتظار نتیجه داشت‏كه آثار محبت در زبان و افعال و رفتار شخص نمایان باشد.

آقای محترم !

صریحا و بدون احتیاط به همسرت اظهار عشق و علاقه كن:درحضور و غیاب از وى تعریف كن،اگر به سفر رفتى برایش نامه بنویس واز درد فراق بنال.گاهى برایش هدیه ای خریده و تقدیمش كن.

به همسرت احترام بگذار !

زن نیز مانند مرد خودش را دوست دارد و به حفظ شخصیت‏ خویش علاقه‏مند است.

دوست دارد محترم و گرامى باشد.از تحقیر و توهین رنجیده خاطرمیگردد.اگر مورد احترام قرار بگیرد احساس شخصیت نموده و به كار وزندگى دلگرم می شود.از احترام و احترام كننده خوشش می آید، از توهین وتوهین كننده متنفر میباشد.

آقاى محترم!

همسرت حتما از شما انتظار دارد كه بیش از دیگران‏به وى احترام بگذارى. البته حق دارد چنین انتظارى را داشته باشد.زیرا تو را شریك زندگى و بهترین یار واقعى خویش می داند.

شبانه‏ روز براى آسایش تو و فرزندانت زحمت میكشد.آیا حق ندارد انتظار داشته باشد كه وجودش را،غنیمت‏ شمرده به وى احترام‏ بگذارى؟

بزرگداشت همسر ترا كوچك نمی كند بلكه حق شناسى و صفا و مودت‏ تو را به اثبات میرساند.

به همان اندازه بلكه بیشتر از آن مقدار كه به دیگران ‏احترام میگذارى به همسرت احترام بگذار.در موقع صحبت كردن ادب راكاملا رعایت كن.

با كلمه ‏« تو » او را مخاطب نساز بلكه همیشه از كلمه‏«شما»كه‏ علامت احترام است استفاده كن. هیچگاه كلامش را قطع نكن.بر سرش‏داد نزن.با احترام و نام خوب او را صدا بزن.در موقع نشستن به او احترام‏ بگذار.وقتى وارد منزل میشوى اگر از سلام كردن غفلت نمود به او سلام‏ كن.

وقتى از خانه بیرون میروى خداحافظی كن.در شب تولدش ‏به عنوان‏ احترام دسته گل تقدیمش كن،در مجالس و در حضوردیگران به وى احترام بگذار.از توهین و تحقیر جدا بپرهیز.از دشنام وناسزا گفتن اجتناب كن.از مسخره كردن و دست انداختن او و لو به طورشوخى جدا خوددارى كن.خیال نكن چون صمیمی هستید بدش نمی آید بلكه چنین انتظاری را هرگز از تو نداشته كاملا رنجیده خواهد شد گر چه به‏ زبان نیاورد.

حضرت صادق (ع) از پدرش نقل كرده كه فرمود:هر كس زن ‏گرفت‏ باید او را گرامى و محترم بشمارد (6) .

رسول خدا (ص) فرمود:هر كس به خانواده‏ اش توهین كند خوشى‏زندگى را از دست‏ خواهد داد (7) .

خوش اخلاق باش !

آقای محترم !

ممكن است از وجود ناملایمات چنان خشمگین و ناراحت‏ شوید كه مانند بمب آتش زا هر لحظه در معرض انفجار باشید.به چرخ گردون ومردم متجاوز كه زورتان نمى‏ رسد ،اما وقتى به خانه وارد می شوید می خواهید قدرت نمایى كنید و انتقام چرخ و فلك و مردم كج رفتار را از زن و فرزند بی گناهتان گرفته بدین وسیله دق دلى خالى كنید:

گویا فرشته ی عذاب وارد خانه شده است. بچه‏ ها  فرار می كنند ،خدا نكند كوچكترین بهانه‏ اى به دستش بیفتند ، محیط با صفاى خانه راكه به منظور استراحت‏ بدان جا پناه آورده بود به صورت جهنم سوزانى تبدیل خواهد ساخت.در آن دوزخ خود ساخته ،هم خودش خواهد سوخت‏ هم زن و فرزند بی گناهش.اگر بچه‏ ها بتوانند از آن محیط رعب و وحشت‏ فرار نموده در كوچه و خیابان سرگردان میشوند.و الا خدا خدا میكنند كه‏ مالك دوزخ زودتر از منزل خارج گردد تا خلاص شوند.
 

كودكان این خانواده ها معمولا افرادى تندخو ،عصبانى مزاج ،بد بین ، كینه ‏توز ،متعدى و پژمرده تربیت‏ خواهند شد.چون به محیط خانه و زندگى دلخوشى ندارند به ولگردى پناه‏ میبرند.د ر نتیجه،ممكن است در دام هاى گوناگون فساد كه براى منحرف كردن اینگونه افراد نهاده شده گرفتار شوند و براى ‏همیشه بدبخت گردند.حتى امكان دارد براى حل عقده ‏هاى درونى خویش ،دست ‏به كارهاى بسیار خطرناكى از قبیل قتل و جنایت و دزدى وخودكشى بزنند.

 

براى تایید مطلب می توانید به پرونده ‏هاى افراد تبه‏كار مخصوصا اطفال مراجعه نمایید. آمار و نقل حوادثى كه از اینگونه اطفال،هر روز در صفحات‏ روزنامه‏ ها و مجلات منعكس می شود بهترین گواه مطلب است.مسؤولیت‏ همه این بدبختی ها بر گردن سرپرست‏ خانواده است كه اعصاب خویش راكنترل نكرده و در منزل بد اخلاق بوده است.در این دنیا آسایش و خوشى ‏ندارد و در سراى دیگر نیز بى‏ كیفر نخواهد بود.

آقاى عزیز!

آیا بهتر نیست كه همیشه خوش و خندان باشى و اگر مشكلى برایت‏ اتفاق افتاد بدون عصبانیت و جزع و فزع ،با عقل و تدبیر در صدد چاره‏ برآیى؟

آیا بهتر نیست وقتى می خواهى براى استراحت و تجدید نیرو به‏ آسایشگاه خانه قدم بگذارى پیش خودت بیندیشى كه تندخویى و بداخلاقى‏ مشكل مرا حل نمی كند ، بلكه اعصابم را خسته ‏تر خواهد نمود و چه بسا مشكلات تازه‏اى به وجود خواهد آورد.فعلا باید استراحت و تجدید نیرو كنم ‏تا بتوانم با اعصاب راحت و فكر آزاد در صدد چاره بر آیم.آنگاه حوادث وگرفتاری هاى زندگى را موقتا به دست فراموشى بسپارى و با چهره باز و لب‏خندان وارد منزل شوى.با سخنان گرم و محبتهاى بى ‏شائبه دل اهل خانه راشادمان گردانى.بگویید و بخندید و تفریح و استراحت كنید.با خوشى ولذت غذا بخورید.و با اعصاب آسوده  استراحت كنید. بدین ‏وسیله هم زن و فرزندت به خانه و زندگى دلگرم شده براى كار و كوشش ‏آماده می گردند هم خودت میتوانى با اعصاب سالم به كسب و كار ادامه دهى‏ و بر مشكلات زندگى پیروز گردى.

رسول خدا (ص) فرمود:كامل ترین مردم از جهت ایمان،خوش اخلاق‏ترین آنها می باشد. بهترین شما كسى است كه نسبت‏ به‏ خانواده‏ اش احسان كند. (8)

لقمان حكیم فرمود:مرد خردمند باید در بین خانواده‏اش مانندكودك باشد و رفتار مردانه را براى خارج منزل بگذارد. (9)

 

 پی نوشت ها :

1- سوره روم آیه 31

2- بحار جلد 103 ص 223

3- بحار جلد 103 ص 228

4- بحار جلد 103 ص 236

5- شافى جلد 2 ص 138

6- بحار جلد 103 ص 224

7- مواعظ العددیه ص 151

8- بحار ج 103 ص 226

9- محجة البیضاء ج 2 ص 54