امروزه تقريباً درتمام مراكز آموزشي دنيا تقلب به صورت يك معضل آموزشي درآمده است.اين مقاله به بررسي علل بروز تقلب ونحوه برخورد با آن دردانشگاه هاي آمريكامي پردازد.
جيمزكارگ تيلور ، استاد دانشگاه آريزونا ،از تقلب هاي زيادي كه دركلاس درس او- تاريخ موسيقي جاز- صورت مي گرفت متحير بود. دانشجويان از روي برگه يكديگر مي نوشتند، با سرفه كردن به صورت رمزي با دوستانشان ارتباط برقرارمي كردند. ودرحالي كه تظاهر مي كردند از فرط خستگي، دست خودرا به پشت سرشان مي برند جواب هاراكه درپشت دستشان نوشته بودند به دوستانشان نشان مي دادند.
او يكبار متوجه دانشجويي شد كه با تلفن همراه جواب ها را به پيجر دوستش مي فرستاد.براي مثال 2 × 54 بود، بدين معني كه جواب سؤال 54 گزينه ب است. كارگ تيلور آنها را از كلاس بيرون انداخت وبه هردو آنها نمره تك داد.
دردانشكده كوچك مورنينگ سايد درشهر سيوكس ايالت آيووا، هيسرريد، استاد فلسفه متوجه شد كه دردرسش، مقدمات اصول اخلاق، تقريباً هركسي به نحوي درحال تقلب است. دو دانشجو كه ورقه هايشان را تحويل دادند جوابهايشان تقريباً يكسان بود. ريد این قضيه را به رئيس دانشكده گزارش كرد وآنها مورد بازجويي قرارگرفتند كه براساس آن يكي از دانشجويان درآن درس نمره تك گرفت واز بقيه امتحانات محروم شد.
وقايع این چنين بسيار معمول اند. درسالهاي اخير بسياري ا زدانشگا ه ها ودانشكده ها موج عظيمي از سرقت ادبي، تباني درانجام تكاليف وتقلب درامتحانات را گزارش كرده اند.
درتحقيقي كه در 31 دانشگاه دردهه گذشته انجام گرفت، پروفسور دونالد مك كيب، استاد دانشگاه روتگرز،دريافت كه تقريباً 70 درصد از دانشجويان قبول دارند كه درمقطعي ازتحصيلاتشان دردانشگاه تقلب كرده اند. به گفته مك كيب بيش از15 درصد از آنها تقلب كنندگان حرفه اي ودائمي هستند.
تحقيق ها وپايان نامه ها دركامپيوتر
علت وجود این موج تقلب را عواملي نكوهيده اي مي دانند كه يكي از آنها كاهش تأكييد برارزش هاي اخلاقي درخانه ومدرسه مي باشد. درعين حال بايد بپذيريم كه تقلب آسان ترين راه است.به وسيله اينترنت دانشجويان به گنجينه اي ازاطلاعات دسترسي پيدا مي كند كه مي تواند به سادگي از آن استفاده كنند. ميشل گلدفارب ، مديردفتر مشاوره دانشجويي دانشگاه پنسيلوانيا، مي گويد:‹‹ يك احساس خاص كابويي در مورد اينترنت وجود دارد وآن اينكه هركسي به هر نحوي كه مناسب مي داند ، مي تواند ا زاطلاعات آن استفاده كند›› .
شاران دانيل، استاد دانشگاه تكزاس، دركلاس انشاء از دانشجويان خواست كه يك نقد ارزشي – كه مي توانست شامل بررسي يك فيلم معاصر باشد- بنويسند. يك دانشجويي يكي ازفيلم هاي بروس ويليس ( بازيگر معروف آمريكايي ) را انتخاب كرد. وقتي خانم دانيل مقاله آن دانشجو را تحويل گرفت، به آن شك كرد وفكر كرد كه آن را ازجايي رونويسي كرده است.چراكه سبك آن مقاله با كارهاي قبلي آن دانشجو متفاوت بود. خانم دانيل تحقيق كردوفهميد كه آن دانشجو كل مقاله خود را از اينترنت رونويسي كرده است.
امروزه صدها آدرس كامپيوتري با نام هايي ازقبيل Schoolsucks.com وCollege Term Papers.com وجود دارند كه مقالات آماده اي را با موضوعاتي از انسان شناسي گرفته تا جانورشناسي ، ارائه مي دهند. بعضي ازشبكه ها مجاني اند ، به شرطي كه شمايك مقاله از خودبه آن شبكه بدهيد، آن نيز يك مقاله به شما مي دهد.
حال آنكه براي استفاده از بعضي شبكه هاي ديگر بايد ازحداقل مبلغ حق ويزيت، تا بيش از 100 دلار براي هر صفحه بپردازيد.
دانشجويان مقالاتي را مستقيماً از دوستانشان مي گيرندو علاوه بر آن وقتي پايان ترم نزديك مي شود، سايت هاي گپ زني و مدارهاي پيام مرتبط (On line) مملو از درخواستهاي دانشجويان مستأصلي است كه به دنبال مقالات مي گردند. در بسياري از سايت هاي تحقيق كامپيوتر نوشته شده است (فقط براي تحقيق) ولي اينگونه توجيه كردن ها، مضحك به نظر مي رسد.
دلايل تقلب
كارشناسان مي گويند كه تقلب كردن از دوران راهنمايي شروع مي شود و اغلب در دبيرستان به صورت يك عادت درمي آيد، يك بررسي جديد توسط مؤسسه Who's Who (مؤسسه ا ي كه به معرفي اشخاص مهم مي پردازد) كه در ميان دانش آموزان موفق دبيرستانهاي آمريكا صورت گرفت نشان داد كه 80 عددي از بهترين و با هوش ترين هاي كشور قبول دارند كه در دوران مدرسه تقلب كرده اند، كه البته این رقم 5 درصد بيشتر از سال قبل بود. بيش از نيمي از دانش آموزان مي گفتند كه این چيز عجيبي نيست و البته جاي تعجب نبود. در تحقيق كه در طول سه سال گذشته از دانشگاه جرج تون ايالت واشنگتون دي سي به عمل آمد، 36درصد از تقلب هاي گزارش شده مربوط به دانشجويان سال اول بود.
بعضي ها چنين توجيه مي كنند كه تقلب كردن در درس هايي كه جزء رشته اصلي شان نيست، ولي براي فارق التحصيل شدن لازم است، اشكالي ندارد. بعضي ديگر مي گويند: تقلب جرمي است كه كسي در آن قرباني نمي شود.يك دانشجوي دانشگاه تكزاس پا را از این هم فراتر نهاده ومعتقداست كه تقلب يك شكل مجاز يادگيري است. او نوشته است من شخصاً تقلب نمي كنم مگر اينكه چيزي از آن يادبگيرم . او همچنين براين باور است اگر تقلب بصورت نگاه كردن به جواب سوال ، از روي برگه ديگران باشد، بعيد است كه آن جواب فراموش شود چرا كه شخص براي بدست آوردن آن به تقلب متوصل شده است.
به گفته مك كيب، استاد دانشگاه روتگرز،يك دليل عمده براي تقلب بين دانشجويان این است كه با همكلاسي هايشان كه تقلب مي كنند، برخوردي نمي شود، وقتي آنها مي بينند كه ديگران تقلب مي كنند وكسي جلوگيري نمي كند ازخود مي پرسند چرا بايد بخاطر كم توجهي مسئولان، اشخاص ديگري با تقلب كردن به يك معدل بهتر يا شغل بهتر دست يابند؟
مك كيب ازصدها استاد درسراسر كشور پرس وجو كرد ودريافت كه 40 درصد از استاداني كه از دانشجويان تقلب گرفته اند، حتي يك مورد را هم گزارش نكرده اند، او مي گويد: بسياري ازاستادان فكر مي كنند كه این يك معضل است وبعضي ها از این نگرانند كه مدرسه يا دانشگاه از آنها حمايت نخواهد كرد وبه همين دليل از شكايت عليه دانشجويان متقلب صرف نظر مي كنند.
دردانشگاه دولتي ايالت كاروليناي شمالي، يك دستيار آموزش به جرومه پري ، استاد ميكروبيولوژي ، گفت: كه دونفر از دانشجويان جواب ها را درحاشيه برگهايشان مي نويسند وبه يكديگر نشان مي دهند. پري گفت: كه او قضيه را با همكارانش درميان گذاشت وهمه آنها گفته بودند كه پي گيري قضيه تقلب ها بي فايده است ودر نهايت خود او به دليل عدم حمايت مسئولان تحقيرخواهد شد. به هر حال او قضيه را پيگيري كرد ودانشجويان مقصر شناخته شدندوتقاضاي بخشش آنها مورد قبول واقع نشد.يكي ازدانشجويان درهمان مرحله قبول كرد كه مقصر است، ولي دانشجوي ديگر از هيئت امناي دانشگاه خواست كه قضيه رامجدداً بررسي كنند. از بدشانسي پري ، يك كميسيون فرعي بخاطر اينكه دلايل ومدارك براي اثبات تقلب كافي نبود حكم را لغو كرد وحتي از پري ودستيارش خواسته نشد كه با كميسيون حاضر شوند وشهادت دهند.
بعد از آن پري درنامه اي به كميسيون با صراحت نوشت كه دراين دانشگاه هيئت علمي نسبت به مسئولان بد بين شده اند ونمي دانند كه آيا موارد تقلب را پيگيري كنند يا نه ؟ البته بعد ازنوشتن آن نامه او از كار بركنار شد.
توسل به آزمون هاي بدون مراقب
استادان زيرك امروزه با محدود كردن موضوعات تحقيق وسوالات ناگهاني درمورد پيشرفت تحقيق دانشجويان از سرقت ادبي (رونويسي كردن تحقيق ها ) توسط دانشجويان جلوگيري مي كنند وهمچنين شبكه هاي كامپيوتري جديد به استادان قول داده اند كه تحقيق هايي را كه از جاي ديگر رونويسي شده را كشف كنند. براي مثال سازمان سرقت ادبي در اينترنت، تحقيق يك دانشجو را با بيش از صدهزار تحقيق كه در پايگاه داده هايش وجود داردو همچنين با تحقيق هايي كه توسط دستگاه هاي تحقيق اينترنت فهرست يندي شده، مقايسه مي كند.
در حالي كه استادان مي توانند كلاس هايشان را كنترل كنند، شمار زيادي از دانشگاه ها و دانشكده ها به روش قديمي ازمون بدون مراقب روي آورده اند مك كيب مي گويد: ‹‹ فعاليت غير اخلاقي دانشجويان در دهه 60، جوي از بي اعتمادي را به وجود آورد كه در نتيجه آن رسم هايي همچون آزمون بدون مراقب در بسياري از دانشگاه ها برچيده شد››.
وي همچنين مي افزايد: ‹‹ امروزه به كارگيري نوعي از آزمون بدون مراقب، نوعاً نشان دهنده ميل به بالا بردن سطح صداقت و حس مسئوليت شناسي در زندگي دانشجويان است››.
برخلاف آزمونهاي بدون مراقب قديمي در دانشگاه ها، مانند دانشگاه ويرجينيا، امروزه بيشتر آزمون هاي بدون مراقب به نحوي تقدير يافته اند كه درآن، دانشجويان ملزم نيستند تقلب ها و دغل كاري هاي تحصيلي شان را گزارش كنند. اما دانشجوياني كه شاهد تقلب كردن ديگران هستند قوياً تشويق مي شوند كه آنها را گزارش كنند.دانشجوياني را كه هنگام تقلب مي گيرند اگر داوطلبانه به تقلبشان اعتراف كنند، قضيه حل مي شود.بعضي وقت ها كه دانشجو به اشتباه خود اعتراف مي كنداستاد به طور خصوصي با او صحبت مي كند و مجازاتي را براي او در نظر مي گيرد و درديگر موارد اتهامات به هيئت قضايي ويا كميته انضباطي ارجاع داده مي شود. بارديگر اگر دانشجوي متهم دراين مرحله به جرم خود اعتراف كند، موضوع با يك مجازات فيصله مي يابد، ولي درمواردي كه دانشجويان منكر اتهام خود مي شوند، دادخواهي بطور رسمي بررسي مي شود وپرونده با مدارك وشواهد لازم كامل مي گردد.
دربسياري از دانشگاه ها متخلفين براي بار اول با مجازات هايي از قبيل نمره تك ويا يك دوره تنبيه روبرومي شوند ، ولي دانشجوياني كه براي باردوم يا سوم تقلب مي كنند و يا مرتكب تخلفات شديتري مي شوند ممكن است اخراج شوند و يا با تعليق روبرو گردند.
در دانشگاه مريلنددانشجوياني كه در حين تقلب به دام مي افتند، در آن درس در كارنامه شان نمره تك به اضافه علامت ‹‹X›› X ثبت مي شود كه حرف X نشان دهنده این است كه دانشجو به علت تقلب نمره تك گرفته است. دانشجوياني كه براي اولين بار تقلب كرده اند، مي توانند تقاضا كنند كه حرف X را كه نشانه تقلب است از كارنامه شان حذف كنند. البته این به شرطي عملي است كه دانشجويان در جلسات 6 هفته اي ويژه اي به طور كامل شركت كنند. هرچند كه نمره تك آنها به قوت خود باقي مي ماند.
بعد از آنكه آزمون بدون مراقب در دانشگاه مريلند به كار گرفته شد، شمار تقلب هاي گزارش شده بيش از سه برابر شد يعني از 60 مورد در سال 1990 به 204 مورد در سال 1998 رسيد. گري هاولا مدير دفتر برنامه هاي قضايي و رشد اخلاقي دانشجويان در دانشگاه مريلند مي گويد: ‹‹ من اطمينان دارم كه این افزايش آماري به علت افزايش دغل كاري و تقلب نيست بلكه به این خاطر است كه امروزه افراد بيشتري مايلند كه تقلب ها را گزارش كنند››.
امروزه بعضي از دانشگاه ها تبليغات زيادي را عليه تقلب به راه انداختند. مثلاً يك روزنامه دانشجويي به نام California Aggie در دانشگاه كاليفرنيا هرهفته خلاصه اي از موارد تقلب را منتشر مي كند كه در آن گزارش، مثلاً يك دانشجو به تقلب خود اعتراف كرده است و يا اينكه دانشجويي از جانب كميته انضباطي متقلب شناخته شده است. جين ويلسون، مدير امور غذايي دانشجويان دانشگاه مي گويد كه این گزارش مانند يك پرونده پليسي به خوبي قابل بررسي است.
البته درمان قطعي براي تقلب وجود ندارد. تقلب كردن آنقدر ساده و شايع است كه هميشه عده اي از دانشجويان به انجام آن مبادرت مي ورزند، ولي تقلب نبايد تا این حد، رايج و همه گير باشد.
مك كيب مي گويد: ‹‹ به اعتقاد من 10 تا 20 درصد دانشجويان، زماني تقلب مي كنند كه احساس كنند كه كسي متوجه نخواهد شد و 10 تا 20 درصد از دانشجويان هم يا به خاطر ترس از گرفتار شدن و يا به خاطر اصول اخلاقي قوي كه دارند هرگز تقلب نمي كنند در نهايت بحث بر سر60 تا 80 درصدي است كه جزء این دو گروه نمي باشند.
نظرات 0
شما هم میتوانید در این مورد نظر دهید