به دنبال تربيت خانواده اين شخصيت كودك است كه اينده او را مي سازد اگر ترسو، خجالتي، سرخورده و بدون اعتماد به نفس باشد احتمال گرايش او به اعتماد نيز بيشتر خواهد بود.

در دسترس بودن مواد- فقز- بيكاري- عدم اطلاع رساني جامع و كامل و باورهاي نادرست اجتماعي- ضعف فرهنگ مشاوره مي تواند احتمال گرايش نوجوان را به اعتياد تشديد كند.

نوجوانان و جوانان ممكن است به مصرف مواد مخدر بپردازند چون: از اثرات فوري كه بلافاصله پس از مصرف مواد حاصل مي گردد، لذت مي برند. مصرف مواد در كنار دوستان و بودن در جمع ايشان نوعي تفريح است. هيچ مشغوليت، كار و يا سرگرمي ديگري ندارد و مواد مخدر به سهولت در دسترس او قرار گيرد. كنجكاو است و دوست دارد هر چيز جديدي را بخصوص اگر احساس خطر و هيجان داشته باشد تجربه كند. زمينه هاي اختلاف با پدر و مادر يا مسئولين مدرسه و مسلمان در او هست و با رفتارهايي مثل سيگار كشيدن و يا مصرف مواد مخدر، به نوعي لجبازي يا سركشي در مقابل والدين يا مدرسه را نشان مي دهد. مصرف سيگار يا مواد را نشانه رشد يافتگي مي داند در حالي كه اين حكايت از عدم تكامل شخصيتي در او دارد.

هدف مواد يا سيگار به عنوان سنت يا خرده فرهنگ در گروهي خاصي مطرح استو او دوست دارد عضو اين گروه باشد پس براي پذيرفته شدن و ماندن در آن جمع اين رفتار را تقليد مي نمايد. در واقع او به دنبال يافتن هويت و شخصيت وارد اينگونه اجتماعات مي گرددو اين هويت و پرستيژ كاذب را به قيمت اعتياد مي خرد. اين كار را براي فراراز مشكلات  و بحرانهاي موجود انجام مي دهدو اينگونه مي پندارد كه مصرف مواد مخدر و سرخوشي ناشي از آن مي تواند راهي براي فرار كردن مشكلات خانوادگي، عاطفي، تحصيلي و ... باشد . فشارها و بيماريهاي رواني: ارتباط ميان برخي بيماري هاي رواني  و اعتياد مشخص شاده است: به طور مثال فردي كه از بيماري افسردگي شديد رنج مي برد يا شخصي كه رفتار ضد اجتماعي دارد، در معرض خطر اعتياد است بنابراين با تشخيص به موقع فشارهاي روحي بيماريهاي رواني و درمان آنها نمي توان احتمال آلودگي به مواد را كاهش داد.

اعتياد و مواد مخدر در نوجوانان              

تمامي والدين، حداقل از 7 تجربه مهلك كه مي توانند زندگي فرزندشان را به مخاطره اندازد وحشت دارند. اين تجربه هاي  هراس آور عبارتند از :

1- قرباني خشونت شدن             2-  صدمات اتفاقي                     3- شكست تحصيلي

4-فعاليت هاي غير قانوني                                            5- پيشامدهاي ناگوار جنسي      

6- نا اميدي منجر به خود كشي                      7- سر و كار پيدا كردن با مواد مخدر و الكل

آرزوهاي ما به تنهايي نمي تواند جلوي خطرات ناشي از مصرف مخدر را بگيرد امروزه چه بپذيريم و چه نپذيريم، مصرف الكل و مواد مخدر بخش از عادت اجتماعي گروهي از جوامع ما را           تشكيل مي دهد.

اين مواد در تارو پود فرهنگ برخي ريشه دوانده و در زندگي روزمره اي بسياري از افراد نقشي فعال ايفا مي كنند.

در جوامع بسيار ثروتمند و يا بسيار فقير، يعني در جايي كه به دليل كسالت ناشي از ثروت بسيار و يا افسردگي ناشي از فقر بسيار تنها چيزي كه جوانان را ارضاء مي كند مصرف مواد مخدر است.  شايد تنها راه منطقي افزايش تعداد گزينه هاي گوناگون براي جوانان است. فرصت هاي اجتماعي معنوي، تفريحي، هنري، تحصيلي، خدماتي و شغلي مي توانند، جايگزينهاي سالمي براي سرگرمي هاي پوش ناشي از مصرف مواد مخدر باشد.

بهترين شيوه براي مراقبت از جوانان اين است كه والدين آنها را با اسفاده از راه هاي زير، آماده برخورد با مشكلات مورد بحث كنيم.

-  روبه روشدن با اين تهديد اجتماعي و نه اين كار آن      

- آگاه كردن فرزندانشان در زمينه خطرات ناشي از مصرف مواد و ارائه توصيه هاي ايمني لازم در صورت مصرف مواد مخدر - آگاهي شخصي براي تشخيص علائم و انجام واكنش هاي لازم به هنگامي كه مصرف مواد به فرزندانشان آسيب مي زند و زندگي خانوادگي را از هم مي پاشد.

- بكار گرفتن شيوه هاي پيشگيري لازم براي آماده سازي فرزند در زمينه برخورداري از زندگي مناسب و مستقل و عاري از وابستگي به مواد مخدر و الكل.

- ارائه شيوه هاي پذيرش و برخورد بامشكلات احساسي و عاطفي و جلوگيري از تأثير سوء آنها در زندگي جوانان.

رفتار فرزند، بازتاب مستقيم رفتار والدين است و تشخيص كافي بودن  ميزان مراقبت هاي والدين، از طريق موقعيت ها و شكست هاي فرزندهاي آنها صورت مي پذيرد و به اين ترتيب، شكست فرزند به معناي عدم مراقبت هاي لازم از سوي والدين تعبير مي شود و مراقبت هاي    نا كافي والدين سبب مشكلات  و بدرفتاري هاي فرزندان به شمار مي رود. والدين، فقط به ميزان محدودي بر مسير زندگي و رفتارهاي فرزندشان تأثير دارند.

سه مسئله عمده ي زير را كه والدين هيچ كنترلي بر آن ها ندارند در نظر بگيريد:

1- ويژگي هاي ذاتي فرزندشان آنها ذاتاً به دنبال خطر مي روند.

2- شرايط بيروني و اجتماعي كه فرزندشان بايد با آنها مواجه شود . (دوستي كه امتحان كردن سيگار را پيشنهاد مي كند.)

3- انتخاب هاي فرزند (پيوستن به دوستانش براي تجربه كشيدن حشيش)