شما درست از روزي که نامزدي تان را جشن مي گيريد و وارد دوران تأهل مي شويد، يک بار بزرگ را به دوش مي کشيد. بار عاطفي رابطه با همسرتان که در يک عبارت دقيق، به معني همان وقت، انرژي و زماني است که با هم صرف مي کنيد و به احسـاسات، گفتار، افکار، نيازها و خواست هاي همديگر گوش مي دهيد. اما اگر حس مي کنيد يک جاي رابطه عاطفي تان مي لنگد، بهتر است تا دير نشده براي متعادل کردن اين رابطه اقدام کنيد.

به طور کلي، زماني که صحبت از روابط احساسي مي شود، با 3 نوع زوج مختلف رو به رو مي شويم.

1- وقتي بار عاطفي رابطه تنها بر دوش يکي از طرفين است.

در اين نوع ارتباط يکي از طرفين بيش از ديگري خود را درگير روابط مي کند و انجام همه امور عاطفي بر دوش اوست. اين شخص بيش از اندازه عاطفي، در حد افراطي نيازمند و داراي حس مالکيت نسبت به ديگري است؛ در حاليکه طرف مقابل چندان درگير روابط نيست و هيچ گونه نياز عاطفي ندارد. فردي که بيـش از انـدازه خـود را درگير رابطه کرده بيشترين بار عاطـفـي را بـه دوش مي کشد و هيچ ترسي از اين کار خود ندارد.

اين اشتباه ترين شکل رابطه دو همسر است که فرقي با به بند کشيدن طرف مقابل ندارد و در حقيقت محکوم به شکست است. در يک رابطه عاطفي سالم تا آنجا که امکان دارد بايد احساسات از طرف هر دو نفر به طور مساوي ابراز شود؛ در غير اينصورت يک رابطه نامتعادل به وجود مي آيد که هيچ کس از آن راضي نيست. نفر اول به اين دليل ناراحت است که هميشه بايد بيش از اندازه براي رابطه تلاش کند و احساساتش را بروز دهد و نفر دوم از اين ناراحت است که نمي تواند از شر نفر اول خلاص شود.

راه حل:

اگر شما بيشترين بار عاطفي را به دوش مي کشيد، همين حالا متوقف شويد و از تخته گاز رفتن دست برداريد. يادتان باشد اين شکل رابطه نشان دهنده يک وابستگي بيمار گونه در شماست. شما با نشان دادن احساسات، بيش از اندازه معمول فضاي موجود براي بروز عواطف را از همسر خود سلب مي کنيد و به او فرصت نمي دهيد دلتنگتان شود يا به دوست داشتنتان فکر کند. اين کار را به وسيله تخليه احساسات خود در جايي ديگر متوقف کنيد (البته منظور ما خيانت نيست). به جاي اينکه تنها به همسر خود اتکا کنيد، زماني را به صحبت کردن با دوستان و افراد فاميل اختصاص دهيد و يا روزنامه و مجله بخوانيد. به جاي اينکه مکررا نيازهاي خود را به زبان بياوريد، ميزان آنها را اندکي کاهش دهيد و يا اينکه اصلا براي مدت زمان زيادي هيچ يک از نيازهايتان را مطرح نکنيد.

فضايي ايجاد کنيد که شريک زندگيتان جايي براي ورود داشته باشد. شايد ناراحت شويد و احساس عجيبي به شما دست بدهد، اما بايد آن را تحمل کنيد. اگر شريکتان در رابطه احساس آرامش نکند و مرتب در بند شما باشد، ممکن است به يک رابطه ديگر رو بياورد. اگر اوضاعتان خيلي حاد است، به طوري که نمي توانيد تنهايي عواطفتان را کنترل کنيد حتما از مشاوره يک روانشناس با تجربه استفاده کنيد.

2- هر دو کم احساسند و يا هيچ نوع احساسي را بروز نمي دهند.

در اين نوع ارتباط افراد به يک شرايط کاملا سطحي دست پيدا مي کنند و براي هميشه در آن باقي مي مانند. اين دو از حضور يکديگر لذت مي برند و ارتباط بر اساس يک پايه متداول شکل مي گيرد، ممکن است با هم روابط صميمانه هم برقرار کنند. اين امکان وجود دارد که براي مدت زمان طولاني در کنار يکديگر باقي بمانند اما به هيچ وجه به سمت فرو رفتن در عواطف عميق تر حرکت نمي کنند. براي بسياري از افراد اين نوع ارتباط يک رابطه ايده آل است و کليه نيازهاي آنها را برآورده مي کند، اما براي ديگران تنها مقدمه مناسبي براي شروع رابطه است که هر زوجي مي تواند به آن دست پيدا کند. اگر شما در اين شرايط هستيد و از ارتباط خود رضايت خاطر داريد، خوب است. اما اگر در چنين رابطه اي قرار گرفته ايد و دوست داريد به چيزهاي ارزشمند تري در آن دست پيدا کنيد، ما به شما راه حلي پيشنهاد مي کنيم.

راه حل:

در روابطي که هيچ يک از طرفين مسؤليت احساسي ندارد، هيچ هدف و مقصدي نيز دنبال نمي شود. اگر مي خواهيد رابطه خود را حفظ کنيد، بايد خيلي بيشتر از اينها بر روي مسائل عاطفي سرمايه گذاري کنيد و طرف مقابل را نيز به اين کار دعوت کنيد. البته دقت داشته باشيد که به سمت ارتباط نوع اول سوق پيدا نکنيد. به آرامي حرکت کنيد و موارد کوچکي را که پنهان کرده بوديد با او در ميان بگذاريد. کمي باز تر باشيد و سعي کنيد خود را در نظر او قابل اعتماد جلوه دهيد. توجه داشته باشيد که آيا طرف مقابل شما را همراهي ميکند يا خير.بعضي از افراد خواهان نزديکي بيش از اندازه نيستند. اگر طرف شما هم داراي چنين خصوصيتي است، شما اين حق را داريد که او را انتخاب کنيد و يا به ارتباط خود خاتمه بخشيد. بايد تصميم خود را در مورد رابطه اي که مي خواهيد با شريک زندگي تان داشته باشيد بگيريد.


3- هر دو به اندازه کافي احساسات خود را براي ايجاد صميميت و عشق بروز مي دهند.

قطعا اين نوع رابطه يک ارتباط سالم به شمار مي رود. يکي از جنبه هاي ارتباط سالم اين است که هر دو نفر بتوانند از نظر عاطفي در گير روابط شوند و به حريم همديگر راه پيدا کنند. البته ممکن است در برخي از دوره هاي زماني خاص يکي از طرفين بار احساسي بيشتري را به دوش بکشد، اما به طور کلي در حالت تعادل به سر مي برند. حضور يکديگر را حس مي کنند و هيچ وقت بيش از اندازه به خارج از دايره احساسات منحرف نمي شوند. براي برقراري تعادل تلاش کنيد و فضايي را به وجود آوريد که در آن بتوانيد خود واقعي تان را بروز دهيد.