يکي از نياز هاي زندگي در دنياي امروز ،توانايي موفقيت در کار گروهي است . از تحقيق هاي گروهي در مدرسه و دانشگاه گرفته تا محل کار و حتي ارتباط با دوستان و خانواده . موفقيت براي کساني است که مي توانند ارتباط موثر داشته باشند. مي توانند در يک گروه عضوي کار آمد باشند و به ارتقاي تيم کمک کنند. اصول ما دراين مقاله و مقالات قبل که براي مرور بيشتر عناوينش را در انتهاي مقاله براي تان آورده ايم ، مي تواند به شما کمک کند تا در خانواده تان نيز عضوي
موثر باشيد . کسي که حضورش براي ديگر اعضا مفيد است .
جايي که گروه مطرح باشد من بودن در کار نيست. ما مطرح است .
هيچ تيمي توفيق نمي‏يابد مگر اينکه هر کس ديگري را بر خود مقدّم بدارد. از خود گذشتگي آسان نيست. امّا لازم است. بذر از خودگذشتگي را چگونه در بستر ذهن خود مي‏پاشيد؟ اين کار را با گام‏هاي زير برداريد:
1- بخشنده و گشاده دست باشيد.
بزرگي گفته است: «دست بگير شما را از ديگران جدا مي‏کند. دست بده اتحاد ايجاد مي‏نمايد.» از خودگذشتگي، بخشندگي و گشاده‏دستي است. گشاده‏دستي نه فقط گروه را متحد مي‏سازد که موجب پيشرفت آن مي‏شود. اگر اعضاي گروه از مال خود مايه بگذارند، در کاميابي بر روي تيم گشوده مي‏شود.
از اينکه من کاشتم و ديگران برداشتند گله‏‏اي ندارم. پشيماني فقط وقتي معني دارد که بکاريم اما کسي درو نکند.
2- سياست بازي را کنار بگذاريد.
يکي از بدترين شکل‏هاي خودخواهي را در کساني مي‏بينيم که در درون تيم سياست بازي مي‏کنند. اين کار غالباً بدان معناست که در صدد کسب منافع شخصي خويش هستند، بي‏آنکه به آثار زيانبار آن بر روابط تيم اهميت بدهند. اما کسي که اهل کار تيمي باشد قبل از آنکه نگران منافع خود باشد در انديشه تامين منافع ديگران است. اين نوع عدم خودخواهي به ياران کمک مي‏کند و به خود شخص نفع مي‏رساند. دانشمند بزرگ آلبرت اينشتين گفته است: «انسان وقتي زندگي را آغاز مي‏کند که از خود تهي شود و در برون خويش زندگي نمايد.»
3- وفادار باشيد.
اگر به ياران تيمي وفاداري نشان دهيد، آنها هم مقابله به مثل خواهند کرد. اين همان کاري است که فرماندهان مي‏کنند. بارها و بارها سپر بلاي سربازان خود مي شوند و در نتيجه آنها هم بي‏شائبه کار مي‏کنند و کمر به خدمتش مي بندند و ماموريت خود را حتي در شرايط دشوار انجام مي‏دهند. وفاداري اتحاد مي‏آورد و اتحاد تيم را به کاميابي مي‏رساند.
4- به وابستگي متقابل بيش از استقلال ارج نهيد.
انسان هاي موفق به استقلال ارجي وافر مي‏نهند زيرا غالباًٌ با نوآوري، کوشايي، و جانبداري از حق همراه است. اما اگر استقلال هم به افراط کشيده شود به مرز خودخواهي مي‏رسد، به خصوص اگر آسيبي به ديگران برساند يا مانعي در کارشان ايجاد کند.
کسي که خود را تنها مي‏داند و هر نفعي را براي خود مي‏خواهد زندگي‏ شادي ندارد. بايد براي ديگران زندگي کرد تا زندگي خود، معني پيدا کند.
وقتي که ديگران از شما جلو مي‏افتند چه احساسي پيدا مي‏کنيد؟ آيا اگر کسي ديگر به خاطر درخشش کار خود مورد تقدير قرار گيرد ديگ حسادت‏تان به جوش مي‏آيد؟ آيا اگر راه را بر پيوستن به صف اعضاي تيم بسته ببينيد، فريادتان بلند مي‏شود، ناراحت مي‏شويد، يا قرص و محکم سر جاي خود مي‏ايستيد؟ همه اينها نشانه‏ از خودگذشتگي هستند.
براي بالا رفتن از نردبان از خودگذشتگي...
- به جاي خود ديگري را (معرفي) کنيد.
اگر عادت داريد که از دستاوردهاي خود صحبت کنيد و خود را به ديگران معرفي کنيد، زبان از تعريف خود در کشيد و دو هفته‏اي از ديگران تعريف کنيد. صفات مثبت ديگران را پيدا کنيد و پيش اين و آن، به ويژه نزد بالادستان، دوستان و اعضاي خانواده‏شان بيان نماييد.
- خود را در نقش زيردستان بگذاريد.
ميل طبيعي اکثر مردم اين است که ديگران را به حال خود رها کنند و خود، بالا بالا بنشينند. شما همين امروز از بام تا شام، کمر به خدمت ببنديد، ديگران را جلو بيندازيد، يا نقش زيردستان را ايفا کنيد. يک هفته اين کار را ادامه دهيد و اثر آن را بر نگرش و طرز فکر خويش مشاهده کنيد.
- پنهاني و بي‏سرو صدا کمک کنيد.
اين جمله را بخاطر داشته باشيد که :اگر امروز، بدون هيچ انتظاري، کاري براي کسي نکرده باشيد، روزي از عمر خويش را بر باد داده‏ايد.
منبع :کتاب «17 اصل مهم در کار تيمي» - با تغيير و تلخيص