وعده ازدواج و بهانه شناخت خصوصيات رفتاري از مهمترين عواملي است که ارتباط بين دخترها و پسرها را در جامعه ما توجيه مي کند. بخصوص دخترها که معمولاً با وعده ازدواج تن به دوستي مي دهند.
اما جوان امروز در ارتباط با جنس مخالف خود به دنبال چيست؟ ازدواج، عاطفه، محبت، وقت کشي، عشق يا ...؟
روان شناسان معتقدند، ميل و کشش به جنس مخالف از نظر فيزيولوژي يک نياز طبيعي، فطري و رواني است. آنان مي گويند در تمام فرهنگها و کشورها ، پسران و دختران در سن بلوغ اولين نگاه و گرايش را به سوي جنس مخالف ابراز مي کنند. اما مرز اين کشش در هر فرهنگي تعريف شده است، براي مثال در جوامع غربي و ساير جوامع غير مسلمان ارتباط ميان دو جنس مخالف به خود فرد سپرده شده و هر شکلي از اين ارتباط مورد پذيرش جامعه و فرهنگ آن است. اما در کشورهاي مسلمان و برخي فرهنگها اين ارتباط محدود است و در مواردي به فضاي سياسي و اجتماعي جامعه بستگي دارد اما
رابطه دخترها و پسرها در جامعه ي ما چگونه است؟
در گذشته هاي نه چندان دور ارتباط بين پسرها و دخترها مانند امروز مورد توجه نبود. سن ازدواج پايين بود ارتباطات به شکل وسيع نبود، از اين رو کنترل بيشتري بر جوانان صورت مي گرفت، اما واقعيت اين است که بسياري از جوانان امروز در ارتباط هاي خود به ازدواج فکر نمي کنند، به اعتقاد جامعه شناسان در جامعه امروز وجود مسايل اقتصادي، نگاه دوگانه جامعه مدرن و سنتي، فراگيري اطلاعات و دانش و پديده جهاني شدن که مبتني بر ارزشهاي ديني نيست، احساس دو گانه اي را در اين نسل پديدار کرده است.
يک صاحبنظر در اين باره مي گويد: غرايز احساسي عاطفي و اخلاقي جوان برگرفته از فضيلت هاي نهفته در ذات اوست که با نکات متعالي و دستورات حيات بخش اسلامي مي تواند مورد سنجش عميق قرار گيرد. آنچه که جوان متهور و متحول امروز ايران طلب مي کند، مسلماً آشفتگي ها و نابساماني هاي غربي نيست. وظيفه ي والدين ، مربيان و مسئولان است که در زمينه مسائل جوانان به خصوص ارتباط دختر و پسر، روح، فکر و اخلاق اجتماعي آنان را مدنظر قرار دهند و بر اين محور که بسيار حساس و پيچيده است، برايشان تعيين تکليف کنند. اگر فرهنگ ازدواج صحيح را به جوان آموزش ندهيم، غرايز جواني او ممکن است رشته اخلاق را گسسته و او را به بيراهه بکشد.
اما آيا ارتباط بين دو جنس هميشه به پيوندهاي عاطفي و صميمانه منجر مي شود؟ آيا اين نوع ارتباط نمي تواند به زمينه هاي علمي، فرهنگي و ... محدود باشد؟ يک صاحبنظر در اين باره مي گويد:
«از آنجا که در جامعه ما نگاه دوگانه اي نسبت به اين مسئله وجود دارد، نتوانسته ايم به تعريف قابل قبولي در اين باره برسيم به همين دليل نوع نگاه به دو جنس مخالفي که کنار يکديگر قرار مي گيرند، عمدتاً با سوء ظن و سوء نيت همراه است و به معناي ناخوشايند موضوع يعني دوست دختر و پسر تعبير مي شود. در حالي که مي توان به جوانها آموزش داد که مباحثه و مکالمه با يک غير همجنس در صورتي که بر محوري صحيح انجام گيرد، شايد حتي مزيت اخلاقي و اجتماعي و شخصيتي براي او و جامعه در برداشته باشد.»
درست آن است ك از همان ابتدا والدين را آگاه ساخت
نظرات 0
شما هم میتوانید در این مورد نظر دهید