يافتن دلايل موجود
هرگاه علايم استرس را در يك همكار مشاهده كرديد، بايد درباره علل آن فكر كنيد ، تمام احتمالات را در نظر بگيريد؛ از مشكلات خانه گرفته تا مشكل روابط موجود در محيط كار. به خاطر داشته باشيد ، عواملي كه شما را تحت استرس قرار مي دهد مي تواند براي ديگران به همان نسبت استرس زا نباشد. پس به محضي كه علل احتمالي استرس را يافتيد ، ببينيد چگونه مي توانيد به همكار خود كمك كنيد. اغلب خود فرد است كه مي تواند به خود كمك كند و تنها كاري كه شما مي توانيد انجام دهيد اين است كه استرس او را زياد نكنيد.
بررسي استرس در گروه
كاركناني كه در يك گروه كار مي كنند و براي انجام يك كار خاص دور هم جمع شده اند، دچار فشارهاي خاصي مي شوند كه مربوط به كار گروهي است. براي مثال : اگر سلسله مراتب غير رسمي در يك گروه بيشتر شود ، بعضي افراد انتخاب يكي از اعضاء را به عنوان رئيس نمي پسندند، يا اعضاي تيم ممكن است كاركردن با افرادي را كه الگوهاي كاري متفاوتي دارند ، استرس زا بدانند . براي ملاقات گروه هاي كاري و افراد وقت بگذاريد ، به طوري كه از فعاليت هاي گروهي آنان آگاه شده و بتوانيد مشكلات را پيش بيني كنيد. سپس در صورتي كه استرس همچنان وجود داشت، بايد شيوه هاي كاري و برنامه تقسيم كارها را تغيير دهيد .
سؤالاتي كه بايد از خود بپرسيد :
- آيا صحبت با اعضاي تيم باعث تشديد علايم استرس مي شود ؟
- آيا بايد حجم كاري كاركنان به طور مرتب ارزيابي شود؟
- آيا مي توان با فراهم كردن زمينه هاي خاص تخصصي ، همكاراني كه دچار استرس هستند را به شركت در كار گروهي تشويق كرد؟
- دليل اصلي وجود استرس در يك گروه كاري چيست؟
برداشتن فشارها
شما سعي كنيد ، با استفاده از تمرينات راحت و قابل انعطاف در ضمن كار ، از استرس ها و فشارهاي خود و همكارانتان بكاهيد. هر قدر ارتباط بين افراد بهتر باشد ، امكان تشخيص استرس و رفع آن بيشتر است . شيوه هاي كار با ديگران و كاهش سطح نگراني آنها را بدين ترتيب امتحان كنيد:
• كاركنان و همكاران را از تمام تصميماتي كه ممكن است روي آنها تأثير بگذارد ، مطلع كنيد .
• آنها را به شركت در طرح ها تشويق كنيد.
• هر هفته زماني را براي بررسي نظرها و پيشنهادها تعيين كنيد و نظر خود را درباره مسائل طرح شده بيان كنيد.
بررسي شخصيت
چگونگي و ميزان تأثيرات استرس ، رابطه نزديكي با شخصيت افراد دارد. ميزان يكسان استرس ، هر فرد را به طريقي تحت تأثير قرار مي دهد و هر كس به شيوه اي بر اين استرس غلبه مي كند. تشخيص انواع شخصيت ها به ما كمك مي كند كه بيشتر روي حمايت از ديگران تمركز كنيم.
شناخت انواع شخصيت
تحقيقاتي كه در سال 1960روي تأثيرات استرس بر قلب انجام شد ، نشان داد ، عده اي از بيماراني كه داراي شخصيت يكساني بودند بيشتر در معرض بيماري قلبي قرار داشتند ؛ اين افراد را تيپA مي نامند و آن گروه از افرادي كه كمتر مستعد اين بيماري هستند را تيپB مي نامند. افراد تيپA اهل مقايسه و پركار هستند . بنابراين هميشه به دنبال اكتساب جايگاه شغلي ديگران هستند . به لحاظ اين خصوصيات شخصيتي خاص آنان، اين سؤال پيش مي آيد كه آيا سلامتي آنها به خاطر مشاغل پر استرس در خطر است؟ اين كه يا مشاغل پر استرس ، موجب رفتار تيپA مي شوند؟ هنوز مشخص نيست ، اما اين افراد به حمايت اجتماعي بيشتري نياز دارند.
شناسايي شخصيت تيپA و B
فهرست زير بعضي از صفات طبقه بندي شده و الگوهاي رفتاري مربوط به انواع شخصيت هايA وB را نشان مي دهد. پيدا شدن فردي كه به طور كامل تيپA ياB باشد، بسيار نادر است. بدين معنا كه بعضي از افراد ، خصوصيت هاي هر دو نوع تيپA وB را نشان مي دهند ، اما افرادي كه بيشتر اوقات خصوصيات تيپA را دارند، اغلب تحت فشار ، عكس العمل بدي نشان مي دهند. اگر شما گرايش به تيپA را در همكاران خود مشاهده كرديد، آنها در خطر ابتلا به استرس هستند و بايد شيوه اي براي غلبه بر آن پيدا كنند.
شخصيت هاي تيپA خصوصيات زير را نشان مي دهند : حس رقابت ، شتاب زدگي در كارها ، حس تهاجم ، جديت ، كمال گرايي ، بي صبري ، وقت شناسي ، جلب توجه . شخصيت هاي تيپB خصوصيات زير را نشان مي دهند: عدم رقابت ، متانت ، صبر ، آرامش ، لذت بردن از كارها ، تأخير ورود ، رضايت از كار بدون توجه به ديگران .
شناخت شيوه هاي كنترل استرس
رفتارهاي اطرافيان و همكاران كسي كه دچار استرس است به دو گونه مي باشد، سازگار و ناسازگار . اگر رفتار اطرافيان به گونه اي باشد كه شخص احساس كند آنها مشكل او را درك مي كنند و آماده همكاري با او در جهت كنترل استرس هستند، فرد به طور قطعي بسيار راحت با مشكل خود كنار مي آيد. درباره آن صحبت مي كند و به طور آشكار از آنان درخواست كمك خواهد كرد. اما چنانچه رفتار اطرافيان به گونه اي باشد كه فرد هيچ گونه علامت همكاري از جانب آنها جهت كنترل استرس خود پيدا نكند ، راه نادرستي را در پيش مي گيرد. براي مثال : با ناديده گرفتن مشكل خود و سعي در ادامه تظاهر به يك رفتار عادي ، باعث بزرگتر شدن مشكل مي شود . اين نوع رفتار را كه يك نوع انكار مي نامند ، معمولاً در افراد گروه تيپA ديده مي شود
كمك به ديگران
هرگاه دريافتيد شخصي تحت استرس است و دليل آن را شناختيد ، مشكل ترين بخش كار شروع مي شود . بايد آن شخص را از مشاهده خود ( كه همان رفتارهاي فرد و علت رفتارها است ) باخبر كرده ، او را تشويق به كنترل رفتارهاي نامطلوب كنيد.
ارزيابي روابط
در اكثر مواقع روابط شخصي كه بين همكاران وجود دارد به اندازه روابط حرفه اي آنها حائز اهميت است . پس شما به عنوان يك مدير ، سعي كنيد از روابط افراد مطلع شويد. هر گاه روابط شخصي اطراف خود را شناختيد، مي توانيد شروع به ساختن گروهي كنيد كه با يكديگر خوب كار مي كنند.
كمك به ديگران براي تشخيص استرس
گاهي اوقات يك شيوه ثابت و غير مستقيم براي كمك به ديگران لازم است ، تا استرس را تشخيص دهند. روابط اجتماعي مي تواند با وظايف و سلسله مراتب شغلي هماهنگ نباشد. يعني در بعضي موارد به كارگيري گروه سومي بسيار مناسب است. بنابراين دانستن اين مطلب كه چه كسي ، با چه كسي بهتر كار مي كند ، براي شما خيلي مفيد است . صحبت عاقلانه با يك شخص مي تواند مزاياي بسياري به همراه داشته باشد و حداقل به عنوان اولين تلاش ، راه مناسب و معقولي براي آگاه كردن ديگران از ميزان استرس خودشان است. اين صحبت باعث مي شود استرس فرد مورد نظر ، ديگر مهم جلوه نكند و بتواند آن را اصلاح كند. پس در صورتي كه اين عمل مفيد واقع نشود، بايد روش مستقيم تري را به كار بگيريم.
موانع شناخت استرس• مديران اعتقاد دارند كه صلاحيت شان تا حدي به ميزان اشتباه نكردن شان بستگي دارد.
• مديران نمي خواهند قبول كنند كه تحت استرس هستند، زيرا فكر مي كنند ، باعث تضعيف رهبري و مديريت شان مي شود.
• همكاران نمي خواهند ضعف خود را به يكديگر نشان دهند ، چون ممكن است در آينده از آن سوء استفاده شود.
• دوستي در بين همكاراني كه به خاطر ترفيع با يكديگر رقابت مي كنند، پايدار نمي ماند.
• زير دستان احساس مي كنند كه اگر علايم استرس خود را به كاركناني كه تا اندازه اي بالا دست هستند نشان دهند ، لطمه مي بينند.
• زير دستان نمي خواهند علايم ضعف خود را به كارمند ارشد نشان دهند.
اجراي عمل
هرگاه استرس ، مشخص و شناخته شده باشد ، شيوه اي بيابيد تا به افراد مبتلا به استرس كمك كنيد. از زيردستان و همكاران خود بپرسيد كه آيا پيشنهادي راجع به كم كردن حجم كاري خود دارند ؛ براي مثال با واگذاري بعضي از بخش هاي مسئوليت خود به ديگران . درباره تمام كارهاي احتمالي كه بايد انجام شود صحبت كنيد . همواره از شيوه هاي مختلف كنترل استرس حمايت كنيد ، به طوري كه فرد تحت استرس ، احساس نكند ديگران نسبت به مشكل او بي توجه هستند
در ميان گذاشتن دانسته ها و تجربيات
گاهي اوقات مي توان مقداري از كارهايي را كه بايد براي كاهش ميزان استرس انجام دهيم مشخص كرد، (بدون در نظر گرفتن مشكلاتي كه هر يك از كارمندان دارند). درباره به روز كردن اطلاعات و دانسته هاي كاركنان ، از خود آنها نظرخواهي كنيد. براي معرفي شيوه هاي صرفه جويي در وقت صريح باشيد و ديگران را به يادگرفتن الگوهاي كنترل استرس تشويق كنيد، جملات كليشه اي مانند جملات زير بگوييد:
"من نمي توانم بدون جدول زمان بندي زنده بمانم" و يا "هميشه قبل از حضور در جلسه به مدت 15 دقيقه براي آماده كردن خود زمان نياز دارم". همكاران را از اين مطلب كه مسئولان ارشد به كمك آنها نياز دارند، مطلع كنيد . زمينه هايي را كه تنش زا هستند مشخص كنيد و راه حل هايي را كه در مورد كنترل استرس خودتان موفقيت آميز بوده ، با ديگران در ميان بگذاريد.
حمايت از ديگران
گاهي اوقات شما بايد از افرادي كه تحت شرايط پر استرس قرار دارند ، حمايت كنيد. پس شيوه ملايم و منطقي را در پيش گرفته و مراحل زير را دنبال كنيد.
درباره مشكلاتي كه افراد تجربه كرده اند ، صحبت كنيد و علل استرس آنان را مشخص كنيد ؛ دريابيد كه چه كمكي براي آنها مفيدتر است ، البته اين كار ممكن است به صورت هاي مختلفي مانند شكل كمك كاري ( مانند آموزش ) يا كمك عاطفي ( مثل مشاوره ) يا كمك پزشكي ( همچون بهبود شرايط به وجود آمده يا تشديد شده به واسطه استرس ) در آيد. به ديگران كمك كنيد تا به شما كمك كنند. وقتي آنها از پيشنهاد ها و توصيه هاي ابتدايي شما استقبال نمي كنند ، خودتان را آماده كنيد كه راه حل هاي مختلفي پيشنهاد بدهيد.
کتاب 101 روش کاهش استرس در محيط کار
گردآوري: زهره پري نوش
نظرات 0
شما هم میتوانید در این مورد نظر دهید