نياز به تاييد ديگران يعني اين‌كه نظر شما نسبت به من از اعتقاد خودم نسبت به خودم مهم‌تر است.در ارتباطات انساني، شايد يكي از رضايت‌بخش‌ترين پاسخ‌هايي كه ما از طرف مقابل خود دريافت مي‌كنيم «تاييد» باشد. تاييد ديگران براي هر فرد در روابط اجتماعي از ارزش بالايي برخوردار است.
در تمام سطوح جامعه بشري، انسان‌ها يكديگر را با توجه به توانايي‌ها و ظرفيت‌هاي شخصي خود ، مورد تاييد قرار مي‌دهند و انسان به گونه‌اي مطرح مي‌شود كه تاييد يا عدم تاييد ديگران را با خود به همراه مي‌آورد.
ما انسان‌ها وقتي با ديگران ارتباط برقرار مي‌كنيم بيشتر مي‌كوشيم تاييد آنها را به دست آوريم. گاهي افراد براي كسب تاييد ديگران ارزش خود را پايين مي‌آورند. برخي مردم آنقدر به نظر ديگران اهميت مي‌دهند و آنقدر از احتمال اين‌كه ديگران (خويشاوندان، دوستان، همكاران و ...) آنها را دوست نداشته باشند ، مي‌ترسند كه تقريبا منفعل و بي‌اثر مي‌شوند و نمي‌توانند درباره خود و براي خود تصميم بگيرند و سرنوشتشان را به دست ديگران مي‌سپارند.
شايد شما هم بسياري از لحظات حال خود را صرف جلب تاييد ديگران مي‌كنيد يا نگران عدم تاييدهايي هستيد كه قبلا با آن مواجه شده‌ايد.
اگر تاييد در زندگي شما به صورت يك نياز درآمده باشد، بايد براي از بين بردن آن دست به كار شويد ، زيرا زماني كه شما فقط جوياي تاييد ديگران باشيد ،فقط از دستيابي به آن خوشحال مي‌شويد ، ولي اگر به آن احتياج داشته باشيد در صورت به دست نياوردنش از پا درخواهيد آمد. اينجاست كه نيروهاي خودتخريبي به حركت درمي‌آيند. چرا كه اگر ديگران شما را مورد تاييد قرار ندهند آن‌وقت شخصيت و روحيه شما ، ولو به طور مختصر به حال تعطيل و ركود درمي‌آيد.
نياز شديد به تاييد شخص ديگر به حد كافي بد است ، اما مشكل حقيقي زماني آغاز مي‌شود كه تاييد همه‌كس را براي هر كاري كه انجام مي‌‌دهيم، طالب باشيم.
اگر شما چنين نيازي داشته باشيد ، آن‌وقت است كه با بيچارگي و ناكامي‌هاي زيادي روبه‌رو خواهيد شد. علاوه بر اين يك تصوير فاقد شخصيت و توخالي از خود خواهيد داشت كه حاصل آن ، نفي و رد خويشتن است.
تاييدطلبي تنها بر يك فرضيه استوار است، اين‌كه: «به خود اعتماد نكن، ابتدا نظر ديگران را جستجو كن.» به اين ترتيب، هر چه بيشتر احتياج به تحسين ديگران داشته باشيد، بيشتر آلت دست آنها خواهيد بود. هر قدمي كه در راه اتكا به خود و بي‌نيازي از تحسين و ستايش ديگران برداريد ، گامي است در راه رهايي از تسلط ديگران در نتيجه، به منظور ادامه وابستگي شما به ديگران، چنين اقدامات سالمي از طرف اجتماع به عنوان خودخواهي، بي‌توجهي، بي‌فكري و غيره تلقي مي‌شود. (البته تا حدودي نياز به تاييد طبيعي و لازم است اما نبايد شخصيت فرد را مختل کند.)
تائيدطلبي تنها بر يك فرضيه استوار است، اين‌كه: «به خود اعتماد نكن، ابتدا نظر ديگران را جستجو كن.» به اين ترتيب، هر چه بيشتر احتياج به تحسين ديگران داشته باشيد، بيشتر آلت دست آنها خواهيد بود.
تاييدطلبي افراطي را از بين ببريد
شما هرگز نمي‌توانيد همه را خشنود سازيد. در واقع اگر بتوانيد 50 درصد مردم را راضي كنيد ، كاملا موفق هستيد بنابراين هرگاه كسي با نظريات شما مخالفت كرد به جاي اين كه آزرده خاطر شويد ، توجه كنيد كه با يك تن از آن 50 درصد مخالف روبه‌رو شده‌ايد. شما هر اندازه هم كه بخواهيد با مخالفت روبه‌رو نشويد هرگز نمي‌توانيد از آن بگريزيد. پس اگر مي‌خواهيد از رفتار تاييدجويي خود رهايي يابيد، توصيه‌هاي زير را به خاطر بسپاريد:
- اگر فكر مي‌كنيد فردي سعي مي‌كند با خودداري از تاييد ، شما را زير نفوذ خود بگيرد ، اين را به او گوشزد كنيد.
- بايد قبول كنيد كه برخي هرگز شما را درك نمي‌كنند و چنين موقعيتي هم كاملا پذيرفتني است. شما نبايد بكوشيد ديگران را متقاعد يا وادار به پذيرش حرف‌هاي خود كنيد.
- به خود اعتماد كنيد و به دنبال آن نباشيد كه ديگران عقايد شما را تاييد كنند. در ضمن سعي كنيد از عذرخواهي بي‌مورد يا از اظهار تاسف بي‌دليل درخصوص آنچه كه گفته يا انجام داده‌ايد ، بپرهيزيد.
- در برابر هر اظهارنظرتان، نظر متقابلي وجود دارد كه كاملا مخالف نظر شماست.
بزرگي مي گويد: ... اگر مي‌خواستم همه مخالفت‌ها و حملات خود را بخوانم يا بعضي را پاسخ دهم، ديگر هيچ وقتي براي كار ديگري باقي نمي‌ماند. من نهايت سعي خود را مي‌كنم كه بهترين كار را انجام دهم و تا به آخر در اين راه خواهم كوشيد.