چه طور به زندگي نگاه ميکنيد؟
... گفت: هر روز عصر، انگار دلم را درون تشتي ميگذارند و آن را مانند لباسي ميشويند. مدام دلم شور ميزند، انگار که آن را در درياچه نمک انداخته باشند.
انگار که در وسط سينهام چاهي قرار دارد که دائم ريزش ميکند. احساس ميکنم قلبم ميخواهد از حلقم بيرون بيايد.
آنقدر بيقرارم که يک جا بند نميشوم. هميشه گوش به زنگ خبرهاي بد هستم. خلاصه دردي دارم که هيچ کس آن را درک نميکند.
شما چگونه آدمي هستيد؟
راستي! شما چه گونه آدمي هستيد؟ آيا آرام، صبور، خوشبين، منطقي، واقع بين، واقعگرا، شاد و ... هستيد؟ يا نگران و مضطرب با ترسها، تشويشها ودلهره هاي بيجا و احساس بيارزشي و گوش به زنگ حوادث ناگوار با دلشوره فراوان؟!
اضطراب چيست؟ و چگونه عمل ميکند؟
از نظر روانپزشکي؛ اضطراب عبارتست از: ناآرامي، ترس و هراس ناخوشايند و پيش رونده با احساس خطر قريب الوقوع که منبع آن قابل شناسايي نيست. اما نقش عمدهاي را در آسيبشناسي رواني بازي ميکند. همچنين در فهم و رشد شخصيت انسان و رشد طبيعي او و در فرآيندهاي مرضي در تمامي سنين عمر آدمي، نقش برجستهاي دارد.
اضطراب عبارتست از: ناآرامي، ترس و هراس ناخوشايند و پيش رونده با احساس خطر قريب الوقوع که منبع آن قابل شناسايي نيست.
هرگونه فشار و محرک، مانند استرسها و فشارهاي رواني و اجتماعي ميتوانند منشأ اضطراب باشند و حالت عادي و آرامش فرد را دگرگون سازند.
اضطراب چه خصوصياتي دارد؟
اضطراب در واقع، يک فرآيند آگاه کننده است و اخطاري است که به فرد درباره قريبالوقوع بودن خطر اطلاع ميدهد و او را براي مقابله با تهديد آماده ميسازد.
فرد مضطرب اغلب حالت بسيار پريشان و بيقرار دارد که نميتواند به مدت طولاني آن وضعيت را تحمل نمايد. از اين رو براي تسلط بر اضطراب از روشهاي خاصي استفاده ميکند.
اضطراب شباهت زيادي به ترس دارد؛ يعني هم ترس و هم اضطراب در برابر خطر، عکسالعملهاي فيزيولوژيک مشابهي دارند. اما از جهاتي نيز ترس و اضطراب تفاوتهايي با يک ديگر دارند.
تفاوتهاي ترس و اضطراب
ريشه اضطراب دروني است و از داخل شخصيت فرد بيرون ميآيد و او را درگير ميکند. در حالي که منشا ترس بيروني است. اضطراب پاسخي است به تهديدي نامشخص و ناشناخته، اما ترس منشأ مشخصي دارد.
حالت اضطراب غالباً مزمن است، وليکن ترس، حاد و موقعيتي است. اضطراب جنبه تعارض دارد و فرد را بر سر دو راهي قرار ميدهد. در حالي که پاسخ ترس، سريع است.
اثرات اضطراب بر بدن
اضطراب باعث به وجود آمدن تغييرات فيزيولوژيک در بدن ميگردد و بدن را گوش به زنگ و آماده فعاليت شديد جسماني ميسازد و باعث ميگردد برخي از فرآيندهاي بدني، تحريک شده و پارهاي ديگر مهار گردند.
 اضطراب شباهت زيادي به ترس دارد، ولي ريشه اضطراب دروني است و از داخل شخصيت فرد بيرون ميآي، در حاليکه منشا ترس بيروني است.
معمولاً بر اثر اضطراب، دستگاه قلب و عروق تحريک ميشود. قلب تندتر ميزند، فشار خون ثابت ميماند يا افزايش پيدا ميکند. کبد، قند ترشح ميکند. غدد فوق کليوي، «اپي نفرين» توليد ميکنند. عمل دستگاه گوارش (معده و روده) مهار ميشود و ترشحات و حرکات دودي شکل آن کاهش مييابد.
اين تطابقهاي بدني با اضطراب، موجود زنده را آماده ي فعاليت ميسازد.
نقش اضطراب در زندگي ما
در شرايطي که انسان مايل است رفتارهاي خود را با شرايط زندگي تطبيق دهد، اضطراب نقش اساسي و تعيينکننده دارد.
وقتي انسان، احساس ناامني و تهديد ميکند، اضطراب پاسخي طبيعي به شرايط تهديدآميز است. اما واکنشهاي همه افراد در مقابل شرايط مشابه، يکسان نيست و هر کس به روشي خاص و شخصي، در مقابل تهديد و ناامني واکنش نشان ميدهد.
مثلاً به هنگام قحطي، گراني و تهديد اقتصادي، عدهاي پول و ثروت خود را جمع ميکنند تا از ضرر و زيانهاي احتمالي دور شوند و برعکس عدهاي ديگر دست به تجارت ميزنند. گروهي از طريق بيمه هاي مختلف سعي ميکنند دارايي خود را حفظ کنند. عده اي نيز وابستگي کامل به شرايط پيدا ميکنند و هيچ عکس العملي از خود نشان نميدهند.