1-اطاعت از شوهر:
اطاعت از شوهر و خود داري از نافرماني او، از وظايف اوليه ي زن است شک نيست که غرض از اطاعت زن، فرمانبرداري او از شوهر است در اموري که مخالف احکام الهي نباشد و هر آنگاه که چنين فرمان و دستوري رسد، وظيفه، تخلف و يا به صورتي فرار از آن است.زيرا در همه حال حکم خداوند متعال بر حکم بشر مقدم است.
پيامبر اکرم (ص) مي فرمايند:
«اگر سجده کردن براي غير خدا جايز بود، دستور مي دادم تا زن در برابر شوهرش سجده کند.» (1)
و در جاي ديگر مي فرمايند:
«زني نمي تواند حق خدا را ادا کند مگر اين که حق شوهرش را ادا کند.» (2)

2-خوب شوهر داري:
خوب شوهر داري يک هنر است و نياز به ذوق و سليقه و مهارت هاي خاص دارد. سعادت يا شقاوت «خانواده» در دست «زن» است.
زن اگر به فن خوب شوهرداري آشنا باشد، مي تواند با انجام وظايفي که خداوند بر عهده ي او مقرر فرموده، خانه را به صورت «بهشت برين» درآورد و از شوهر و فرزندان خود، افرادي لايق، پويا، خلّاق و آبرومند بسازد و خانه را محل آسايش و فضيلت و خوشبختي قرار دهد.
شوهرداري در اسلام اهميت بسيار زيادي دارد و در همين رابطه امام علي (ع) مي فرمايند:
«جهاد زن خوب شوهرداري است.» (3)
ناپلئون درباره ي جايگاه زنان و نقش آنان در فرهنگ و تمدن اجتماع مي گويد:
«اگر مي خواهيد تمدن و پيشرفت ملتي را بدانيد، به زنان آن ملت بنگريد.» (4)

3-خوش اخلاقي:
زن فهيم و نيک انديش مي داند که تمامي انسان ها شيفته ي محبت و دلباخته ي جذابيت هاي رواني و کشش هاي نفساني اند.از اين رو هنر او در اين است که با درکي درست از ويژگي هاي اخلاقي، خصيصه هاي شخصيتي و نيازهاي نفساني شوهر، مهرطلبي ها، محبت جويي ها، تشويق پذيري ها، زيبانگري ها و عاقبت انديشي ها را با به کارگيري مطلوب ترين روش ها در مناسب ترين موقعيت ها به شوهر پاسخ گويد و او را دور از دغدغه ها و وسوسه هاي درون، در برابر همه ي کشش ها و محرک هاي بيروني مصون نمايد.
زن خوش اخلاق، در زندگي مشترک با همسر خود، زيبايي کلام و جذابيت بيان، زبان تشويق و ترغيب و تأييد و تکريم را سرمايه ي ارزشمند زندگي خويش مي داند و هيچ فرصتي را براي «ابلاغ پيام» و «ابراز محبت» به شوهر از دست نمي دهد و لذا در تاريکي هم با همسر خويش با زباني لين و آرام، شيرين و پرمعنا، گيرا و آرام بخش و به دور از اضطراب و تنش سخن مي گويد.
زن فهيم و لايق با اخلاق درست و رفتار شايسته ي خود، در برخورد با شوهر و فرزندان، در کانون گرم خانواده هميشه شاد و خندان است و مانند «فرشته ي رحمت»محيط خانه را سرشار از مهر، عشق، عطوفت، دوستي و آرامش مي نمايد.
پيامبر اسلام (ص) مي فرمايند:
«هر زني که شوهرش را با زبانش بيازارد، خداوند هيچ کار واجب و مستحبي را از او نمي پذيرد و هيچ کار نيکش را قبول نمي کند تا وقتي که شوهرش را راضي کند»اگر چه روزها روزه بگيرد و شب ها به عبادت مشغول شود.» (5)
او هرگز در برخورد با شوهر و فرزندان، صدا و کلام گيراي خود را با نقّادي و تهديد و تحقير و سرزنش و استهزا نمي آميزد، بلکه زبان حق شناسي و قدرشناسي، شکر و سپاسگزاري از صفات برجسته ي او در حريم خانواده است.

4-احترام به شوهر:
زن آگاه و مهربان به خوبي مي داند که همه ي انسان ها ذاتاً محبت پذير و قهرستيزند، همه انسان ها تکريم پذير و تنبيه گريزند. هر کس به شخصيت خويش علاقه مند است و دوست دارد ديگران به او احترام بگذارند و هر کس که شخصيت او را محترم بشمارد محبوبش واقع مي شود.
زن فهميده مي داند که شوهرش آرامش خواه و امنيت طلب مي باشد و دوست دارد در محيطي سرشار از صميميت و صفا زندگي کند.
امام صادق (ع) مي فرمايند:
«...خوشا به سعادت و خوشا به سعادت آن همسري باد که به شوهرش احترام گذارد و او را آزار نرساند و در تمام مواقع از شوهرش اطاعت کند.» (6)
زن شايسته و برتر همه ي سعي و تلاش خود را در جهت جلب رضايت خاطر و فراهم ساختن آسايش و آرامش روان و نشاط دروني شوهر مبذول مي دارد و از اين رو جز با زبان محبت و تکريم با
همسرش سخن نمي گويد و همواره از خزانه ي دلش، کلام زرين و خوشايند و گفتار شفابخش و درمانگر روح و روان و آرامشگر جان را برگزيده، در فضاي سرشار از عشق و شور و شعف و نشاط تقديم همسر خود مي نمايد. ورابطه ي او با شوهرش هر چه هست زبان محبت است و بس.

5-اظهار عشق و علاقه نسبت به شوهر:
زن خردمند و شايسته مي داند که شوهرش تشنه ي محبت و دوستي اوست و دل او به محبت همسرش زنده مي باشد. اگر شوهر بداند که محبوب واقعي زنش نيست، احساس بي کسي، تنهايي و غربت مي کند و هميشه پژمرده، غمگين و ناراحت و مضطرب است. ليکن زن نيک انديش و مهربان، محبت و دوستي خود را نسبت به شوهرش به زبان آورده و عشق و علاقه ي خود را در قالب واژه هاي طيب و زيبا و پر مفهوم عينيت مي بخشد.
و مهمتر از کلمات و واژه ها، در ايجاد محبت نسبت به شوهرش، هنگام سخن گفتن با شوهر، مواظب آهنگ نرم و ملايم صدا، حرکات زيباي چشم و ابرو و خنده هاي زيرلب و عشوه هاي پي در پي خود مي باشد. و هرگز با آهنگ صداي خشن و حرکات ناموزون دست و صورت و ترشرويي و اخم، معشوق عزيز خود را در کانون گرم و با صفاي خانواده دلسرد و افسرده نمي کند.
امام باقر (ع) مي فرمايند:
براي زن هيچ شفاعتي در پيشگاه پروردگارش به اندازه ي
رضايت شوهرش ثمربخش و مفيدتر نيست.» (7)
زن برتر با ابراز عشق و علاقه نسبت به شوهرش، دل او را هميشه شاداب وخرم نگه مي دارد و به کسب و کار و زندگي علاقه مند و دلگرم و اميدوارش مي نمايد و مانند «سکوي پرتاب»، شوهرش را به عالي ترين مقامات علمي، معنوي، اقتصادي و اجتماعي ارتقاء مي دهد، و زمينه رشد و شکوفايي او را در همه ي کارها فراهم مي نمايد. و شوهر نيز با اين رفتار نيکو و شايسته ي همسر، حاضر است براي تأمين سعادت و رفاه خانواده، تا سرحدّ فداکاري کوشش کند و مطمئناً چنين مردي کمتر اتفاق مي افتد که به امراض روحي و رواني مبتلا گردد.
بنابراين زن هنرمند و فهيم، نيک مي داند که شوهرش شيداي شنيدن صداي آرام و زيبا، جالب و جاذب، گيرا و پرمحبت اوست. و از همين رو، با همه ي وجود به نقش جاذبه هاي صوتي و گيرايي کلام در ابراز عشق و محبت و ايجاد شور و نشاط و شادابي در شوهر واقف است و در طول حيات مشترک و در همه ي موقعيت ها و شرايط، لحظه اي از زبان دوستي و عشق به شوهر غافل نمي شود، و از جذابيت هاي بياني، آنچنان همسر خود را سيراب مي نمايد که در برابر محرک هاي صوتي و کلامي نامحرمان مغرض، کاملاً او را مصون مي نمايد؛ چرا که بعضي وسوسه گران مغرض و ناآگاه و شيطان صفتان گيرا، با بهره گيري از خلاء عاطفي بعضي مردان و محروميت ايشان از محبت هاي عاشقانه و صادقانه ي همسرشان، با محرک هاي
کلامي گيرا و پرجاذبه و کرشمه هاي شيطاني گناه آلود، به او دلربايي کرده و زمينه ي انحراف او را هموار مي کنند. (8)
از همين روست که «زن با محبت و لايق» هرگز صدا و کلام گيراي خود را با نقادي، تهديد، سرزنش، تحقير و استهزاي شوهر نمي آميزد، زيرا مي داند که شوهر او از زبان تحقير و تهديد، انتقاد و اعتراض، پرخاش و نفرين، بدزباني و ناسزاگويي گريزان است و مهمتر اين که خطر متلاشي شدن کانون خانواده و ساير انحرافات در کمين اوست.

6-استقبال گرم از شوهر:
يکي از سنت هاي بسيار نيکوي مسلمانان اين است که هرگاه به يکديگر مي رسند، «سلام» مي کنند، زيرا سلام کردن ايجاد انس، الفت و محبت مي کند، کينه ها و کدورت ها را مي زدايد. بنابراين دو زوجي که نياز به صداقت و صميميت بيشتري دارند، اين دستور الهي را بيشتر بايد رعايت نمايند.
چه نيکوست که هرگاه شوهر وارد منزل مي شود، زن با چهره اي شاد و خندان و ظاهري آراسته و زيبا به پيشواز همسرش رود، در را به روي او بگشايد، به او سلام کند و بهتر آن است که در سلام کردن، هر يک بر ديگري سبقت بگيرند.
خداوند در قرآن کريم مي فرمايند:
«هرگاه به شما تحيت گويند، پاسخ آن را بهتر از آن
بدهيد؛ يا (لااقل) به همان گونه پاسخ گوييد.خداوند حساب همه چيز را دارد.» (9)
و در جاي ديگر مي فرمايند:
«اهل بهشت يکديگر را با سلام کردن خوش آمد گويند.» (10)
بنابراين زن فهيم و مهربان پس از استقبال گرم از شوهر، با نهايت شور و شوق، زمينه ي استراحت و آرامش را براي او فراهم مي نمايد و تا حدود 90 دقيقه بعد از ورود شوهرش به منزل، هيچ حرف ناخوشايندي به او نمي زند.

7-تهيه ي غذاي مناسب:
خانم هنرمند و کدبانو سعي مي کند جهت رضامندي و خوشايندي شوهر، غذاهايي را که مي پزد از يک نوع نباشد و تنوع در آن رعايت شود و غذاي مورد علاقه ي شوهر را تا حدود امکان تهيه نمايد.
امام صادق (ع) مي فرمايند:
«بهترين زنان شما (مسلمين) زني است که خوشبو و خوش دستپخت باشد.» (11)
و چه زيبا و بجاست که شوهر از آشپزي و دستپخت همسرـ خصوصاً در نزد فرزندان ـ تقدير و تشکر نمايد. اين کار فايده ي بسيار مهم دارد؛ اولاً: زن احساس خوشحالي و شادماني مي کند که
همسرش او و هنرش را دوست دارد و زحمات فراوان او را ارج مي نهد و تمام سعي و تلاش خود را جهت رضايت و خشنودي شوهر به کار خواهد بست. دوماً:فرزندان شيوه ي تقدير و تشکر و احترام به مادر را عملاً از پدر ياد مي گيرند.

8-زينت و آرايش براي شوهر:
از هنرها و وظايف يک زن شايسته اين است که در قلمرو خانواده، با حفظ ارزش ها و توجه به وضعيت شناختي و رواني بچه ها، به خصوص نوجوانان، همواره سعي کند در حد توان و رعايت حدود و حرمتها، از آراسته ترين، زيباترين و جذاب ترين لباسها، زينت ها و آرايش ها براي همسر خود بهره گيرد، چرا که همسر ايشان به اين جذابيت ها نياز دارد.
بايد توجه داشته باشيم که هر گونه خود آرايي، خودنمايي و خود عرضه کردن براي نامحرمان، حرام، و آراستگي و آرايش همسر براي همسر مستوجب ثواب است.
پيامبر اکرم (ص) مي فرمايند:
«... زن بايد خودش را براي شوهر به خوشبوترين عطرها معطر کند، و زيباترين لباسهايش را بپوشد، و به نيکوترين آرايش، براي شوهرش آرايش نمايد، و پيوسته خودش را بر شوهر عرضه کند و... .» (12)
در اسلام به آرايش و عطر زدن و استفاده از بوهاي خوش و وسايل
زيبايي براي شوهر و محارم يا در منزل و يا درحالت عبادت و نيايش با پروردگار سفارش شده و نوعي عبادت است. آنچه نهي شده، استفاده از عطر و آرايش براي نامحرمان يا در روابط اجتماعي است که عامل فساد مي شود و حرام است.
حضرت زهرا (ع) گرانبهاترين عطري را که در اختيار داشتند، فقط براي شوهر گرامي خود و لحظات مناجات و راز و نياز با پروردگار حق تعالي استفاده مي نمودند. (13)
با کمال تأسف در جامعه ي ما در بسياري از موارد شاهد هستيم که زنان و مردان، بهترين پوشش و آرايش و زينت ها را براي عروسي ها، ميهماني ها و مجالس خارج از خانه استفاده مي کنند و نازل ترين آنها را در کانون خانواده براي همسر!!
اي کاش همه ي زينت ها، آرايش ها و دلربايي هاي خانمها، مطابق نظر اسلام فقط و فقط براي همسر بود، چرا که آن وقت ديگر شاهد اين همه دعواها، کشمکش ها، جدال ها و فتنه ها نبوديم.
در يکي از روزنامه هاي کثيرالانتشار نقل شده بود:
«در يکي از شهرستان ها، مردي که به مهماني رفته بود، بعد از خوردن ناهار، که صاحبخانه براي کاري از منزل خارج شده بود، ضمن عمل منافي عفت با همسر ميزبان، او را به قتل مي رساند بعد از دستگيري از قاتل مي پرسند: چرا اين جنايت را انجام دادي؟ در جواب گفت: من شب گذشته در مجلس عروسي، اين زن را مشاهده کردم که ـ با
وضعيت خاصي آرايش کرده بود و مشغول رقصيدن بودـ و... ديگر نتوانستم خود را کنترل کنم و در نتيجه چنين تصميمي گرفتم.» (14)

9-حفظ حجاب و عفت و پاکدامني خود:
شيشه ي عطر و درپوش آن:
تا زماني که سر شيشه «عطر» بسته است، عطر داخل آن هم محفوظ خواهد بود، ولي به محض اينکه چند لحظه اي سر شيشه ي عطر برداشته شود، عطر داخل آن مي پرد و تنها شيشه ي خالي بدون عطر مي ماند که کسي بدان ميلي ندارد.
حجاب همانند سر شيشه ي عطر است که بوي خوش و زيبايي و حلاوت و طراوت زنها را حفظ مي کند و با برداشتن حجاب، آن زيبايي و حلاوت از بين مي رود.
ديوار و سيم خاردار:
شما چرا به دور خانه هايتان ديوار مي کشيد و گاهاً بر روي ديوارها سيم خاردار نصب مي کنيد؟ اگر درهاي خانه تان چوبي باشد، چرا آهني مي کنيد و اگر ديوارها کوتاه باشد چرا بلند مي کنيد؟ آيا اين همه براي راحتي شماست يا براي ناراحتي؟
حجاب همچون ديوار خانه و همچون سيم خاردار است، حال اگر ديوار خانه هايتان بلند بود و کوتاه کرديد، يا سيم خاردار داشت برداشتيد، يا در منزل، بسته بود وباز کرديد، اين موجب راحتي،
آرامش و آسايش شما خواهد بود يا موجب ناآرامي؟ اگر درها، ديوارها و... براي راحتي خانه ها باشد، حجاب هم براي راحتي و آسودگي بانوان است.
ميوه ي پوست کنده:
تا ميوه اي پوست بر تن دارد، مدت هاي زيادي دوام خواهد داشت، ولي وقتي پوست ميوه اي گرفته شد، بيش از دقايقي دوام نخواهد داشت و حتي بي احترامي به مهمان است که قبلاً ميوه اي مثلاً «سيب» را پوست بکنند بعد در مقابل مهمان بگذارند.حجاب همانند پوست ميوه است که حافظ تازگي و سلامت ميوه است و تا زماني که زن ها اين «حجاب» و «عفت» را دارند، از طراوت و زيبايي و تازگي و سلامت بهره مندند، ولي برداشتن حجاب همان و از بين رفتن سلامت و زيبايي همان.
غنچه و گل:
گل تا باز نشده است، معطر و سالم است و کسي هوس چيدن آن را نمي کند اما وقتي که باز شد و غنچه گرديد، عطر خود را از دست مي دهد و...،زن تا زماني که در «غنچه حجاب» است، هيچ کس هوس چيدن آن را نمي کند. اما همين که حجاب کنار رفت و اين غنچه باز شد، آن را خواهند چيد و پس از آن که پژمرده و پرپر شد به کناري خواهند افکند.
حجاب چيست؟
حجاب، در لغت به معني پرده، روپوش و روبند مي باشد و از نظر اسلام عبارت است از اين که:
«زن در معاشرت خود با نامحرم، بدن خود را بپوشاند و به جلوه گري و خودنمايي نپردازد.»
حجاب، حريمي ميان زنان و مردان نامحرم است و سبب فروکش کردن غريزه ي جنسي مي شود.
حجاب، بيانگر وقار و افتخار يک زن است.
حجاب، سند اطاعت از فرمانده ي هستي است.
حجاب، بوي خوش عفاف و پاکدامني است.
حجاب، تلألو شبنم بر چهره است.
زن، اين موجود ظريف، مظهر جمال خلقت است و اسلام مي خواهد اين «گوهر گرانبها»در «گنجينه ي حجاب»، مستور باشد تا از آفات هوس ها مصون بماند. حجاب نوعي ارزش و احترام براي زنان به دنبال مي آورد تا نامحرمان هوسران، آن ها را با ديده ي حيواني ننگرند.
حجاب در آيات و روايات:
خداوند حکيم در قرآن کريم مي فرمايند:
«اي پيامبر!به مؤمنان بگو چشم هاي خود را (از نگاه به نامحرمان) فرو گيرند، و عفاف خود را حفظ کنند؛ اين براي آنان پاکيزه تر است؛ خداوند از آنچه انجام مي دهند آگاه است. و به زنان با ايمان بگو چشم هاي خود را (از نگاه هوس آلود) فرو گيرند، و دامان خويش را حفظ کنند و زينت خود راـ جز آن مقدار که نمايان است ـ آشکار ننمايند، و (اطراف) روسري هاي خود را بر سينه ي خود افکنند (تا گردن و سر و سينه با آن پوشانده شود)، و زينت خود را آشکار نسازند مگر براي شوهرانشان، يا پدرانشان، يا پسرانشان، يا پسران پسرانشان، يا برادرانشان، يا پسران برادرانشان، يا پسر خواهرانشان، يا زنان هم کيششان، يا بردگانشان (=کنيزانشان)، يا افراد سفيه که تمايلي به زن ندارند، يا کودکاني که از امور جنسي مربوط به زنان آگاه نيستند، و هنگام راه رفتن پاهاي خود را به زمين نزنند تا زينت پنهانيشان دانسته شود (و صداي خلخال که بر پا دارند به گوش رسد).و همگي به سوي خدا باز گرديد اي مؤمنان، تا رستگار شويد.» (15)
و خداوند متعال در جاي ديگر مي فرمايند:
«اي پيامبر! به همسران و دخترانت و زنان مؤمنان بگو: جلباب ها (=روسري هاي بلند) خود را بر خويش فرو افکنند، اين کار براي اينکه (از کنيزان و آلودگان) شناخته شوند و مورد آزار قرار نگيرند بهتر است، (و اگر تاکنون خطا و کوتاهي از آنها سر زده توبه کنند)خداوند همواره آمرزنده رحيم است.» (16)
و باز خطاب به بانوان مي فرمايند:
«... پس به گونه اي هوس انگيز سخن نگوييد که
بيماردلان در شما طمع کنند، و سخن شايسته بگوييد.» (17)
و پيامبر اسلام (ص)در رابطه پرهيز از نگاه به نامحرم، خطاب به زنان مي فرمايند:
«هر زن شوهرداري که چشمش را از نگاه کردن به غير شوهر و غير محارمش پر کند، مورد غضب شديد پروردگار واقع مي شود. پس اگر
اين زن چنين کند، خداوند پاداش هر عملي را که انجام داده است از بين مي برد و محو مي کند.» (18)
و امام رضا (ع) در رابطه با حجاب مي فرمايند:
«حرام شد نگاه به موهاي زنان... براي آن که اگر موهاي آن ها در برابر مردان نامحرم آشکار شود، باعث تحريک و جلب خواهد شد. (و اين جلب شدن مردان به زنان)فساد و بي بندوباري را به دنبال دارد و سبب مي شود که (مردم)در کارهاي حرام وارد بشوند.» (19)
با توجه به اهميت حجاب در قرآن کريم و کلام نوراني معصومين عليهم السلام به اين نتيجه مي رسيم که حجاب در اسلام، از يک مسأله کلي تر و اساسي تر ريشه مي گيرد و آن اين است که اسلام مي خواهد انواع التذاذهاي جنسي، چه بصري و سمعي و چه نوع ديگر، فقط و فقط به محيط خانوادگي و در کادر ازدواج شرعي و
قانوني اختصاص يابد و اجتماع منحصراً براي کار و فعاليت باشد.

فايده هاي حجاب
حجاب، داراي فوايد بسياري است که خلاصه اي از آنها بصورت اجمال عبارتند از:

الف)آرامش رواني
شهيد مطهري مي فرمايند:
«نبودن حريم ميان زن و مرد و آزادي معاشرت هاي بي بند وبار، هيجان ها و التهاب هاي جنسي را فزوني مي بخشد و تقاضاي سکس را به صورت يک عطش روحي و يک خواسته ي اشباع نشدني درمي آورد.غريزه ي جنسي، غريزه اي نيرومند، عميق و «دريا صفت» است، هر چه بيشتر اطاعت شود سرکش تر مي گردد، همچون آتش که هر چه بيشتر به آن خوراک بدهند، شعله ورتر مي شود.» (20)

ب)استحکام پيوند خانوادگي
هر چيزي که موجب تحکيم پيوند خانوادگي و سبب صميمت رابطه ي زوجين گردد، براي کانون خانواده مفيد است و در ايجاد آن بايد حداکثر کوشش شود.
اختصاص يافتن استمتاعات و التذاذهاي جنسي به محيط خانوادگي و در کادر ازدواج مشروع، پيوند زناشويي را محکم مي سازد و موجب اتصال بيشتر زوجين به يکديگر مي گردد.

ج)استواري اجتماع
کشانيدن تمتعات جنسي از محيط خانه به اجتماع، نيروي کارو فعاليت اجتماع را ضعيف مي کند.و حجاب و پوشش اسلامي هيچ گونه محدوديت براي فعاليت هاي فرهنگي، اجتماعي، هنري، سياسي و اقتصادي زن ندارد.

د)ارزش و احترام زن
اسلام زن را تشويق کرده که حجاب داشته باشد و زن هر اندازه متين تر، با وقارتر و عفيف تر حرکت کند و خود را در معرض نمايش براي مردان نامحرم نگذارد، بر احترامش افزوده مي شود. (21)

حجاب برتر
بهترين وسيله براي پوشش و مستور بودن زن از نامحرم، «چادر» است. و در همين رابطه مقام معظم رهبري حضرت آيت الله العظمي خامنه اي (مدظله العالي) مي فرمايند:
«چادر بهترين نوع حجاب و نشانه ي ملي ماست.» (22)
و نيز فرمودند:
«چادر لباس ملي و اسلامي مورد علاقه ي زنان مسلمان ايران است.» (23)
بنابراين کاملترين حجاب براي خانم ها «چادر»است که سراسر حجم بدن را مي پوشاند و جلب توجه نامحرمان را به کمترين حد خود مي رساند به شرطي که:
1-چادر رنگ مشکي و ساده و بدون نقش و نگار باشد.
2-چادر کاملاً بدن را بپوشاند و نازک نباشد.
3-رنگي نباشد، زيرا چادر رنگي به خاطر تنوع و جذابيت خاصي که دارد، نگاه هاي نامحرمان هوسران را به خود جذب مي کند.
4-بايد لباس هاي زير چادر مناسب باشد و طوري نباشد که در برابر باد، طوفان و تصادف و... اعضاي بدن و زينت هاي زن را در ديد نامحرمان قرار دهد.
5-استفاده از چادر بايد همراه متانت، وقار،حيا و عفاف باشد.
لازم به ذکر است که، اگر چه مانتو و مانند آن در صورتي که دوخت، مدل و رنگ آن مناسب باشد و تحريک کننده نباشد، و نمايان بودن صورت زن موجب جلب توجه ديگران نگردد و سيماي او بدون آرايش باشد، اشکال ندارد، با اين حال معايبي دارد که پوشيدن «چادر» بر آن ارجحيت دارد.

تاج افتخار
بشنو از چادر که در توصيف زن
تار و پودش با تو مي گويد سخن
تارو پودم را شرافت تافته
تا شرافت را به عصمت يافته
در کلاس حفظ تقوا و شرف
دختران دُرند و چادر چون صدف
بهترين سرمايه ي زن چادر است
زانکه زن را زينت زن، چادر است
چادر از بهر زنان الزامي است
بهر زن بي چادري ناکامي است
حفظ چادر در سراي اقتدار
دختران را هست تاج افتخار
حفظ چادرحفظ دين و مذهب است
شيوه ي زهرا و درس زينب است
حفظ چادر حافظ ناموسهاست
پاسدار حيله ي جاسوسهاست
حفظ چادر نص قرآن مجيد
قفل جنت را بود تنها کليد
حفظ چادر سد فحشا مي شود
روسفيدي نزد زهرا مي شود
حفظ چادر چاره ساز کارهاست
حافظ گل از هجوم خارهاست
حفظ چادر زخم ها را مرهم است
دست رد بر سينه ي نامحرم است
حفظ چادر التيام دردهاست
سد محکم در بر نامردهاست (24)
بنابراين «حجاب»و «پوشش اسلامي» يک «ارزش» است، ارزشمندترين موجودات «انسان» است، ارزشمندترين سرمايه ي انسان «معنويت» اوست و ارزشمندترين معنويات «آبرو» و «شخصيت» اوست.
براي هر ارزشي «خطري» است و شهوترانان در کمين «آبرومند». آيا يک بانوي مسلمان، عاقل، آگاه، خردمند، عفيف، پاکدامن و شايسته نبايد براي حفظ «هستي وجود خود» از «گوهر حجاب»استفاده کند؟

پي نوشت :
1-فروع کافي، ج5، ص507، ح6.
2-مستدرک الوسايل، ج2، ص552.
3-بحارالانوار، ج3، ص252.
4-آيين همسرداري، حضرت آيت الله ابراهيم اميني، ص26.
5-بحارالانوار، ج103، ص244، ح15.
6-بحارالانوار، ج103، ص252، ح55.
7-سفينه البحار، ج1، ص561.
8-جهت عبرت گرفتن مي توانيد به مجموعه ماجراهاي واقعي از سرگذشت برخي از زوج هاي جوان، در کتاب «کرشمه هاي شيطاني» از همين مؤلف مراجعه نماييد.
9-سوره نساء، آيه 86.
10-سوره ابراهيم، آيه 23.
11-وسايل الشيعه، ج14، ص15.
12-وسايل الشيعه، ج14، ص212، ح2.
13-نهج الحياه، (فرهنگ سخنان حضرت زهرا سلام الله عليها)، محمد دشتي، ص 182.
14-نقل از کتاب «کرشمه هاي شيطاني»، ص127، از همين مؤلف.
15-سوره نور، آيه 30.
16-سوره احزاب، آيه 59.
17-سوره احزاب، آيه 32.
18-وسايل الشيعه، ج14، ص171، ح2.
19-علل الشرايع، ج2، ص287، باب 364.
20-فلسفه ي حجاب، ص84.
21-جهت مطالعه ي بيشتر در اين زمينه مي توانيد به کتاب «فلسفه ي حجاب» شهيد مطهري، و کتاب «زن در آيينه ي حلال و جمال» حضرت آيت الله جوادي آملي مراجعه نماييد.
22-روزنامه جمهوري اسلامي، 68/10/28.
23-همان، 73/9/21.
24-شعر از حسن حياتبخش.