مدت کوتاهی است که با پسرعمه ام ازدواج کردم. رفتار خانواده شوهر با من بسیار بد است و به اندازه ای که به شوهرم علاقه دارم، او به من علاقه ندارد.

باید بدانید، زندگی در این دنیا در کام هیچ کس برای ابد شیرین نخواهد ماند. ما همه مسافرانی هستیم که چند روزی در این دنیا رحل اقامت می‏افکنیم و باید به فردایی بیندیشیم که تمامی ندارد و آغاز راه است، بنابراین نه می‏توان به خوشی دنیا دل بست و نه می‏توان غم را جانشین او قرار داد. تمام انسان‏ها به جز معصومین(ع) در معرض طغیان و عصیان هستند و نمی‏توان کسی را یافت که از هر جهت کامل باشد، پس کمال نزد انسان‏ها از امور نسبی است و هر کس به اندازه تلاشی که می‏کند و به تهذیب نفس و اخلاق می‏پردازد از آن بهره می‏برد و از دیگران متمایز می‏شود.

قرآن می‏فرماید: “کل نفس بما کسبت رهینه”. نفس مرهون رفتار و کردار ماست که کسب می‏کنیم. هر انسانی اگر بخواهد به درمان خویش مشغول شود، گویا هرگز وقت حسابرسی بر اعمال دیگران را نخواهد یافت.

خواهر گرامی! شما اینک به زندگی مشترکی روی آورده‏اید که هم فراز دارد و هم نشیب، غم‏ها و شادی‏ها در زندگی مشترک تقسیم می‏شوند و گذشت و چشم پوشی لااقل در یک طرف باید باشد، تا زندگی از ثبات وق رار لازم برخوردار شود. اگر انسان بخواهد به چشم بدبینی، طعنه، حساسیت، اضطراب به دنیای اطراف خود بنگرد، همه چیز را معیوب می‏بیند و این درست بر عکس شیوه و رفتار معصومین گرامی است. داستان‏های فراوانی از تاریخ نقل شده است که ائمه معصومین و حتی شخص نبی مکرم اسلام(ص) در مقابل آزار و اذیت افراد جاهل و نادان با رویی خوش به استقبال آنان می‏رفتند و به آن‏ها دعا نیز می‏کردند و ما باید با تأسی از همان رفتار و اعمال در دل‏ها نفوذ کنیم، نه که برای خود دشمن درست کنیم. خدا را شکر کنید که از زندگیتان راضی هستید و نیز وصلتی که با پسر عمه کردید باید در روابط عاطفی شما و عمه تان تأثیری بیش از پیش بگذارد، نه این که با چشم کدورت و بدبینی حرکات و رفتار آنان را زیر نظر بگیرید.

ازدواج موجب علاقه‏ مندی صحیح و عاقلانه دو طرف نسبت به یکدیگر می‏شود ولی ممکن است علاقه یکی از طرفین نسبت به دیگری بشتر و یا کمتر باشد و این طبیعی است، مردها معمولاً معذورند و علاقه خود را در پنهان و باطن نگاه می‏دارند و کمتر حاضر به بروز آن نزد همسر می‏شوند ولی اگر زنی همسر خود را بیش از حد دوست داشت نباید منتظر باشد که مرد او نیز چنین علاقه‏ای را به او داشته باشد، زیرا که در بعضی از افراد جنبه‏های عاطفی آن‏ها بیشتر از افراد دیگر است و طبعاً عاطفه‏مندان بیش از دیگران به زحمت می‏افتند و رنج بیشتری می‏برد. پس اولاً نباید فکر کنید که شوهرتان کمتر به شما علاقه‏مند است و ثانیاً بر فرض صحّت چنین مسئله‏ای نباید موجب نگرانی و اضطراب شود، ممکن است به مرور زمان و تغییر احوال اوضاع طبیعی شده توقعات و خواسته‏ ها تعدیل شود. اما فرمودید چیزی که بیش از همه مرا آزار می‏دهد ترس همسرتان از مادرش است! شاید همسرتان احترام بیش از حد به مادر می‏گذارد، یک فرزند حق ندارد به مادرش حرف بزند این که ایشان به مادرشان احترام می‏گذارند نقطه قوتی در زندگی شما به شما می‏آید. شما باید احترام بزرگترهای شوهرتان، چون مادر شوهر و پدر شوهر را نگاه دارید، تا نتیجه خوبی بگیرید. پس از امروز به بعد عینک بدبینی را در آورید و به جای آن عینک خوش بینی بگذارید زیرا چنین افرادی چون شما اگر نخواهند در خود تغییری بدهند همیشه با خود درگیر شده و روزگار خود و همسر و فرزندان را سیاه خواهند کرد. زود رنجی یا بی خیالی قابل درمان است.