امام علي(ع): خوردن انجير، انسدادها را نرم مي کند و براي بادهاي قولنج، سودمند است. در روز، از آن فراوان بخوريد و آن را در شب هم بخوريد؛ اما فراوان،نه.

مکارم الاخلاق: -به نقل از ابوذر- سيني اي از انجير به پيامبر(ص) هديه شد. به اصحابش فرمود: «بخوريد؛ چرا که اگر بنا بود بگويم ميوه اي از بهشت است، همين ميوه را مي گفتم؛ زيرا ميوه اي است بدون هسته. آن را بخوريد؛ زيرا بواسير را ريشه کن مي سازد و براي نقرس سودمند است.»

امام رضا(ع): انجير، بوي بد دهان را مي برد، استخوان ها را استحکام مي بخشد، درد را مي برد و با وجود آن، ديگر به دارويي نياز نيست.

الکافي: -به نقل از احمد بن محمد بن ابي نصر- امام رضا(ع): «انجير، بوي بد دهان را مي برد، دهان و استخوان ها را استحکام مي بخشد، مو بر مي روياند، درد را مي برد و با وجود آن ديگر به دارويي نياز نيست.»
همچنين فرمود: «انجير، همانندترين چيز به گياهان بهشت است.»

طب الأئمه(ع): -به نقل از محمد بن عرفه- در روزگار امام رضا(ع) و مأمون، در خراسان بودم. [يک بار،] از امام رضا(ع) پرسيدم: اي پسر پيامبر خدا! درباره ي انجير چه مي گويي؟
فرمود: «براي قولنج سودمند است. آن را بخوريد.»

پيامبر خدا(ص): هر کس دوست دارد دلش نازک باشد، بلس(انجير) بخورد.