در هر رابطه اي كه به خطا رفته است، يا مدام در حال خطا رفتن است، نقصير هر دو طرف است.زندگي تنها سياه و سفيد نيست، سايه هاي خاكستري بسيار ي در آن ميان وجود دارد.ما اغلب، زمان وانرژي زيادي راصرف سرزنش و نكوهش يكديگر مي كنيم. در بيشتر موارد دعوا ها و نزاع هاي ميان عروس ومادر شوهر برسر موضوعات كوچك و كم اهميت، بي دليل و بي اساس است.
آيا واقعاً بايد اين مشاجره و درگيري ها رخ دهد؟ نبايد ما از گفتن اينكه:« من هيچ كاري نكردم،همش تقصير او بود» دست برداريم. ما چنان درگير اين مشاجره ها و بگومگو هاي روزانه مي شويم كه براي فكر كردن دربارة آينده خانواده به طوركل، غافل مي شويم. بنابراين،دفعة بعد كه خودتان را در بحبوحة يك بحث يا برخورد و نزاع باخانوادة همسرتان يافتيد، بدون توجه به اينكه مقصر كيست و تقصير چه كسي است، عذرخواهي كنيد و بگوييد« از اينكه شما را ناراحت كردم، متأسفم.» اين كلمات التيام بخش و جادويي هستند و بلافاصله تأثير خود را مي گذارند.