برای همراهي با غذا دوست داريد زيتون سياه ميل کنيد يا زيتون سبز ؟! شايد زيتون سبز کمي تکراري شده و زيتون سياه به‌دليل سر و شکلی که دارد، زيبا‌تر باشد! اما به نظر شما متخصصان تغذيه کدام زيتون را توصيه مي‌کنند؟

زيتون رنگ‌شده نخوريد!

زيتون تيره به دليل خاستگاهش ظاهر و شايد کمي طعم متفاوتی با زيتون سبز داشته باشد اما از لحاظ ارزش غذايي، غير از مقداری کاروتنوئيد که نسبت به زيتون سبز بيشتر دارد، تفاوت قابل ذکري ندارد.

نکته قابل ذکر در مقايسه زيتون سياه و سبز اين است که زيتون‌هاي سياه کمي روغني‌تر هستند و از آنجا که بخش عمده‌اي از ارزش غذايي زيتون مربوط به روغن آن است، مي‌‌توان گفت زيتون‌هاي تيره از اين نظر غني‌تر هستند. به طور کلي، روغن زيتون يکي از روغن‌هاي بسيار مطلوب است و عنصر تعيين‌‌کننده‌اي در درجه‌بندي زيتون‌ها به شمار مي‌آيد. اما همين زيتون‌هاي سياه هم ۲ نوع دارند: يک نوعشان به صورت ژنتيک سياه هستند و در روند رسيدن از سبز به سياه تبديل مي‌شوند. نوع ديگر زيتون‌هايي هستند که در صنعت، با ترکيبات شيميايي آهن‌دار سياه مي‌شوند که مصرف اين نوع زيتون سياه توصيه نمي‌شود. در واقع زيتون سياه طبيعي به‌دليل روغن بيشتري که دارد، طعم مطلوب‌تري هم نسبت به زيتون سبز دارد اما اگر زيتوني باشد که به صورت صنعتي سياه شده باشد، مصرفش چندان توصيه نمي‌شود. البته سياه کردن زيتون به صورت صنعتي به معني غيرمجاز بودنش نيست. برخي از زيتون‌هاي سياه که در بسته‌بندي‌هاي استاندارد هستند، به همين شيوه سياه شده‌اند که البته استفاده از ترکيبات آهن براي تيره کردن زيتون‌ها، روي بسته‌بندي‌شان درج شده است. اين نوع زيتون‌ها در صورت استفاده موقت، مشکلي براي فرد ايجاد نخواهند کرد اما بعضي‌‌ها اعتقادي به افزودني‌ها و دستکاري‌هاي انساني در مواد غذايي ندارند و اين کار را نمي‌‌پسندند و ترجيح مي‌دهند از نوع اصيل خوراکي‌ها استفاده کنند.

سبز با سياه فرقي نمی کند!

زيتون سبز و سياه تفاوت چنداني با هم ندارند. هر دوي اين زيتون‌ها، با وجود تفاوت رنگي که دارند، با هم يکسان هستند. وقتي مي‌خواهيم در مورد زيتون صحبت کنيم، ۲ فاز وجود دارد: فاز اول فاز روغني است؛ برخي از اين مواد وقتي زمستانه (Winterize) مي‌شوند، موم و گوشت زيتون کاملا از روغن جدا شده و روغني صاف و يکدست باقي مي‌ماند. موادي که در روغن زيتون هستند، عامل بو و مزه‌اند. البته بخشي از ترکيبات زيتون به صورت محلول در آب هستند و خواص آنتي‌اکسيداني، ضد باکتريايي و ضد ميکروبي دارند. مسلما زيتون تيره به دليل خاستگاهش ظاهر و شايد کمي طعم متفاوتي با زيتون سبز داشته باشد اما از لحاظ ارزش غذايي، غير از مقداري کاروتنوئيد که نسبت به زيتون سبز بيشتر دارد، تفاوت قابل ذکري ندارد. پس مصرف‌کنندگان بسته به ذائقه خود، مي‌توانند هر نوع زيتوني که دوست دارند، ميل کنند.

سبزش مطمئن‌تر است

رنگ ميوه‌ها به صورت طبيعي مربوط به فلاونوئيدها و رنگدانه‌هايي است که همگي خاصيت آنتي‌اکسيداني دارند و رنگ‌هاي مختلف زرد و نارنجي، سبز و قرمز، بنفش و سياه و... سبزي‌هايي مثل فلفل دلمه‌اي که رنگ‌هاي مختلفي دارد، نمي‌توانيم بگوييم که هيچ‌کدام برتري خاصي نسبت به ديگري دارد. در واقع اين رنگ‌ها ترکيبات کاروتنوئيدي مختلفي هستند که خاصيت آنتي‌اکسيداني‌شان نسبت به يکديگر به مقدار بسيار ناچيزي متفاوت است. از آنجا که تغذيه علم تنوع است، بهتر است انواع مختلفي از مواد متفاوت در برنامه غذايي افراد استفاده شود. زيتون هم مثل همان فلفل دلمه‌اي است و سبز و سياهش تفاوت تغذيه‌اي چنداني با هم ندارند و به شرطي که رنگ سياه زيتون به‌دليل دستکاري‌هاي صنعتي و غيرمجاز نباشد، مي‌توان گفت زيتون سياه و سبز هيچ تفاوت محسوسي با هم ندارند؛ اما چون حرف و حديث‌ها و ترديدهايي درباره زيتون‌هاي سياه شنيده شده شايد بهتر باشد از رنگي که مطمئنيم دستکاري نشده، استفاده کنيم.

قسمت رنگ‌شده زيتون نه تنها خواص تغذيه‌اي خود را تا حد زيادي از دست داده، که اين نوع زيتون ممکن است براي گروه‌هاي آسيب‌پذير (کودکان، سالمندان، زنان باردار و شيرده، مبتلايان به بيماري‌هاي خاص) سمي و خطرآفرين باشد.