«عشق را نبايد تمنا کرد» اين سخن و طرز تفکر در بسياري از زنان وجود دارد و حال آنکه در باطن و وجود خود اين عشق را خواستارند و طالب حمايتند. در مطالب قبل مکرراً گفتيم که از نيازهاي اختصاصي زنان و به اصطلاح ونوسي‏ها دريافت توجه و حمايت است. زن و مرد به لحاظ جنسيت خود در غالب مواقع داراي نيازهاي اختصاصي هستند. در گرو شناخت اين نيازها و برطرف نمودن و توجه به طلب هر يک از آنان است که همسران در زندگي زناشويي مي‏توانند روابط موثر و راضي کننده‏اي را براي يکديگر ايجاد کنند و در جهت رشد و شکوفايي عشق تلاش موثر داشته باشند. نياز به حمايت و توجه و محبت از جمله اين نيازهاست. زنان به جهت عواطف و احساساتي که دارند خود حاميان مطلوبي هستند. و هر اندازه به کسي محبت و عشق بيشتري داشته باشند حمايت خود را بيشتر نثار او مي‏کنند. اما در قبال اين بذل توجه و اعتنا خود نيز خواهان توجهند و بر اين باور است که اگر اطرافيان و به ويژه همسر او، به او علاقمند است قاعدتاً بايد او نيز اين طلب و خواسته را درک کند و از حضور آن آگاه باشد. و اين در حالي است که ويژگي‏هاي اختصاصي مردان چنين اقتضاء مي‏کند که نياز را از زن بشنوند و درخواست را به وضوح مطلع شوند در غير اين صورت انگيزه‏اي براي اين اقدام ندارند.
زنان به جهت عواطف و احساساتي که دارند خود حاميان مطلوبي هستند. و هر اندازه به کسي محبت و عشق بيشتري داشته باشند حمايت خود را بيشتر نثار او مي‏کنند. اما در قبال اين بذل توجه و اعتنا خود نيز خواهان توجهند.

در مقابل عدم در خواست زن، مرد تصور مي‏کند که وظايفش را به خوبي انجام داده و همسرش را از اين بابت اقناع نموده است. و حال آنکه بر خلاف تصور بسياري، عشق تمنا کردني است. نياز است که زن، همسر خود را از خواسته خود آگاه کند و پيش از آنکه در وجودش خشمي حاصل از عدم توجه و حمايت به وجود آيد مرد را از وجود اين طلب مطلع کند. چرا که عدم ابراز نياز باعث مي‏شود که فرد پس از سال‏ها ارائه خدمات احساسي روزي به اعلام احساسات خود دست بزند که در وجود خود ميزاني از خسران و تضرر را دريافت کند و چنين حالاتي منجر به اعلام نياز از نوع آمرانه و با لحني نه چندان خوشايند خواهد شد.


در اينجا بدون حل مشکل پيشين با مشکلي جديد و تازه روبرو مي‏شويم. چرا که مردان در قبال درخواست‏هاي دستور گونه واکنش نشان داده و برخلاف ميل دروني ممکن است از برآوردن درخواست ممانعت بعمل آورند. فراموش نکنيد که تقاضا يک دستور نيست. اگر لحن شما تحکمي باشد هر قدر هم جملات را با دقت انتخاب کنيد. اثر منفي خواهد گذاشت.


پس از بيان اين مطلب مهم قصد داريم نکاتي را جهت کيفيت بهتر اين درخواست به شما ياد آور شويم.

1- کوتاه و مختصر صحبت کنيد. بسياري از زنان تصور مي‏کنند که بايد درخواست خود را با توضيحات فراوان بيان کنند و حال آنکه مردان در قبال سخنان طولاني شنونده خيلي توانا و موفقي نيستند.


2- با صراحت درخواست کنيد. زنان تصور مي‏کنند که بيان صريح خواسته، مرد را دچار عکس‏ العمل منفي نموده لذا سعي مي‏کنند صحبت خود را با پيچيدگي ابراز کنند. به عنوان مثال در زماني که خواهان کمک مرد براي انتقال ميوه‏ها از داخل ماشين به آشپزخانه هستند به غلط بيان مي‏کنند "ميوه داخل اتومبيل است." در صورتي که با چنين بياني برداشت غيرصحيح را در ذهن همسر خود تشکيل مي‏دهند. صورت صحيح اين درخواست اين است" ممکنه ميوه را به آشپزخانه ببري؟"
ويژگي‏هاي اختصاصي مردان چنين اقتضاء مي‏کند که نياز را از زن بشنوند و درخواست را به وضوح مطلع شوند در غير اين صورت انگيزه‏اي براي اين اقدام ندارند.

3- از کلمات مناسب استفاده کنيد. گاهي افراد فکر مي‏کنند براي خارج کردن لحن کلام از حالت آمرانه مي‏توان از کلمه «مي‏تواني» استفاده کرد. در حالي که در نظر مرد استفاده از اين کلمه يعني عدم اعتقاد به توانايي‏هاي او. اما اگر در تقاضاي خود از کلمات خواهشي مثل" لطفا"استفاده کنيد مرد انجام آن را وسيله‏اي براي ابراز محبت مي‏داند.

اگر اندکي خواهان تغيير و تحول‏هاي عظيم در زندگي خود هستيد بهتر است اين تفاوت‏هاي باريک‏تر از مو را بشناسيد.