روانشناسان عقيده دارند که زندگي زناشويي اصولاً يک نوع نزاع دوستانه است و اختلاف خلقت بين آن دو ايجاب ميکند که با يکديگر پرخاش و نزاع کنند. منتها خداوند حکيم طوري اين دو جنس مخالف را با همديگر جوش داده و بين آنها الفت ايجاد کرده است که پرخاش و تندخوييها در برخي از اوقات ثمربخش واقع شده، نظام خانواده و اجتماع از اين راه برقرار ميگردد.
از اين رو کمتر خانوادهاي است که در طول زندگي زناشويي خود دچار بحرانهاي زودگذر نشود. غالباً اختلافات جزئي و کلي در اکثر خانواده ها بين زن و شوهر امري است طبيعي که نه تنها به مراحل خطر و بحران شديد و جدايي نميکشد بلکه دنبال آن يک نوع محبت و سازش ميآيد و در حقيقت يکنواختي در زندگي را که عامل برخي از گرفتاريهاي خانوادگي است از بين ميبرد و از اين جهت پيدايش تندخوييهاي آرام و لطيف به هيچوجه جاي نگراني نيست. مهم اين است که بدانيم چه زمان و چگونه با مسايل برخورد کنيم و از چه روشي براي به سرانجام رساندن اختلافات بهره ببريم. دکتر باخ، روانشناس نامي ميگويد: اگر پرخاش و نزاع اصلاً صورت نگيرد ناراحتيهاي دو طرفه انباشته و متراکم شده و يکباره کوه آتشفشان منفجر ميشود و البته ديگر در اين موقع آشتي غيرممکن است يا بسياربسيار دشوار. يکي ديگر از کارشناسان امور خانواده ميگويد: عدم موافقتها هميشه جدايي پيش نمي آورد بلکه پيش از ناسازگاري عدم توانايي طرفين در غلبه بر مشکلات موجب جدايي ميشود.
وقتي احساسات خصومت آميز و عصبانيت زياد بر وجودتان مستولي است و سخت عصباني هستيد اصولاً از تصميم گرفتن و هر گونه انتقاد بپرهيزيد.
راه حل اختلافات خانوادگي زن و شوهر
1- آشنايي و عمل کردن به وظايف و حقوق يکديگر. اگر هر يک از طرفين بدانند که امور خانواده بايد به جاي قانون و قاعده با اخلاقيات سر وسامان بگيرد و طرفين به جاي قانوني بودن، اخلاقي با يکديگر رفتار کنند ديگر جايي براي نزاع و کشمکش باقي نمي ماند . لذا وقتي اخلاق حکم فرماست ، پاي گذشت، ايثار، محبت، انعطاف پذيري و ... نيز به زندگي باز مي شود .
2- زماني را براي گفتگو و گوش دادن به صحبتها و احياناً انتقادهاي يکديگر قرار دادن و هر يک از زن و شوهر بدانند که وقت انتقاد چه موقعي است.در قانون اسلام آمده است که وقتي احساسات خصومت آميز و عصبانيت زياد بر وجودتان مستولي است و سخت عصباني هستيد اصولاً از تصميم گرفتن و هر گونه انتقاد بپرهيزيد. چنانچه روانشناسان ميگويند: روابط زن و شوهر وقتي صميمانه باشد انتقاد سازنده معجزه ميکند. بهترين موقع انتقاد زن و شوهر از يکديگر هنگامي است که استراحت لازم را کرده باشند و به اصطلاح سرحال باشند. زنها بايد حتيالامکان سعي کنند انتقاد خود را از شوهرانشان در ميان اعضاي خانواده به خصوص در حضور افراد فاميل و خويشان مطرح نسازند.
به لحاظ روان شناختي کودکاني که در مشاجره هاي پدر ومادر حکم قاضي را پيدا مي کنند و توسط والدين در مشاجرات دخالت داده مي شوند بيشتر در معرض اختلال هاي وسواس گونه قرار مي گيرند
3- سازش بايد دو طرفه باشد نه اينکه هميشه يکي از دو طرف کوتاه بيايد، اگر چه سفارش شده است کوتاه آمدن از طرف زن به خاطر داشتن روحيه لطيف و محبتآميز شروع شود. مرد هم نبايد به خاطر داشتن روحيه خشن هميشه پيروز اين اختلافات باشد.
4- اگر خداي ناکرده اختلافات عميق ميشود مطابق پيشنهاد کتاب انسان سازالهي يعني قرآن کريم و تاکيد روايات ائمه اطهار (عليهم السلام) نمايندگاني از طرفين جمع شوند و به اين مشکل خاتمه دهند.
5- از دخالت دادن و يا حتي مطلع کردن ديگران از اين نزاعها خودداري شود و حتي فرزندان هم نبايد متوجه شوند که در روحيه لطيف آنها موثر خواهد بود. به لحاظ روان شناختي کودکاني که در مشاجره هاي پدر ومادر حکم قاضي را پيدا مي کنند و توسط والدين در مشاجرات دخالت داده مي شوند بيشتر در معرض اختلال هاي وسواس گونه قرار مي گيرند .ابتدا بچهها را به منزل اقوام يا همسايه ببريد، بعد با هم براي حل اختلاف گفتگو کنيد.
6- در گفتگو سعي شود اختلافات و صحبتهاي قبل را به ميان نکشند و همديگر را به خاطر گذشته يکديگر ملامت نکنند و اقوام و خانواده يکديگر را مورد اتهام قرار ندهند.
7- اين را هر دو به ياد داشته باشند که اولين راه حل آخرين راه حل نيست و از به زبان آوردن کلمه طلاق در خانه خودداري نمايند، وقتي که طلاق به ميان آمد بنيان خانواده به لرزه در ميآيد. همانطور که وقتي طلاق عملي شود عرش خدا به لرزه در ميآيد.
نظرات 0
شما هم میتوانید در این مورد نظر دهید