اختلال هراس نوعي اضطراب شديد خودبه خودي كه حملات آن عودكننده و غيرقابل پيش‌بيني است بيشتر اين حملات 10-2 دقيقه طول مي‌كشد ولي برخي حملات ممكن است بيش از 2-1 ساعت نيز به طول انجامد. اين نوع اضطراب با علايم حمله‌اي بروز مي‌كند (اغلب در حين خواب)، در حالي كه در اضطراب مزمن (اضطراب عمومي)، اضطراب حالت پايدار دارد.
علايم شايع
علايم جسمي:
تپش قلب؛ تُندي ضربان قلب؛ درد سينه
كوتاهي نفس؛ احساس خفگي؛ تنفس عميق و سريع؛ ضعف يا حالت سستي؛ غش كردن (گاهي)؛ تعريق و لرزيدن
كرختي و گزگز اطراف دهان، دست‌ها و پاها گرفتگي يا انقباضات عضلاني در دست‌ها و پاها
احساس «پرپرزدن پروانه‌ها» در معده علايم رواني:
ترس شديد از ديوانه شدن (از دست دادن مشاعر)؛ ترس از مردن؛ احساس وحشت
احساس بي‌واقعيتي، قطع ارتباط با افراد يا اشياء
علل
دستگاه هشدار دهنده مغز به نظر مي‌رسد تحت‌تأثير تعامل پيچيده عوامل زيست‌شناختي، ژنتيكي، بيماري‌ها، داروها، و سابقه شخصي حوادث ناگوار باشد.
اختلالات مختلفي مي‌توانند محرك بروز حملات هراس باشند (از قبيل اختلالات ريتم قلبي، آنژين صدري، اختلالات تنفسي، آسم، بيماري‌هاي انسدادي ريه، اختلالات غددي، اختلالات تشنجي، داروهاي محرك، محروميت از برخي داروهايي كه بدن به آنها وابستگي پيدا كرده است).
عوامل تشديد كننده بيماري
استرس؛ احساس گناه، خستگي يا كار زياد ؛ بيماري؛ سوءمصرف الكل يا داروها
سابقه ساير اختلالات رواني؛ سابقه خانوادگي اختلال هراس
پيشگيري
اقدام خاصي براي پيشگيري از حمله اوليه وجود ندارد؛ درمان به پيشگيري از حملات بعدي كمك مي‌كند.
عواقب مورد انتظار
در بسياري از بيماران اين اختلال به صورت حملات اندك در طي دوره محدود كه فروكش طولاني مدت بيماري را به دنبال دارد بروز مي‌كند. در مورد ساير بيماران، روان درماني يا تجويز داروها ممكن است مؤثر باشد.
عوارض احتمالي
اضطراب يا افسردگي مزمن
اختلالات ترس، از قبيل موقعيت هراس (ترس هنگام تنها بودن يا قرار گرفتن در مكان‌هاي عمومي)
وابستگي دارويي
درمان
بررسي سوابق پزشكي و معاينه توسط پزشك
- بررسي‌هاي آزمايشگاهي در صورت لزوم براي رد كردن ساير اختلالات
- در مورد احساسات خود با يك دوست يا يكي از اعضاي خانواده صحبت كنيد. اين اقدام گاهي اضطراب شما را كاهش مي‌دهد.
- افكار و احساسات اضطرابي خود را به طور روزانه در يك دفتر ثبت نماييد. با بررسي اطلاعات ثبت شده علل اضطراب خود و راه‌حل‌هاي احتمالي آن را ارزيابي كنيد.
- روش‌هاي آسوده‌سازي را فرا بگيريد. براي برخي افراد، تجويز دارو مؤثر است.
- تا حد امكان استرس را در زندگي خود كاهش دهيد.
- براي رفع علايم مربوط به تنفس عميق و سريع، يك كيسه كاغذي كوچك را جلوي دهان و بيني خود بگيريد و به مدت چند دقيقه درون آن تنفس كنيد.
داروها
پزشك ممكن است براي بيمار داروهاي ضدافسردگي، بنزوديازپين يا داروهاي مسدودكننده گيرنده بتا تجويز كنند. داروي تجويز شده ممكن است پس از 12-6 ماه درمان به آهستگي كاهش داده شده يا به طور موقت قطع گردد تا مشخص شود آيا حملات هراس عود مي‌كند يا خير. اگر حملات عود نكند دارو را مي‌توان براي هميشه قطع كرد.
فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري
به طور منظم ورزش كنيد.
شب به اندازه كافي استراحت كنيد.
رژيم غذايي
مصرف كافئين به هر شكل (قهوه، چاي، نوشيدني‌هاي غيرالكلي) را قطع كنيد. با قطع مصرف اين نوشيدني‌ها ممكن است دچار علايم محروميت نظير سردرد يا خستگي شويد، ولي اين علايم در عرض چند روز برطرف مي‌شوند.
درچه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟
اگر شما يا يكي از اعضاي خانواده تان داراي علايم اختلال هراس باشيد كه با درمان‌هاي معمولي انجام شده توسط خودتان برطرف نشده باشد.
- عدم موفقيت برنامه درماني پس از 8 هفته درمان
- اگر دچار علايم جديد و غيرقابل توجيه شده ايد.
نظرات 0
شما هم میتوانید در این مورد نظر دهید