ابولا اولين بار در سال 1976 در يکي از استان هاي سودان و نيز منطقه اي در نزديکي زئير جايي که هم اکنون جمهوري دمکراتيک کونگو واقع شده است پيدا شد.بين ژوئن تا نوامبر آن سال ، 284 نفر به اين بيماري مبتلا شدند که در نهايت ، 151 نفر، جان خود را از دست دادند.طي سالهاي بعد، اين ويروس به ديگر کشورهاي آفريقايي هم گسترش يافته و هرچند سال يکبار تعدادي کشته و قرباني برجا مي گذارد.البته فقط آفريقا درگير نشده و بيماري پاي خود را از آفريقا نيز بيرون گذاشته است. ابولا يک بيماري ويروسي است که از سوي ويروس ابولا ايجاد مي شود. اين ويروس از خانواده فيلوويروس ها است که پس از وارد شدن به بدن ، نوعي بيماري تب دار و خونريزي دهنده ايجاد مي کند که در 50تا 90درصد بيماران علامت دار به مرگ منجر خواهد شد.البته از 4 گونه ويروسي ابولا يک گونه تنها به يک ابتلاي بدون علامت منجر مي شود و به مرگ نيز منتهي نخواهد شد. طي چند سالي که از هجوم ابولا مي گذرد، کارهاي زيادي براي تشخيص اپيدميولوژي و نحوه سرايت ابولا صورت گرفته است ، ولي هنوز راه و نحوه دقيق سرايت آن مشخص نشده و تنها مي توان گفت که احتمالا ابولا از طريق تماس با خون يا ديگر مايعات بدن و همچنين ترشحاتي همچون خلط افراد آلوده به اين ويروس به افراد سالم منتقل مي شود؛ مثلا ميزان بيماري در مرده شورهاي قبرستان ها که تماس مستقيم با بدن قربانيان ابولا داشتند، بسيار بالا بوده.پزشکان ، پرستاران و بهياراني که مشغول درمان مبتلايان ابولا بودند هم بکرات در حين انجام وظيفه خود به اين بيماري دچار شدند، که علت آن عدم رعايت مسائل بهداشتي و مراقبتي لازم و عدم آگاهي از نحوه انتقال در سالهاي اول شناسايي اين بيماري بود.به هر حال ، اين ويروس به هر شکلي که به بدن وارد شود، بعد از 2تا 21روز علايم آن ظاهر مي شود. بيمار با بروز ناگهاني تب ، ضعف شديد، درد عضلاني ، سردرد و گلودرد به پزشک مراجعه مي کند.معمولا بعد از مدت کوتاهي ، تهوع ، استفراغ ، اسهال ، بثورات پوستي ، اختلال عملکرد کبد و کليه و حتي در بعضي موارد خونريزي داخلي و خارجي نيز به دنبال علايم و نشانه هاي اوليه بروز خواهند کرد و وضعيت بيمار بشدت رو به وخامت مي رود. نتايج آزمايش ها افت تعداد گلبول هاي سفيد و پلاکت ها و افزايش آنزيم هاي کبدي را نشان مي دهند. برعکس سالهاي نخست ، تشخيص بيماري آسان تر شده است.تست هاي تشخيص اختصاصي به صورت تشخيص آنتي ژن ها و يا ژنهاي ويروسي در خون يا ديگر مايعات بدن در دسترس هستند.اخيرا کشت سلولي اين ويروس نيز مقدور شده و حتي مي توان آنتي بادي هاي تشکيل شده عليه اين ويروس را در بدن بيماران تعيين کرد.به هر حال ، اگر چه روشهايي که گفته شد تشخيص بيماري را تسهيل کرده اند، اما خطر انتقال بيماري به پرسنل آزمايشگاه بسيار بالاست و در خين انجام چنين آزمايش هايي بايد بشدت مراقب بود. روز پنجم همين ماه مي بود که يک محقق زن روسي در يکي از آزمايشگاه هاي بشدت محافظت شده در سيبري به دليل وارد شدن سرنگ حاوي ويروس ابولا به دستش بيمار شد و 2هفته بعد جان سپرد.اين آزمايشگاه يکي از دو نقطه روي زمين است که واکسن آبله در آن نگهداري مي شود. درمان ابولا در موارد وخيم ، مانند بيماراني که بشدت دهيدراته هستند، بيمار بايد به بخش مراقبت هاي ويژه انتقال يابد.تاکنون هيچ گونه درمان اختصاصي يا حتي واکسني براي ابولا کشف نشده و تمام داروها و واکسن هايي که فعلا پيشنهاد مي شوند به سالها تحقيق براي رسيدن به مرحله باليني احتياج دارند. با وجود اين ، چند نکته را مي توان توصيه کرد. 1- بيماران مشکوک بايد قرنطينه شوند و به پرستاراني که از اين بيماران مراقبت مي کنند توصيه شود مراقبت هاي لازم را براي محدود کردن تماس ها و کنترل دقيق ترشحات بدن بيمار به انجام برسانند.انجام اقدامات تهاجمي يا حتي اقداماتي مثل گذاشتن سوند، گرفتن نمونه هايي از ترشحات بدن بيماران ، رگ گيري و انجام ساکشن و در کل تمام اقدامات پرستاري بايد تحت مراقبت کامل و کنترل دقيق انجام گيرد.پرستاران و پرسنل بيمارستان که با بيماران در تماس هستند بايد به کمک دستکش ، ماسک و روپوش هاي مناسب محافظت شوند.2- افراد خانواده و ديگر افرادي که با چنين بيماراني تماس داشته اند بايد تحت پيگيري کامل قرار گيرند.اين پيگيري شامل تعيين و اندازه گيري درجه دماي بدن 2بار در روز و بستري بيمار در بيمارستان و قرنطينه دادن تمام افراد مشکوک به ابتلا به اين بيماري در بيمارستان (بلافاصله پس از بروز تب) است.