بدن زن پس از تولد يك نوزاد به دليل تغيير الگو‌هاي هورموني توليد شير مي‌كند. تولد باعث مي‌شود كه بدن هورمون‌هايي توليد كند كه منجر به توليد شير در بدن مي‌شود. شير مادر بهترين منبع تغذيه براي نوزادست. شير مادر تمام يا تقريبا تمام مواد مغذي مورد نياز براي رشد نوزاد را در طول 6 تا 12 ماه نخست زندگي در اختيار وي قرار مي‌دهد. انجمن رژيم غذايي آمريكا و نيز انجمن آمريكايي اطفال هر دو از تغذيه از شير مادر در 4 تا 6 ماه نخست زندگي حمايت مي‌كنند. در طول اولين روز‌هاي پس از تولد نوزاد بدن مادر مايعي موسوم به كولوستروم توليد مي‌كند. اين مايع سرشار از پروتئين، روي و ساير مواد معدني است. مقدار چربي، كربوهيدرات و كالري موجود در اين مايع به مراتب كمتر از شير مادرست. بين روز سوم تا روز ششم پس از تولد، اين مايع به شكل قابل انتقال شير تغيير مي‌كند. در طول اين مدت، مقدار پروتئين و فاكتورهاي ايمني در شير به تدريج كاهش و در مقابل مقدار چربي، لاكتوز و كالري موجود در شير افزايش مي‌يابد. در روز دهم پس از تولد، بدن مادر شير تكميلي توليد مي‌كند. كولوستروم و شير مادر هر دو حاوي مقادير زيادي از آنتي بادي‌ها و فاكتور‌هاي ضد عفوني‌كننده هستند. اين فاكتور‌ها نوزاد را كه در معرض عفونتهاي پس از تولدست، در برابر ويروس‌ها و باكتري‌ها محافظت مي‌كند. شير مادر همچنين رشد باكتري‌هاي موجود در مجاري گوارشي را بهبود مي‌بخشد. اين باكتري‌ها نه تنها مضر نيستند بلكه به هضم و گوارش غذا نيز كمك مي‌كنند. به علاوه شير مادر حاوي فاكتور‌هاي ايمني است كه به بدن نوزاد در مبارزه با عفونت‌ها كمك مي‌كنند. اين فاكتور‌هاي ايمني همچنين مانع از بروز آلرژي در بدن نوزاد نسبت به برخي مواد غذايي آلرژي‌زا مي‌شوند. شير اكثر زنان به لحاظ نوع تركيبات مواد مغذي تقريبا يكسان است، اما اين تركيبات ممكن است به مقدار بسيار خفيفي به دليل تفاوت در رژيم غذايي آنها و نحوه توليد شير در بدن آنها با يكديگر فرق داشته باشد. اگر مادر رژيم غذايي مناسبي نداشته باشد، ممكن است شير كمتري توليد كرده و نيز شير وي حاوي مواد مغذي كمتري باشد. زنان شيرده بايد در روز 500 كالري دريافت كند كه البته اين مقدار بيشتر از ميزان لازم براي يك زن معمولي است. اين امر باعث مي‌شود كه مادر اطمينان حاصل كند كه نوزاد وي به مقادير كافي شير با كيفيت مناسب دسترسي دارد. به علاوه محتويات شير ممكن است از يك روز نسبت به روز ديگر و از يك نوبت شير دادن تا نوبت بعد تغيير كند. حتي اين تركيبات از ماه‌هاي اول تولد تا ماه‌هاي بعدي تغيير مي‌كند به طوري كه اين تغييرات متناسب با تغيير نياز‌هاي كودك به مواد غذايي در حين رشد بروز مي‌كنند. پروتئين شير مادر از نوعي ست كه هضم آن براي سيستم گوارش نوزاد به مراتب راحت‌تر است. همچنين چربي موجود در شير مادر به راحتي توسط سيستم گوارش نوزاد جذب مي‌شود. آنزيمي موسوم به ليپاز ليپوپروتئين به جذب چربي شير مادر در بدن نوزاد كمك مي‌كند. شير مادر حاوي چربي‌هاي اصلي و نيز كلسترول است. هر دوي اين چربي‌ها براي تشكيل بافت‌هاي سيستم عصبي نوزاد ضروريست. مقدار چربي شير در پايان هر نوبت شيردهي به طور طبيعي افزايش پيدا مي‌كند كه اين امر در نوزاد احساس سيري و دست كشيدن از شير خوردن ايجاد مي‌كند. شير مادر همچنين حاوي مقادير زيادي لاكتوزست كه نوعي كربوهيدرات مي‌باشد. لاكتوز در برخي از بافت‌ها‌ي مغز و نخاع به كار مي‌رود و براي نوزاد توليد انرژي مي‌كند. باكتري موجود در روده‌ نوزاد از لاكتوز تغذيه كرده و ويتامين ب توليد مي‌كند. لاكتوز همچنين به جذب مواد‌مغذي ضروري براي بدن از جمله كلسيم، فسفر و منيزيم كمك مي‌كند. شير مادر حاوي مقادير اندكي آهن است اما همين مقدار اندك نيز به راحتي قابل جذب است. 50 درصد از آهن موجود در شير مادر جذب بدن نوزاد مي‌شود و اين در‌ حاليست كه تنها 4 تا 10 درصد از آهن موجود در شير گاو يا شيرهايي با فرمو‌ل‌هاي تجاري جذب مي‌شوند. شير مادر حاوي تمام ويتامين‌هاي لازم براي براي رشد سالم نوزاد است و در عين حال مقدار اين‌ ويتامين‌ها به رژيم غذايي و ژنتيك مادر بستگي دارد