هيچ گاه با خود فکر کرده ايد که رفتار شما با همسرتان تا چه حد اصولي است ، تا چه حد به خواسته هاي همسرتان اهميت مي دهيد و با چه لحني اعتراض هاي خود را نسبت به همسرتان بيان مي کنيد. اصلاً به اشتباه هاي خود تا به حال پي برده ايد و مي دانيد اشتباه هاي شما در زندگي زناشويي کدام هاست؟

از اصلي ترين پايه هاي نگهدارنده رابطه، توجه به نيازها، انتظارات و خواسته هاي طرف مقابل است.
استحکام و حفظ رابطه زناشويي مستلزم تلاش مداوم و مستمر زن و شوهر است. يکي از اصلي ترين پايه هاي نگهدارنده رابطه، توجه به نيازها، انتظارات و خواسته هاي طرف مقابل است. اطلاع از نيازهاي طرف مقابل به ما اين امکان را مي دهد که بتوانيم از بسياري از سوءتفاهم ها و مشاجرات ناخواسته در زندگي روزمره خود بکاهيم. هر يک از ما همانقدر که در روابط عاطفي خود با همسر ابراز محبت مي کنيم انتظار دريافت محبت نيز داريم. پس لازم است که براي ايجاد توازن در زندگي مشترک از نيازهاي اصلي يکديگر مطلع باشيم.


مقبوليت، اخلاق خوش و نيکو و مورد اعتماد بودن و همچنين مورد تشويق قرار گرفتن از جمله نيازها و خواسته هايي است که توجه به آن مي توان موجب جلوگيري از بسياري از تنش ها و ناسازگاري ها در زندگي زناشويي شود.


ارزشمندي و احترام دو صفتي است که وقتي زن و شوهر نسبت به يکديگر اين صفت را رعايت کنند و در وجود يکديگر بپذيرند ، مي توانند زندگي آرام و دلپذيري را براي خود فراهم کنند. احساس ارزش و عزت نفس تا حدودي ناشي از نحوه تربيت و خصوصيات شخصيتي زوج هاي جوان است و بستگي به اين دارد که پدر و مادر هر يک از آنها با وي چگونه رفتار کرده اند و آيا زمينه هاي ايجاد چنين احساسي را در وجود او فراهم کرده اند يا خير. چنانچه اين احساس در خانواده به وجود آمده باشد در آن صورت مي تواند در زندگي زناشويي هم تقويت شود. زن و شوهر بايد نسبت به يکديگر احترام، صميميت و اعتماد داشته باشند و در صورت اختلاف نيز حفظ احترام و ارزشگذاري به يکديگر را فراموش نکنند.

توجه به تفاوت هاي فردي نيز مي تواند در کاهش و به وجود نيامدن اختلافات موثر باشد.
از سوي ديگر توجه به تفاوت هاي فردي نيز مي تواند در کاهش و به وجود نيامدن اختلافات موثر باشد. ازدواج يک امر و نياز فطري است ولي بايد دو نفر در زندي زناشويي خود به تفاوت هاي فردي يکديگر توجه داشته باشند. يک زندگي مطلوب زندگي است که زن و شوهر هر دو احساس خوشايندي نسبت به يکديگر داشته باشند و در عين حال هر يک از آنان خود را در جايگاه مساوي با همسرش حس نکند و بر حسب نيازها و احساس هاي خاص همسرش با او رفتار کند.


دستور ندهيد
کلمه بايد را در زندگي زناشويي کنار بگذاريد. استفاده از کلمات دستوري و لحن و ژست طلبکارانه، تفاهم و دوستي را از محيط خانه دور مي کند. امروزه اصل بر کار گروهي و رفتار برابر است. وقتي تو به من احترام مي گذاري من هم به تو احترام مي گذارم. پس ما با هم برابريم. کلمه بايد و دستور دادن سبب دوري و انزجار و لجاجت مي شود و نتيجه آن نيز سطحي و زودگذر است. ولي خواهش کردن نتيجه رواني مثبتي دارد که پايدارتر و مطلوب تر مي باشد.


مثبت بينديشيد
اساس و پايه يک زندگي سالم و موفق، نگاه مثبت است. اگر به تمام موهبت ها و نعمت هايي که خداوند به شما داده است مثبت بينديشيد و آن را شاکر باشيد بهتر مي توانيد زندگي سالمي را با همسر خود سپري کنيد.

همچنين اگر عفو و بخشش را در زندگي استمرار و استحکام ببخشيد آن وقت بهتر مي توانيد از زندگي خود لذت ببريد. فراموش نکنيد تشويق و ابراز تشکر از رفتارهاي مطلوب همسر، تاثير بسزايي در تکرار و استمرار آن رفتارها دارد و انگيزه و تکرار آن رفتارهاي مطلوب را بيشتر مي کند. ارتباط کلامي و عاطفي زن و شوهر با يکديگر باعث رفع و اصلاح سوء تفاهمات و سوء ارتباطات مي شود. وقتي سوء تفاهمي به وجود مي آيد به جاي سرزنش يکديگر و تفسير نادرست به شناسايي مساله و علت يابي آن بپردازيد. واقعاً وقتي همسرتان دچار اشتباهي مي شود واکنش شما چيست؟ برخي دوست دارند که همسرشان را ملامت، سرزنش يا انتقاد کنند و خيلي ها هم سعي دارند که مقابله به مثل کنند. قرار دادن همسر در مقام علت و معلول موجب به خطر افتادن روابط خانوادگي مي شود و همين هاست که موجب شروع دعواها و جار و جنجال ها مي شود. بسياري از ما سعي داريم که همان رفتار پدر و مادر خود را تکرار کنيم بدون اين که بدانيم آن رفتار درست است يا نادرست.

براي اين که بتوانيد اين اختلافات را حل کنيد و به نوعي آرامش را به خانه برگردانيد در ابتدا سعي کنيد با صحبت کردن و گفتگو به حل اختلافات بپردازيد.


چگونه اختلافات را حل کنيم
زندگي زناشويي اصولاً يک نوع نزاع دوستانه است و اختلاف خلقت بين آن دو ايجاب مي کند که با يکديگر پرخاش و نزاع کنند از اين رو کمتر خانواده اي است که در طول زندگي زناشويي خود دچار بحران هاي زودگذر نشود. بسياري از اين اختلافات به دنبال خود، محبت و سازش را به وجود مي آورد و در حقيقت زندگي را از حالت يکنواختي خارج مي سازد. براي اين که بتوانيد اين اختلافات را حل کنيد و به نوعي آرامش را به خانه برگردانيد در ابتدا سعي کنيد با صحبت کردن و گفتگو به حل اختلافات بپردازيد.

از دخالت دادن يا حتي مطلع کردن ديگران از اين نزاع ها خودداري کنيد. در گفتگو سعي کنيد که اختلافات و صحبت هاي گذشته را به ميان نکشيد و همديگر را به اين خاطر ملامت نکنيد و از زبان آوردن کلمه طلاق در خانه به هنگام اختلاف و دعوا خودداري کنيد چرا که وقتي کلمه طلاق به ميان مي آيد بنيان خانواده به لرزه درمي آيد.

قبل از هر چيز از قضاوت عجولانه بپرهيزيد. قبل از اقدام به هر عمل يا هرگونه صحبت خوب است بدانيم واقعاً چه پيش آمده است. با ديدگاهي منطقي و واقع بينانه مي توان ابعاد گوناگون قضيه را بررسي کردو از سوءتفاهم پيشگيري کنيم، ديدن از دريچه چشم ديگري به معناي درک عواطف، احساسات، انديشه ها و افکار اوست. اگر واقعاً بتوانيم در قضاوت ها، نه تنها خود بلکه ديگران را نيز در نظر بگيريم زندگي بسيار زيباتر از آن چيزي مي شود که انتظار داريم. اگر از عملکرد و نوع کارکرد همديگر انتقاد داريم بهتر است به جاي به کار گيري الفاظ تند و توهين آميز، احترام طرف مقابل خود را رعايت کنيم. رفتار درست و استفاده از کلمات به صورت درخواست گونه و همراه با احترام در هر سطحي باعث سالم تر شدن، بهتر و بهبود روابط شده و فعاليت ها را کاراتر و نتايج آن را مثبت تر خواهد کرد.