آپانديسيت عبارت است از التهاب زايده كرمي شكل آپانديس كه از اولين قسمت روده بزرگ به نام سكوم منشاء مي‌گيرد. آپانديس هيچ كار شناخته‌شده‌اي ندارد، ولي باعث بيماري مي‌شود. هر ساله از هر 500 نفر جمعيت يك نفر دچار آپانديسيت مي‌شود. علايم آپانديسيت بسيار متغير هستند. در مورد هر فردي كه درد شكمي تشخيص داده نشده دارد، آپانديسيت حتماً بايد مدنظر باشد. اين بيماري در هر سني مي‌تواند رخ دهد (در مردان بيشتر از زنان)، اما در كودكان زير 2 سال نادر است. حداكثر بروز بيماري در سنين 24-15 سالگي است.
علايم شايع
دردي كه از نزديك ناف شروع مي‌شود و تدريجاً به قسمت تحتاني شكم در سمت راست نقل مكان مي‌كند. درد كم‌كم مداوم مي‌شود و از حالت مبهم به صورت كاملاً مشخص در مي‌آيد به طوري كه مكان آن دقيق‌تر توسط بيمار نشان داده مي‌شود. درد با حركت، تنفس عميق، سرفه، عطسه، راه رفتن، يا لمس، بدتر مي‌شود.
تهوع و گاهي استفراغ
يبوست و ناتواني در دفع گاز
اسهال (گاهي)
تب كم شدت، كه پس از ساير علايم آغاز مي‌گردد.
تشديد درد به هنگام لمس ناحيه تحتاني شكم در سمت راست، معمولاً در نقطه‌اي حدود يك سوم مسير ناف به برجستگي بالايي استخوان لگن. (توجه داشته باشيد كه اين توصيف فقط زماني صدق مي‌كند كه آپانديس در جاي طبيعي خود باشد. در بعضي موارد، نوك آپانديس در جاي ديگر واقع شده است، كه اين باعث مشكل شدن تشخيص مي‌شود)
تورم شكم (در مراحل انتهايي)
افزايش تعداد گلبول‌هاي سفيد خون
علل
عفونت به دليل نامشخص، معمولاً توسط باكتري‌هاي موجود در لوله گوارش. آپانديس ممكن است توسط محتويات در حال عبور در لوله گوارشي يا يك رشته بافتي غيرطبيعي كه از بيرون به آن فشار وارد مي‌آورد، مسدود شود. زماني كه آپانديس عفوني مي‌شود، متورم و ملتهب گشته و از چرك پر مي‌شود.
عوامل تشديد كننده بيماري
يك بيماري اخير، به خصوص آلودگي با كرم‌هاي حلقوي، يا عفونت ويروسي دستگاه گوارش.
پيشگيري
هيچ روش خاصي براي پيشگيري وجود ندارد
عواقب مورد انتظار
معمولاً با جراحي قابل درمان است. اگر درمان نشود، پاره شدن آپانديس مرگبار خواهد بود.
عوارض احتمالي
پاره شدن آپانديس، تشكيل آبسه، و پريتونيت. اين عوارض در افراد مسن‌تر بيشتر ديده مي‌شود.
عدم تشخيص درست، به علت كم بودن يا نامعمول بودن علايم، به خصوص در سنين خيلي پايين يا خيلي بالا
تشكيل آبسه
درمان
امكان دارد آزمايش خون (افزايش تعداد گلبول‌هاي سفيد خون) و آزمايش ادرار (براي رد عفونت ادراري) انجام شوند. عفونت ادراري ممكن است علايمي شبيه آپانديسيت داشته باشد.
زماني كه تشخيص هنوز قطعي نيست، هر دو ساعت درجه حرارت بدن را با دماسنج مقعدي اندازه‌گيري و ثبت نماييد.
جراحي براي برداشتن آپانديس (آپاندكتومي). از آنجايي كه تشخيص آپانديسيت مشكل است، اغلب تا زماني كه تشخيص قطعي داده نشود، دست به جراحي زده نمي‌شود.
اگر آبسه تشكيل شود، امكان دارد جراحي به تعويق افتد تا زماني كه آبسه تخليه شود و فرصت براي التيام آن باشد.
داروها
هرگز از داروي مسهل، تنقيه، يا داروي ضددرد استفاده نكنيد. داروهاي مسهل مي‌توانند باعث پارگي آپانديس شوند، و داروهاي تخفيف دهنده درد يا تب نيز باعث مشكل‌تر شدن تشخيص مي‌شوند.
داروهاي ضددرد پس از جراحي تجويز مي‌شوند.
اگر عفونت وجود داشته باشد آنتي‌بيوتيك نيز تجويز مي‌شود.
امكان دارد نرم‌كننده‌هاي مدفوع براي جلوگيري از يبوست توصيه شوند.
فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري
تا وقت عمل در تخت يا صندلي استراحت كنيد.
پس از عمل، تدريجاً فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري هاي عادي خود را از سر گيريد.
رژيم غذايي
تا زماني كه آپانديسيت تشخيص داده نشده است از خوردن و آشاميدن بپرهيزيد. وقتي كه معده خالي باشد، بيهوشي براي عمل جراحي بسيار بي‌خطرتر خواهد بود. اگر خيلي تشنه هستيد، دهان خود را با آب بشوييد.
پس از عمل، ابتدا رژيم مايعات و به تدريج رژيم جامدات آغاز مي‌شود.
درچه شرايطي بايد به پزشك مراجعه نمود؟
اگر شما يا يكي از اعضاي خانواده تان علايم آپانديست را داريد.
اگر يكي از موارد زير قبل يا پس از جراحي رخ دهد:
ـ تب مساوي يا بيش از 9/38 درجه سانتيگراد
ـ استفراغ مداوم
ـ افزايش درد شكمي
ـ غش
ـ وجود خون در مدفوع يا محتويات استفراغ شده
ـ منگي يا سردرد
نظرات 0
شما هم میتوانید در این مورد نظر دهید