شرح بيماري
افسردگي عبارت است از احساس غم، دلسردي، يا نااميدي به مدت حداقل 2 هفته در اغلب روزها و اغلب ساعات روز، به علاوه علايم همراه.
علايم شايع
از دست دادن علاقه؛ بي‌حوصلگي و دل‌زدگي؛ ناتواني از لذت بردن
احساس نااميدي؛ بي‌حالي و خستگي
بي‌خوابي؛ خواب زياد يا ناراحت
گوشه‌گيري اجتماعي؛ احساس بي‌ارزش بودن ومورد نياز نبودن
بي‌اشتهايي يا پرخوري؛ يبوست
از دست دادن ميل جنسي
مشكل داشتن در تصميم‌گيري؛ مشکل داشتن در تمرکز
يکباره به گريه افتادن بدون توضيح مشخص
احساس گناه شديد به خاطر وقايع بي‌اهميت يا خيالي
تحريک‌پذيري؛ بي‌قراري؛ افکار خودکشي
دردهاي مختلف، مثل سردرد، درد قفسه سينه بدون شواهدي از بيماري جسمي
علل
براي بيماري افسردگي واقعي هيچ علت يگانه و روشني نمي‌توان متصور بود. بعضي از عوامل زيست‌شناختي مثل بيماري‌هاي جسمي، اختلالات هورموني، يا بعضي داروها مي‌توانند نقش داشته باشند.
عوامل اجتماعي و رواني نيز مي‌توانند نقش داشته باشند.
اختلالات ارثي نيز مي‌توانند مؤثر باشند.
بروز اين حالت ممکن است با تعداد وقايع ناراحت‌کننده زندگي فرد ارتباط داشته باشد.
عوامل تشديد کننده بيماري
عصبانيت يا احساس ديگري که فرو خورده شده باشد.
داشتن شخصيتي وسواسي، منظم و جدي، تکامل‌گرا، يا شديداً وابسته
سابقه خانوادگي افسردگي
وابستگي به الکل
شکست در کار، ازدواج، يا روابط با ديگران
مرگ يا فقدان يکي از عزيزان
از دست دادن يک چيز مهم (شغل، خانه، سرمايه)
تغيير شغل يا نقل مکان به يک جاي جديد
انجام بعضي از اعمال جراحي مثل برداشتن پستان به علت سرطان
وجود يک بيماري يا معلوليت عمده
گذر از يک مرحله از زندگي به مرحله‌اي ديگر، مثلاً يائسگي يا بازنشستگي
استفاده از بعضي از داروها مثل رزرپين، داروهاي مسدودکننده بتا آدرنرژيک، يا بنزوديازپين‌ها
محروميت از داروها و مواد محرک مثل کوکائين ، آمفتامين‌ها، يا کافئين
بعضي از بيماري‌ها مثل ديابت، سرطان لوزالمعده ، و اختلالات هورموني
پيشگيري
· تغييرات عمده زندگي را پيش‌بيني و آمادگي لازم براي مواجهه شدن با آنها را کسب کنيد.
· حتي‌الامکان از عوامل خطر پرهيز کنيد.
عواقب مورد انتظار
در بسياري از موارد، بيماري خود به خود خوب مي‌شود، اما با کمک گرفتن از پزشک مي‌توان مدت افسردگي را کم کرد و روش‌هاي مقابله با افسردگي را فرا گرفت. عود افسردگي شايع است. درصد بهبودي بالا است، حتي اگر فرد به هنگام افسردگي، نسبت به بهبودي خود ديد منفي داشته باشد.
عوارض احتمالي
خودکشي. علايم هشداردهنده آن عبارتند از: ـ گوشه‌گيري از خانواده و دوستان ـ عدم توجه به ظاهر خود ـ به زبان آوردن اين که فرد مي‌خواهد «همه چيز را تمام کند» يا اينکه «زيادي است و مزاحم ديگران.» ـ شواهدي از داشتن نقشه براي خودکشي (مثلاً نوشتن وصيت‌نامه يا توجه به يک سلاح قتاله) ـ خوشحالي ناگهاني پس از احساس نوميدي طولاني مدت ـ عدم بهبود افسردگي
درمان
اصول کلي
در صورتي که علايم خفيف تا متوسط باشند، روش‌هاي به عهده گرفتن مراقبت از خود را در پيش گيريد:
با دوستان و خانواده صحبت کنيد.
به طور منظم ورزش کنيد.
يک رژيم غذايي متعادل و کم‌چرب داشته باشيد.
الکل مصرف نکنيد؛
کارهاي عادي زندگي خود را ادامه دهيد.
فيلم‌هاي خنده‌دار و شاد ببينيد.
در صورت امکان به تعطيلات برويد.
احساسات خود را در يک دفتر خاطرات روزانه بنويسيد.
سعي کنيد مشکلات در روابط با ديگران را حل کنيد (البته بهتر است که در اين زمان تصميمات عمده نگيريد)
تا حدي که مي‌توانيد فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري خود را حفظ کنيد.
مسؤوليت‌هاي خود را تا زمان بهبودي به فرد ديگري واگذار کنيد.
به گروه‌هاي حمايتي در مورد افسردگي بپيونديد.
داروها
داروهاي ضدافسردگي براي بعضي از افراد که افسردگي طولاني‌مدت يا نسبتاً شديد دارند.
ليتيم براي مواردي که دوره‌هايي از سرخوشي غيرطبيعي و افسردگي متناوباً رخ مي‌دهند.
فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري
محدوديتي براي آن وجود ندارد. فعاليت در زمان ابتلا به اين بيماري ها و علايق روزانه را حفظ کنيد حتي اگر حوصله آنها را نداريد.
رژيم غذايي
يک رژيم عادي و متعادل داشته باشيد حتي اگر اشتها به غذا نداريد
نظرات 0
شما هم میتوانید در این مورد نظر دهید