اين روزها زندگي کردن براي خودش هزار قاعده و قانون دارد . نه اينکه گذشتگان بي قانون زندگي مي کردن .آن ها ملزم به رعايت قوانين و آداب زيادي در روابط شان بودند اما بخاطر گسترده تر شدن ارتباطات و تغيير سبک زندگي ، آداب معاشرت از اهميت زيادي در تمام جنبه هاي زندگي برخوردار است. بدون رعايت آن حتي با داشتن تحصيلات و ثروت و ... در برقراري ارتباط مناسب با ديگران دچار مشکل مي شويم.


گاهي وقت‌ها پيش مي‌آيد که در جايي يا در مواجه با کسي، نمي‌دانيم چه رفتاري انجام دهيم که مناسب و درست باشد. يک انسان عاقل مي‌داند که بي‌اعتنايي به احساسات ديگران، کاري زشت و ناپسند است و سرچشمه بسياري از مشکلات روزمره مي‌شود.

رعايت احترام، ادب و برخي آداب پسنديده در برخوردهاي اجتماعي، هم‌شأن و منزلت اجتماعي فرد را بالا مي‌برد و هم جامعه را به سمت يک جامعه با نشاط و سالم سوق مي‌دهد.

آداب معاشرت، آدابي است که براي رعايت احوال ديگران و ابراز محبت به‌وجود آمده است. اگر سلام و احوالپرسي مي‌کنيم، به خاطر اين است که علاقه خود را به سلامتي طرف مقابل نشان مي‌دهيم. اگر با او دست مي‌دهيم، دوباره با او عهد اخوت مي‌بنديم، و ده‌ها مورد ديگر. هر چند که بعضي از اين آداب و رسوم، معني اصلي خود را از دست داده است و اکثرا بدون فکر و اراده انجام مي‌شود، اما با اين وجود هر کس که رفتار مهربانانه، درست و شايسته با ديگران داشته باشد، به همان اندازه محبوب‌تر و مقبول‌تر خواهد بود.

بنابراين، رعايت احترام، ادب و برخي آداب پسنديده در برخوردهاي اجتماعي، هم‌شأن و منزلت اجتماعي فرد را بالا مي‌برد و هم جامعه را به سمت يک جامعه با نشاط و سالم سوق مي‌دهد.


اصول معاشرت؛ زندگي بهتر

معاشرت در لغت به معني آميختن، با هم زيستن، با هم گفتن و شنيدن و با هم دوستي و الفت داشتن است. آدم‌ها براي اينکه منظور‌شان را بهتر به هم برسانند و راحت‌تر با هم زندگي کنند، آداب و رسومي را به‌وجود آوردند. بعضي از اين آداب و رسوم براي نشان دادن دوستي و احترام و بعضي از آنها براي به هم نزديک شدن و يا درست زندگي کردن است. آدم‌ها به همنشيني و هم‌صحبتي نياز دارند و هر کس دوست دارد که در نظر ديگران خوب جلوه کند. دو صفت خوش‌گويي و خوش‌رويي از مهم‌ترين صفاتي است که به خصوص در برخوردهاي اول باعث نزديک شدن ديگران به ما مي‌شوند.

امروزه ما به نشانه‌ي دوستي، آشتي يا آشنايي با هم دست مي‌دهيم. در گذشته، انسان‌هاي اوليه چون هميشه سلاحي براي دفاع از خودشان در دست داشتند و آن را پشت خود يا در لباس‌شان پنهان مي‌کردند، وقتي به هم مي‌رسيدند دستشان را جلو مي‌آوردند که نشان بدهند سلاحي ندارند و براي دوستي آمده‌اند. اين رسم از آنجا براي ما مانده است.


در گوشه و کنار دنيا


مردمي که در جاهاي مختلف دنيا زندگي مي‌کنند، در همه‌ي موارد مثل هم رفتار نمي‌کنند و همان طور که رنگ پوست، چهره، زبان و مذهب‌شان با هم فرق دارد، رسم و رسوم‌هايشان هم با هم متفاوت است.

مثلا اسکيموها وقتي به مهماني مي‌روند، پس از خوردن غذا، لب‌هايشان را طوري پاک مي‌کنند که صدا بدهد. يعني اينکه غذاي ميزبان خيلي گوارا بود. در حالي که ما اين کار را ناپسند مي‌دانيم. اهالي تبت هم وقتي مهماني از خانه‌شان مي‌رود، زبان‌شان را بيرون مي‌آورند و با اين کار نشان مي‌دهند که از مصاحبت با مهمان خود لذت برده‌اند. در حالي که ما اين کار را بي‌ادبي مي‌دانيم.

- در کشورهاي عربي، مردم با دست راست غذا مي‌خورند، چون دست چپ ناپاک به حساب مي‌آيد؛

- در بسياري از کشورهاي آسيايي، نشان دادن کف پا يا کفش، هنگام نشستن، بي‌ادبي است؛

- در چين، هدايا و چيزهايي که پيشکش مي‌شوند، با هر دو دست انجام مي‌گيرد؛

- در ژاپن، مؤدبانه است که قبل از ورود به خانه‌ي ديگران، کف کفش‌هايتان را پاک کنيد؛

- در گواتمالا، صحبت کردن با صداي نرم و آرام، نشانه‌ي ادب است؛

- در تايوان، اگر کسي بعد از خوردن غذا باد گلو بزند، يعني از خوردن غذا لذت برده است؛

- در نيوزيلند، جويدن آدامس در مکان‌هاي عمومي، بي‌ادبي است.


اکثر ما در جامعه اي زندگي مي کنيم که در آن رشد کرده ايم و آموختن آداب معاشرت اقوام و ملل ديگر خيلي هم ضروري به نظر نمي رسد ولي دانستن برخي قوانين کلي خالي از لطف هم نيست . اما آموختن آداب معاشرت جايي که در آن زندگي مي کنيم از نان شب هم واجب تر است وگرنه در بسياري از جنبه هاي زندگي دچار مشکل مي شويم.


معاشرت دو طرفه است

نمي‌توانيم از ديگران انتظار داشته باشيم که مثلا با ما به احترام رفتار کنند، حريم ما را محفوظ نگه دارند، امانت‌‌هاي ما را برگردانند، از ما بدگويي نکنند و در زندگي خصوصي ما دخالت نکنند، و در مقابل خودمان را ملزم به رعايت اين رفتارها در برابر آنها ندانيم. بهترين راه فهم توقع ديگران از ما اين است که ما خود را به جاي آنها بگذاريم و تصور کنيم که اگر ما جاي آنها بوديم چه توقعي از طرف مقابل خود داشتيم.براي اينکه در خانواده ، محل تحصيل ، محل کار و زندگي دچار مشکل نشويم ، خودمان هم بايد قواعد ارتباطي صحيح را رعايت کنيم.

در بخش خانواده ايراني در مورد قوانين معاشرت مطالب زيادي گفته شده است اما تا پايان سال با مطالب ويژه ي «معاشرت هم قاعده دارد» با ماهمراه باشيد