در روایات آمده است هنگام به دنیا آمدن نوزاد ولیمه بدهید. این روایات می‌رساند که اسلام مقدم نوزاد را گرامی می‌دارد و به او ارج می‌نهد و دستور می‌دهد که به افتخارش مجلس ضیافت ترتیب دهند.

پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله در مورد انواع ولیمه‌ها فرموده‌اند:

«ولیمه ضرورت ندارد، مگر در پنج مورد: عروسی، میلاد فرزند، ختنه سوران، خرید منزل، بازگشت از سفر حج.» (1)

 در این باره به برخی از روایات که نشان‌گر ولیمه دادن در سیره معصومین است، اشاره می‌شود.

منهال قصاب نقل کرده است:  مکه را به قصد مدینه ترک گفتم و از «ابواء» گذشتم و در آن‌جا امام صادق علیه‌السلام، صاحب فرزند شده بود (حضرت موسی کاظم علیه‌السلام به دنیا آمده بود).

من پیش از آن حضرت به مدینه رسیدم و آن جناب پس از یک روز به مدینه وارد شدند و سه روز مردم را اطعام کردند و من هم در زمره اطعام‌شدگان بودم. (2)

حضرت موسی بن جعفر علیه‌السلام نیز برای تولد یکی از فرزندان‌شان ولیمه دادند و اهل مدینه را سه روز از انواع حلواها در کاسه‌های بزرگ در مساجد و کوچه‌ها اطعام نمودند. (3)

«ولیمه دادن» علاوه بر این که یکی از رسم‌ها و سنت‌های اسلامی است، می‌تواند یک کار نیک اجتماعی مانند اطعام فقراء و مؤمنین باشد.

1- «لَا وَلِیمَةَ إِلَّا فِی خَمْسٍ فِی عُرْسٍ أَوْ خُرْسٍ أَوْ عِذَارٍ أَوْ وِکَارٍ أَوْ رِکَاز»؛ وسائل الشیعه، ج 20، ص 95.

2- «خَرَجْتُ مِنْ مَکَّةَ وَ أَنَا أُرِیدُ الْمَدِینَةَ فَمَرَرْتُ بِالْأَبْوَاءِ وَ قَدْ وُلِدَ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه‌السلام فَسَبَقْتُهُ إِلَی الْمَدِینَةِ وَ دَخَلَ بَعْدِی بِیَوْمٍ فَأَطْعَمَ النَّاسَ ثَلَاثاً فَکُنْتُ آکُلُ فِیمَنْ یَأْکُل»؛ بحار الانوار، ج 48، ص 4.