1- باید از گهواره و لالایی آغاز کنیم و گوش فرزندان‌مان را با این اولین شکل ادبیات که انتقال دهنده محبت و ایجاد کننده احساس امنیت است نوازش دهیم.

2- آن گاه که فرزندان‌مان نیازمند کسب تجربه‌های حسی و حرکتی هستند از پهنه بازی‌های عامیانه که همراه با ترانه و کلام هستند سود بجوییم. زیرا این بازی‌های قومی که ریشه در ادبیات دارند هم جسم‌شان را پرورش می‌دهند و هم موسیقی کلام را در جان‌شان می‌نشانند.

3- با آغاز تمرین زبان‌آموزی که ابتدا با شناخت آواها همراه است با اشعار آهنگینی که در همه فرهنگ‌ها وجود دارد و بی‌آن که معنای کلمه‌ها اهمیت داشته باشد به آن‌ها کمک کنیم تا صداها را که پایه‌های زبان مادری‌شان را تشکیل می‌دهند، درک کنند.

4- زمانی که تخیل آن‌ها قوت می‌گیرد و شروع به خیال‌پردازی و همزاد‌پنداری می‌کنند پهنه قصه‌های شگفت‌انگیز قومی را به روی آن‌ها بگشاییم و بدین وسیله پیوند آن‌ها را با فرهنگ سرزمین‌شان مستحکم سازیم و نیروی تخیل آن‌ها را پرورش دهیم.

5- زمانی که اولین نشانه‌های تفکر کودکانه در آن‌ها ظاهر می‌شود، می‌پرسند و می‌خواهند بدانند کتاب‌های تصویری را که ممکن است به صورت‌های گوناگون به شکل‌گیری تفکر آن‌ها کمک کند وارد زندگی ایشان کنیم.

6- سعی کنیم بین تمام فعالیت‌های زندگی آن‌ها جایی را هم برای خواندن باز کنیم.

7- در اولین سال‌های مدرسه که شوق خواندن وجود دارد دست کم برای آن‌ها یک مجله خوب و مناسب انتخاب کنیم تا بنابر توالی زمان انتشار، برای مطالعه آن روزشماری کنند و پس از پایان انتظار آن را با لذت بخوانند.

8- کتاب‌فروشی‌ها و نمایشگاه‌های دائمی و فصلی کتاب را هم به فهرست مکان‌های خود اضافه کنیم و به آن‌ها اجازه بدهیم در میان کتاب‌های بی‌شمار و گوناگون سیر کنند و سرانجام با کمک ما کتاب‌های مناسب خود را برگزینند.

9- سعی کنیم کودکان خود را در یک کتاب‌خانه عمومی عضو کنیم. عضویت در کتاب‌خانه، تجربه در جمع حاضر شدن، بحث و گفتگو کردن درباره کتاب را برای‌شان تأمین می‌کند.

10- تلاش کنیم به کتاب‌خانه مدرسه و فرزندان‌مان نیز سر و سامان بدهیم. ساعتی را به عنوان ساعت مطالعه در برنامه درسی آنان وارد کنیم.

11- با مشارکت سایر والدین در مجتمع مسکونی، در محله و در بین اقوام نهضت کتاب‌خوانی را برپا داریم.

12- فرزندان‌مان را به دیدار فیلم‌هایی که از روی شاه‌کارهای ادبیات کودکان و نوجوان ساخته می‌شوند ببریم و درباره تفاوت‌های فیلم و داستان با آنها به بحث و تبادل نظر بپردازیم.

13- در مورد استفاده بی‌رویه از تلویزیون، ویدئو و بازی‌های کامپیوتری سخت‌گیر باشیم و اجازه ندهیم تمام اوقات فراغت فرزندان‌مان را به خود اختصاص دهند.

14- و بالاخره آخرین و شاید مهم‌ترین نکته این که با فرزندان‌مان در خواندن سهیم شویم و درباره ارزش‌های آثار به بحث و گفتگو بپردازیم و به آن‌ها کمک کنیم که دید انتقادی پیدا کنند و خود را یکسره به خوانده‌هایشان نسپارند.

علاقه‌مند کردن کودکان به مطالعه، در مدرسه می‌تواند از طریق برنامه‌های ذیل پی‌گیری شود:

1- قصه‌گویی و داستان‌خوانی

2- معرفی کتاب

3- نمایشگاه کتاب

4- بحث و گفتگو درباره کتاب

5- بازی‌ها و مسابقات مربوط به کتاب

6- مطالعه جنبی هفتگی و برنامه‌های روزهای خاص

7- نمایش فیلم و اسلاید و فیلم استریپ و [تئاتر]

8- تبلیغات راجع به کتاب.