کودک از نظر اسلام مبارک و باارزش است. بر همین اساس است که در اسلام سفارش شده است هر گاه از تولد کودکی آگاه شدید شایسته است به خانواده‌اش تبریک بگویید زیرا کودکان، مدیران آینده جامعه هستند.

در کتب معتبر روایی، بابی به نام تبریک تولد نوزادان آمده است که امامان معصوم صلوات‌الله‌علیهم‌اجمعین برای مسلمانان جهان و شیعیان، شیوه آن را بیان داشته‌اند.

حضرت امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام در این زمینه فرمودند:

« این گونه برای تولّد فرزند تبریک بگویید:

خدای بخشنده را شکر کن، و این فرزند بر تو مبارک باشد، امیدوارم بزرگ شود و از نیکوکاری‌هایش بهره گیری.» (1)

در زمان امام حسن مجتبی علیه‌السلام مردی به دوست خود که پسری برایش متولد شده بود گفت: «یَهْنِئُکَ الْفَارِس؛ ولادت این پسر سوارکار را به تو تبریک می‌گویم.» امام حسن علیه‌السلام که آن نوع تبریک گفتن را شنید به آن مرد فرمودند:

از کجا می‌دانی که این پسر سوارکار می‌شود یا جنگجوی پیاده؟

آن مرد عرض کرد: قربانت گردم، چه بگویم؟

آن حضرت فرمودند این گونه تبریک بگویید:

«خداوند را شکر کن، این نعمت، فرزند مبارک بادت و نوزاد به سن جوانی و توانایی برسد و خداوند از نیکی‌های او تو را بهره‌مند سازد.» (2)

امام سجاد علیه‌السلام نیز این‌چنین بودند: هنگامی که به آن حضرت بشارت فرزندی می‌دادند نمی‌پرسیدند پسر است یا دختر؟ می‌فرمودند: آیا سالم است؟ وقتی سالم بود می‌فرمودند: «حمد و ستایش مخصوص خدایی است که از من مخلوق ناقص خلق نکرده است.» (3)

مردی به امام صادق علیه‌السلام عرض کرد: دارای پسری شده‌ام؛ حضرت فرمودند: «خداوند شکر بخشنده‌اش را به تو روزی فرماید (امیدوارم شاکر باشی) و فرزندی که به تو بخشیده شده مبارک باشد و به حد کمال خود برسد (زنده باشد) و نیکی به او را نصیبت گرداند.» (4)

از نظر اسلام این که نوزاد، پسر باشد یا دختر، فرقی ندارد. مهم این است که در آینده شخص شایسته‌ای بشود و به حال خود و بندگان خدا مفید و مثمر ثمر باشد؛ و داشتن چنین فرزندی جای تبریک و تهنیت دارد؛ چنان‌که رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم فرموده‌اند:

«از سعادت شخص، داشتن فرزند صالح است.» (5)

تولد فرزندان یکی از نشانه‌های قدرت و حکمت الهی است. خداوند با حکمت بالغه خویش، نطفه‌ای ناچیز را به انسانی کامل تبدیل می‌کند و او را به مقام فهم و درک و عقل، نایل می‌سازد. این آیه قرآن کریم به این معنای بلند و والا اشاره می‌کند:

«و خدا شما را از شکم مادران‌تان در حالی که چیزی نمی‌دانستید بیرون آورد، و برای شما گوش و چشم‌ها و دل‌ها قرار داد، باشد که سپاس‌گزاری کنید.» (6)

هر کس باید به حکم وظیفه انسانی شکرگزار خداوند باشد. کم‌ترین سپاس‌گزاری نیز عبادت او و در درجه اول ارتباط معنوی از راه نمازگزاردن است. گرچه، هرگز نمی‌توانیم شاکر حقیقی باشیم و حق نعمت‌های خداوند را ادا کنیم.

از زمان تبریک تولد فرزند، از حضرت رضا علیه‌السلام سؤال کردند. حضرت فرمود: «هفت روز از ولادت حسن علیه‌السلام؛ فرزند علی علیه‌السلام گذشته بود که جبرئیل برای عرض تهنیت بر پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله نازل شد.» (7)

1- «شَکَرْتَ الْواهِبَ، وَ بُورِکَ لَکَ فِی الْمَوْهُوبِ وَ بَلَغَ أَشُدَّهُ وَ رُزِقْتَ بِرَّهُ»؛ مستدرک الوسائل، ج 15، ص 126.

2- «شَکَرْتَ الْوَاهِبَ، وَ بُورِکَ لَکَ فِی الْمَوْهُوبِ، وَ بَلَغَ أَشُدَّهُ، وَ رَزَقَکَ بِرَّه»؛ الکافی، ج 11، ص 365.

 3- «کَانَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ علیه‌السلام إِذَا بُشِّرَ بِوَلَدٍ لَمْ یَسْأَلْ أَ ذَکَرٌ هُوَ أَمْ أُنْثَی حَتَّی یَقُولَ أَ سَوِیٌّ فَإِذَا کَانَ سَوِیّاً قَالَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَمْ یَخْلُقْ مِنِّی خَلْقاً مُشَوَّهاً»؛ وسائل الشیعه، ج 21، ص 412.

4- وسائل الشیعه، ج 21، ص 386.

5- مستدرک الوسائل، ج 14، ص 169.

6-«وَ اللَّهُ أَخْرَجَکُم مِّن بُطُونِ أُمَّهَتِکُمْ لَا تَعْلَمُونَ شَیْاً وَ جَعَلَ لَکُمُ السَّمْعَ وَ الْأَبْصَارَ وَ الْأَفِْئدَة لَعَلَّکُمْ تَشْکُرُون»؛ سوره نحل، آیه 78.