یکی از حقوق نوزاد این است که با جنسیتی که خداوند به او عطا فرموده است؛ دختر یا پسر مورد توجه و تکریم قرار گیرد. اسلام، این مسأله را به شدت مورد توجه قرار داده است و سیره معصومان نمایان‌گر این اصل الهی است.

 امام چهارم علیه‌السلام هنگامی که به او بشارت فرزندی می‌دادند نمی‌پرسید پسر است یا دختر؟

 می‌فرمود: «آیا سالم است؟»

وقتی سالم بود می‌فرمود: «حمد و ستایش مخصوص خدایی است که از من مخلوق ناقص و زشت خلق نکرده است.» (1)

از نظر اسلام، نوزاد، پسر باشد یا دختر فرقی ندارد. مهم این است که در آینده شخص شایسته‌ای بشود و برای خود و جامعه مثمر ثمر باشد؛ چنان‌که رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله فرموده است: «از سعادت شخص داشتن فرزند صالح و شایسته است.» (2)

رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم در جایی دیگر فرمودند:

«در هیچ خانه‌ای فرزندی به دنیا نیامد مگر آن که عزّتی پیدا کردند که قبل از آن نداشتند.» (3)

این تعبیر به صراحت نقش فرزند را در ایجاد و تقویت عزت‌نفس و حرمت خود والدین نشان می‌دهد.

خدای متعال، مالک جهان، علیم، حکیم، عادل، رحمان و رحیم است. خواست و اراده او به بندگان عین لطف، جلوه رحمت، تجلی کرامت و حسن انتخاب است. او هر چه برای بنده می‌خواهد، به مصلحت دنیا و آخرت اوست. بنده باید تسلیم اراده او باشد.

اگر کسی را عقیم کرده، یا به کسی دختر عنایت فرموده و یا پسر داده، همه و همه عین رحمت و لطف او به بندگان است.

قرآن در این باره می‌فرماید: «پادشاهی و ملک آسمان‌ها و زمین تنها و تنها برای خداست، هر چه بخواهد می‌آفریند، به هر که بخواهد دختر و به هر که بخواهد پسر می‌بخشد، یا در یک رحم دو فرزند: یکی پسر و یکی دختر قرار می‌دهد و هر که را بخواهد عقیم و نازا قرار می‌دهد، همانا خداوند دانا و تواناست.» (4)

چهره در هم کشیدن برای تولد دختر، در واقع خشم و خرده گرفتن بر کار خداست که گناهی بزرگ و عملی دور از منطق و حکمت است.

چرا باید از دختردار شدن ناراحت شد؟ مگر فرزند کسی جز به اراده خدا دختر می‌شود؟

خداوند در شب معراج به رسولش فرمود:

«به پدران دختران بگو: بر دختر داشتن بی‌حوصلگی نکنید، همان‌گونه که آن‌ها را آفریدم، روزی هم می‌دهم.» (5)

 رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم دارای چند پسر به نام‌های: قاسم، طیب، طاهر و ابراهیم شد، گرچه هیچ کدام زنده نماندند، ولی به خاطر پسردار شدن، از جانب خداوند تبریک و تهنیت به او داده نشد و آیه‌ای نیز در قرآن مجید بدین سبب نازل نگردید. اما وقتی دختری چون حضرت فاطمه زهرا سلام‌الله‌علیها چشم به این جهان گشود، سوره کوثر نازل شد و کوثر؛ یعنی خیر کثیر، و نیکی فراوان.

هنگامی که به حضرت رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم خبر دادند که خدا به ایشان دختری داده است. ناگهان به صورت یارانش نگاه کرد و آثار ناخشنودی در چهره آن‌ها دید. حضرت فرمودند:

«این چه رفتاری است که در شما می‌بینم خداوند گلی به من داده آن را می‌بویم و روزی او با خداست.» (6)

هر گاه حضرت فاطمه سلام‌الله‌علیها بر پیامبر اسلام صلی‌الله‌علیه‌واله وارد می‌شدند؛ حضرت به احترام ایشان می‌ایستادند و او را می‌بوسیدند و در جای خویش می‌نشاند. (7)

و گاه درباره او می‌فرمودند:

«پدرش فدایش باد.» (8) و گاهی از شدت علاقه او را «مادر» صدا می‌زد.

پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم آن‌قدر به دخترشان حضرت فاطمه سلام‌الله‌علیها احترام می‌گذاشتند که مردم تعجب می‌کردند. با آن عظمت و مقامی که داشتند، دست دخترشان را می‌بوسیدند و به هنگام مراجعت از سفر نخستین کسی که دیدار می‌کردند، دخترشان حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها بودند و هنگامی که به سفر می‌رفتند آخرین خانه‌ای که خداحافظی می‌کردند خانه حضرت فاطمه سلام‌الله‌علیها بود. (9)

پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم نمی‌خوابیدند مگر آن که صورت حضرت زهرا سلام‌الله‌علیها را می‌بوسیدند. (10)

نقل است مردی در زمان امام صادق علیه‌السلام دختردار شد وخدمت امام رسید حضرت او را ناراحت و خشمگین دید.

به او فرمودند: «فکر کن اگر خداوند به تو وحی می‌کرد: آیا من که خدای تو هستم جنس فرزندت را انتخاب کنم یا خودت؟ چه جواب می‌دادی؟»

 عرض کرد: می‌گفتم: ای خدای من! تو برای من انتخاب کن.

حضرت فرمودند: «هم اکنون خداوند مهربان دختر برای تو انتخاب کرده است.» (11)

طبق فرمایش امام صادق علیه‌السلام:

1- کَانَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ علیهما السلام إِذَا بُشِّرَ بِالْوَلَدِ لَمْ یَسْأَلْ: أَ ذَکَرٌ هُوَ، أَمْ أُنْثی حَتّی یَقُولَ: «أَ سَوِیٌّ؟» فَإِنْ کَانَ سَوِیّاً، قَالَ: «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی لَمْ یَخْلُقْ مِنِّی شَیْئاً مُشَوَّهاً»؛ کافی (ط - دارالحدیث)، ج ‌11، ص 376.

2- «مِنْ سَعَادَةِ الرَّجُلِ الْوَلَدُ الصَّالِحُ»؛ کافی (ط - دارالحدیث)، ج‏11، ص 330.

3- «ما وُلِدَ فی أهلِ بَیتٍ غُلامٌ إلّا أصبَحَ فیهِم عِزٌّ لَم یَکُن»؛ الأمالی، طوسی، النص، ص 511.

4- «لِّلَّهِ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ یَخْلُقُ مَا یَشَاءُ یَهَبُ لِمَن یَشَاءُ إِنَثًا وَ یَهَبُ لِمَن یَشَاءُ الذُّکُورَ، أَوْ یُزَوِّجُهُمْ ذُکْرَانًا وَ إِنَثًا وَ یَجْعَلُ مَن یَشَاءُ عَقِیمًا إِنَّهُ عَلِیمٌ قَدِیر»؛ سوره شوری، آیات 49 و 50.

5- «... فَقُلْ لِآبَاءِ الْبَنَاتِ لَا تَضِیقَنَ صُدُورُکُمْ عَلَی فَاقَتِهِنَّ فَإِنِّی کَمَا خَلَقْتُهُنَّ أَرْزُقُهُن»؛ بحارالانوار، ج 5، ص 146.

 6- «مَا لَکُمْ رَیْحَانَةٌ أَشَمُّهَا وَ رزق‌ها عَلَی اللَّه»؛ بحارالانوار، ج 101، ص 90 و 91.

 7- بحارالانوار، ج 43، ص 25.

 8- «فِدَاهَا أَبُوهَا»؛ بحارالانوار، ج 43، ص 20.

 9- تفسیر نمونه، ج 11، ص 274.

10- بحارالانوار، ج 43، ص 42.

11- وسایل الشیعه، ج 21، ص 364.