اسلام برای اینکه اختلافات خانوادگی به طلاق منجر نشود، در مسیر طلاق سرعت گیرهایی گذارده است، مانند:
الف) دادگاه خانوادگی
قرآن سفارش نموده است که در موارد اختلاف بین زن و شوهر، افراد دلسوزی از هردو طرف به عنوان حکم انتخاب شوند و مورد اختلاف را بررسی و آن را رفع نمایند. در این شیوه، اختلافات پیش آمده در همان مراحل اولیه حل می شوند و کار زوجین به طلاق و دادگاه کشیده نخواهد شد: (نساء ،۳۵) در این خصوص در فصل ششم (تحکیم خانواده و عوامل اختلاف) نکاتی را بیان نموده ایم.
ب) حضور دو شاهد عادل
بر اساس احکام اسلام، برای اجرای صیغه طلاق بایستی دو شاهد عادل حضور یابند و طلاق را گواهی نمایند که این امر، مانع تسریع در طلاق خواهد بود؛ زیرا:
اولا:عموم افراد از این که شاهد و گواه بر طلاق و از هم پاشیدن خانواده ای باشند، خودداری میکنند.
ثانيا: افرادی هم که به عنوان شاهد و گواه حاضر می شوند، سعی در برقراری آشتی و صلح بين زوجين دارند.
ج) قرار دادن عده
عده در واقع تاخیر از زمان تصمیم تا اقدام است . اسلام به مردان دستور می دهد که در طلاق رجعی، همسران مطلقه خود را تا پایان زمان عده که چند ماه به طول می کشد، در خانه نگاهداری کنند و هزینه های آنان اعم از خوراك و پوشاك را برعهده گیرند. طبیعی است که معاشرت و مصاحبت مرد با همسر مطلقه در طی این مدت، سبب می گردد که هیجان آنها فروکش نموده و با فرصت و دقت بیشتری به پیامدهای طلاق بیندیشند و چه بسا در این مدت زوجين زندگی مشترك را دوباره از سر گیرند.
امام باقر می فرماید: زن طلاق داده شده که در خانه شوهر است، خود را آرایش کند و عطر بزند و لباس هایی را که مرد دوست دارد بپوشد تا مرد به همسرش رجوع کند و زندگی را از سر بگیرند.
در خصوص «فلسفه عده» در ادامه نکاتی را بیان میکنیم .
د) طلاق در طُهر
طلاق باید در زمانی باشد که شروع عده ممکن باشد؛ یعنی زن در عادت ماهانه نباشد و مرد نیز در پاکی پس از عادت، با همسرش آمیزش نکرده باشد.