تفاوت هاي عميقي در نگرش و رفتار نسل جوان امروز با نسل جوان گذشته، در زمينه نوع آشنايي ها، ازدواج و تشکيل خانواده، محل زندگي، ارتباط زوجين با خانواده هايشان و با خويشاوندان و اقوام همسرشان مشاهده مي شود. در زمانهاي نه چندان دور، اکثريت قريب به اتفاق دختر خانمها با خانواده هاي همسرشان همسفره مي بودند - در مواردي هم آقا پسر با خانواده عروس همسفره مي شد- و در اتاقي که در جواراتاق سايرعروس هاي آن خانواده و مادرهمسرشان قرار داشت، سکني مي کردند تا در زماني مقتضي زندگي مستقل خود را بيازمايند و حتي گاها به همين سبک، زندگي زناشويي خود را به پايان مي رسانند. اما به مرور زمان سبک زندگي مستقلانه و شخصي جايگزين اين سبک زندگي گروهي شد و در امروزه زماني هيچ يک از طرفين، علي الخصوص دختر خانم ها، حاضر به تجربه چنين سبک زندگي نمي باشند و از همان ابتداي تصميم براي ازدواج، در انديشه استقلال از خانواده هايشان هستند و متمايل به تجربه زندگي بدون حضور والدين خود و همسرشان مي باشند.

يکي از اساسي ترين مسائلي که زن و شوهران جوان با آن بسيار درگير مي باشند و گاها منجر به تعارضات و کشمکش زوجين با يکديگر مي شود، شيوه صحيح برقراري ارتباط با خانواده همسر است. ضرورت وجود رابطه صميمانه با خانواده همسر هم براي زن و هم براي مرد از اموري مهم و الزاما اجتناب ناپذير است چرا که ازدواج، پيوند دو فرد با يکديگر نيست بلکه پيوستگي دو خانواده با فرهنگ و آداب و رسوم، شيوه هاي تربيتي وسبک متفاوت زندگي است که سازگاري و همنوايي خاص خود را مطالبه مي کند. در مقاله اي که پيش روي شماست، زمينه برقراري روابط بهتر و خردمندانه در باب ارتباط با خانواده همسر و رابطه همسر با خانواده خويش به بحث گذاشته شده است، بدان اميد که گامي در تداوم حيات خانوادگي زوجين جوان و حل اين معضل در خانواده هاي تازه بنيان شده برداشته باشيم.

همان طور که مي دانيد انسان موجودي اجتماعي است و براي برقراري ارتباط صميمانه و ايجاد محبت وعلاقه با ديگري متمايل است. انسانها به موجب دارا بودن اين خصيصه ناگزيرند براي بر طرف کردن نيازهاي خويش به ارتباط با ديگران متوسل شوند تا با برقراري ارتباط با ديگران، نياز به داشتن انس و همدلي را مرتفع سازند. يکي از مهمترين هزاران ارتباطي که در بين انسان ها مرسوم است، ارتباط خانوادگي است که سنگ بناي ساير ارتباطات حسنه و مفيد نيز از طريق همين نوع ارتباط گذاشته مي شود؛ چرا که ما از همان اوان کودکي به واسطه همين نوع ارتباط بسياري از بايدها و نبايدها را آموخته ايم وهنجارهاي مثبت و منفي اجتماعي را فرا گرفته ايم. لذا بايستي دوباره يادآور شويم که خانواده، اين قديمي ترين نهاد اجتماعي، بستري براي مناسب ترين و حتي بدترين نوع ارتباطات است. با اين اوصاف، تدّبر در اين زمينه امري مهم قلمداد مي شود.

روابط صميمانه در چهارچوب خانواده به دو بُعد اساسي تقسيم مي شود که در بُعد اوليه و هسته اي، صميمانه ترين ارتباط ها بين زوجين است و در بُعدي ديگر که همجوار و متوازي با بُعد ديگر در زندگي زوجين نقش مهم ايفا مي کند، ارتباط با خانواده همسر است. همان طور که پيشتر گفته شد، ازدواج ظاهرا پيوند دو فرد با هم است درحالي که، به واقع وصلت ميان دو خانواده است که در تدوام و احيانا در تزلزل پيوند دو فرد نقش حياتي و مهمي را ايفا مي نمايند. دختر و پسر بعد از مدتهاي مديد زندگي با خانواده خود، حالا قصد جدايي از آنان را دارند به گونه اي دچار سردرگمي مي شوند که کاملا طبيعي است ولي از سوي ديگر مفري نيز براي اين مسووليت پذيرفته شده نيست، لذا مديريت اين رابطه ها از اهميت ويژه اي برخوردار است. درکشورهاي شرقي و به ويژه در کشور ما، خانواده ها پايبند برخي از آداب و سنن هستند و گاهي اين سنت ها با برخي از تفکرات عاميانه و به اصطلاح امروزي "خاله زنک" در آميخته مي شود و موانع و سدهاي ارتباطي ناموجهي را بر سر راه زوجين جوان با خانواده هايشان قرار مي دهد، از سوي ديگر با ناپختگي، بي تجربگي و خامي جوانان در برخورد با آن مسائل توام مي شود که اين خود مشکلات عديده اي را در زندگي که تازه ريشه دوانده است به وجود مي آورد.
روابط صميمانه در چهارچوب خانواده به دو بُعد اساسي تقسيم مي شود که در بُعد اوليه وهسته اي، صميمانه ترين ارتباط ها بين زوجين است و در بُعدي ديگر که همجوار و متوازي با بُعد ديگر در زندگي زوجين نقش مهم ايفا مي کند، ارتباط با خانواده همسر است

خانواده همسران بيش از هر گروه ديگري زندگي زوجين جوان را تحت تاثير قرار مي دهند. خانواده ها غالباً علاقمند به ديدار روزانه، هفتگي، ماهانه و ... فرزند، عروس و داماد خويش هستند و از سوي ديگر فرزندان نيز دوست دارند با مشايعت همسر شان به ديدار والدين خويش بروند، که وجود اين ديد و بازديدها الزامي است. گاهي يکي از زوجين از انجام چنين معاشرت هايي خودداري مي کند و طرف مقابلش را از ديدن اقوام مهم محروم مي سازد و گاها همسرشان را در اين ديد و بازديدها همراهي نمي کنند و به مرور زمان موجبات تکدر خاطر همسر و والدين وي را فراهم مي سازند. از آنجايي که برقراري روابط مطلوب با آنها نقش مهم و در عين حال موثري در تقويت روابط بين همسران دارد، در ادامه سعي شده است راهکارهايي ارائه شود تا زمينه ساز حفظ و تقويت ارتباط مناسب بين همسر و خانواده اش بوده و مامني امن براي جلوگيري از بروز کشمکش و پرخاشگري در فضاي خانه.

• زن و شوهر جوان بايد بدانند توجه به خويشاوندان همسر، رفتاري دوجانبه است و به هر دو آنها مربوط مي شود. کوتاهي هر يک ازطرفين در اين روابط، قصور ديگري را به دنبال خواهد داشت. لذا، بهتر است در حفظ روابط متقابل و جلوگيري از بروز مشکلات در خانواده، نقش فعال و پويايي داشته باشند.

• خانواده شما وهمسرتان سختي ها و زحمات فراواني را براي بزرگ کردن و ازدواج موفق شما متحمل شده اند. چه بسا با عدم تلاش و ممارست آنان اين ازدواج سر نمي گرفت. لذا، شما و همسرتان بايستي قدردان آنها و زحماتتشان باشيد و تکدر خاطر آنها را فراهم نسازيد. همين احساس تقدير و ارزشمندي موجب مي شود تا شما در محضر آنها جسارت ننموده و حدود احترام را رعايت نمائيد.

• زماني که شما پيوند زناشويي را مي بنديد، به واقع به پذيرش تعهداتي خود را بايد ملزم سازيد تا در سايه آن تعهدات به زندگي مشترک خود رنگ و بوي عشق و محبت دهيد. يکي از اين تعهدات رعايت حقوق و توجه به والدين و اقوام همسر است. از همان روزهاي ابتدايي شروع زندگي مشترک، بستگان همسرتان را با همان علاقه اي که به بستگان خود داريد، بپذيريد. اگر اين ذهنيت را در خود پرورش داده باشيد که مادر و پدر همسرتان، همچون مادر و پدر خود شما هستند، ديگر در مقابل گفته ها و خواسته هاي آنان جبهه گري ننموده و راهنمايي هاي آنان را تزاحم و دخالت آنان در زندگيتان قلمداد نخواهيد نمود و نکته سنجي هاي بي مورد نخواهيد داشت و درمقابل گفته هاي آنها که گاها ممکن است نابجا و احساسانه باشد، "مثلا، اگر مادرهمسرتان بگويد: پسرم را بعد از ازدواجش از دست دادم!"، صبر و تحمل نموده و راه حل هاي منطقي در مواجه با آنها پيدا خواهيد نمود؛ کاري خواهيد کرد تا او نظرش را عوض کرده و به اين اعتقاد برسد که نه تنها پسرش را ازدست نداده، بلکه دختري مدبر و مهربان نيز به خانواده آنها ملحق شده است.