در قرآن کریم نسبت به والدین سفارش بسیار شده است. لکن از آنجا که مادر زحمت بیشتری می کشد، باید به صورت ویژه تقدیر گردد و نامش جداگانه برده شود. لذا این کتاب آسمانی، از زحمات مادران به صورت جداگانه یاد نموده است: «و ما انسان را درباره پدر و مادرش سفارش کردیم، مادرش او را حمل کرد، در حالی که هر روز ناتوان تر می شد، (و شیردادن) و از شیر گرفتنش در دو سال است، به او سفارش کردیم که برای من و پدر و مادرت سپاس گزاری که بازگشت (همه) فقط به سوی من است.» (لقمان، ۱۴)
در این آیه شریفه، ابتدا نیکی به والدین سفارش شده، سپس به دوران بارداری مادر اشاره کرده تا وجدان اخلاقی انسان را تحريك و بیدار کند و به او تذکر دهد که گذشته ها را فراموش نکند. همواره به یاد داشته باشد که مادرش بار او را برداشت و از شیره جانش به او داد و به خاطر آسایش او، نه ماه سختی ها و مشکلاتی را تحمل کرد. چون حق مادر بیشتر در معرض تضييع است و يا حق او بیش از پدر است ، خداوند سفارش مخصوص نموده است.
اگرچه بارداری، امری طبیعی است، ولی ما مسئولیت داریم که به مادر احترام گذاریم و از زحمات او قدردانی کنیم، زیرا دوران بارداری و شیردادن، از عوامل پدیدآورنده حقوق مادر بر فرزند و مهم ترین دوران شکل گیری شخصیت فرزند است.
در روایات نیز تاکید بیشتری در مورد احسان به مادر شده است و پیامبر اکرم (ص) در روایتی سه بار سفارش به نیکی به مادر کرد و آنگاه سفارش به نیکی به پدر.
اسلام برای زن باردار، پاداش هایی قرار داده است تا زن به هنگام سنگینی، احساس شادی معنوی بکند. در روایات متعدد آمده است که زن در دوران بارداری، زایمان و شیردادن اجر مجاهد در راه خدا را دارد و اگر در این میان بمیرد، برای او اجر شهید است. ام سلمه، خدمت پیامبر می رسید و عرض کرد: همه خیرها (و افتخارات) نصیب مردان شده است؛ برای زنان چه چیزی مانده است؟ پیامبر فرمود: زمانی که زن باردار شد، به منزله روزه دار شب زنده داری است که با جان و مالش در راه خداوند مجاهدت می کند و زمانی که فارغ شد و وضع حمل نمود، برای او آن مقدار پاداش است که به جهت بزرگی، او نمی داند (که چگونه و چقدر است.) و زمانی که به بچه شیر بدهد، در عوض هر مکیدن (کودک)، برای او معادل پاداش آزاد کردن بردهای است؛ و زمانی که از شیر دادنش فارغ شد، فرشته ای بر پهلویش می زند و می گوید: عملت را دوباره آغاز کن که بخشیده شد!
شخصی به رسول خدا به عرض کرد: گناهان زیادی کرده ام، آیا راهی برای بخشش هست؟ حضرت فرمود: آيا پدر و مادر داری؟ گفت: پدر دارم. فرمود: برو به او نیکی کن. وقتی رفت، حضرت فرمود: ای کاش مادرش زنده بود.