در بحث وظایف مشترک زن و مرد، اظهار محبت و علاقه را از وظایف مشترک دانستیم و نکاتی را بیان نمودیم. با توجه به تعالیم قرآن کریم، رابطه زن و مرد، باید بر اساس مودت و رحمت باشد؛ که عامل بقا و تداوم آرامش در زندگی مشترك است. خدای متعال می فرماید: «و از نشانه های او آن است که از جنس خودتان همسرانی برای شما آفرید تا در کنار آنان آرامش یابید و میان شما و همسرانتان علاقه شدید و رحمت قرار داد؛ بی شك در این نعمت الهی، برای گروهی که می اندیشند نشانه های قطعی است.» (روم، ۲۱)
طبق این آیه شریفه ، مودت و رحمت، هديه خدا به عروس و داماد است. و هدف از ازدواج، تنها ارضای غریزه جنسی نیست، بلکه رسیدن به يك آرامش جسمی و روانی است. همسر باید عامل آرامش باشد، نه مایه تشنج و اضطراب و هر کس با هر عملی که آرامش خانواده را خدشه دار کند، از مدار الهی خارج و در خط شیطان است.
از نکاتی که در شیرینی زندگی نقش دارد، اظهار محبت و علاقه می باشد. از آنجا که انسانها ، از دل یکدیگر با خبر نیستند؛ لذا در روایات می خوانیم هر که را دوست دارید به او بگویید: تو را دوست دارم، تا این علاقه شدیدتر شود. امام صادق (ع) فرمودند: «وقتی کسی را دوست داری، او را از این دوستی خبر بده که این کار دوستی بین شما را تثبیت می کند.»
از آنجا که زنان عاطفی تر و با محبت ترند، لذا در روایات به مردان سفارش شده که اظهار محبت بنمایند و رسول خدا و فرمودند: «سخن مرد به همسرش که "من ترا دوست دارم" هیچگاه از قلبش بیرون نمی رود.»
نامه عاشقانه امام خمینی به همسرش، نمونه ای از ابراز محبت قلبی آن الگوی معاصر به همسر گرامی اش می باشد.
یادآوری این نکته نیز لازم است که منظور از «محبت»، محبت معتدلی است که منافات با دستورات دینی و انجام وظایف ندارد، زیرا علاقه بیش از حد به زن و فرزند، مایه دلبستگی انسان به دنیا می گردد و قرآن کریم می فرماید: «در نظر مردم جلوه یافته است، عشق و علاقه به زنان و فرزندان و...» (آل عمران،۱۴) علاقه طبیعی به مادیات، در نهاد هر انسانی وجود دارد؛ آنچه خطرناك است، فریب خوردن از زینت ها و جلوه های آن و عدم کنترل دلبستگی هاست؛ لذا در این آیه، انتقاد از دلبستگی شدید است که از آن به « حب الشهوات» تعبیر می کند. دلبستگی هایی که مانع از انجام تکلیف باشد؛ آن گونه که فراریان از جنگ، به خاطر وابستگی به مسائل اقتصادی و خانوادگی، از انجام فرمان الهی و جهاد سرباز زدند: «اموال و خانواده هایمان ما را مشغول و سرگرم ساخت (و نتوانستیم تو را همراهی کنیم.» (فتح،۱۱) قرآن کریم به ما هشدار داده که دلبستگی به زن و فرزند، نباید ما را از یاد خدای تعالی باز دارد: «ای کسانی که ایمان آورده اید! اموال و اولادتان شما را از یاد خدا غافل نسازد و کسانی که چنین کنند، آنان همان زیانکارانند.» (منافقون، ۹) آری، در راه خدا، باید از همه چیز و همه کس گذشت؛ زیرا حفظ دین، بر حفظ روابط خانوادگی، عاطفی و اقتصادی مقدم است.