از مهم ترین وظایف زن، خوب شوهرداری کردن است ، آنچه سبب جذب شوهر به خانواده می شود و چشم و دل او را از دیگران می برد، توجه به نیازهای متعارف شوهر و رعایت حقوق او است که ضمن داشتن پاداش فراوان الهی، سبب استحکام زندگی بوده و روح عشق را بر زندگی حاکم می کند. متأسفانه، یکی از آفت های عصر مادی امروز، جدی نگرفتن محیط خانه و خانواده است؛ چه بسیار زنانی که با حضور در بیرون منزل و بی توجهی به درون منزل، از این وظیفه مهم شانه خالی می کنند و سبب سردی روابط خانوادگی و مشکلات فراوانی می گردند. خوب شوهرداری کردن ، به معنای تحقیر زن نیست؛ همان گونه که تلاش بیرون مرد، برای خدمت به خانواده است و مرد خدمتگزار خانواده است، و این نشانه خانواده موفق است. در روایات به این امر مهم توجه شده است؛ از باب نمونه:
از چند معصوم نقل شده است که: «جهاد زن، خوب شوهرداری کردن است.»
در تاریخ آمده که وقتی امیرالمؤمنین (ع) از جنگ می آمد، حضرت زهرا به استقبال شوهرش می رفت. لباس های خونی شوهرش را می شست. شمشیر شوهرش را می شست و شوهر و پدرش را به جبهه تشویق می کرد. آن بانوی نمونه در همسرداری و خانه داری به جایی رسیده بود که حضرت علی ما در توصیف او فرمود:
«تا روزی که خداوند عزوجل روح او را (فاطمه (س) ) گرفت، نه من او را غضبناک نمودم و به اجبار او را به کاری وادار کردم و او (نیز) مرا غضبناک نکرد و در هیچ امری مرا نافرمانی ننمود؛ و من هرگاه به او نگاه می کردم، تمام غمها و ناراحتی هایم از بین می‌رفت.»