اذيّت و آزار و ظلم به زن مصاديقي دارد كه برخي از آنها بيان مي گردد :

الف ) آزار  جسمي

1 . سؤال : آيا پدرِ خانواده مي تواند همسر و بچه هايش را كه مرتكب خلاف هاي جزئي و كلّي ـ ديني ، اجتماعي ، خانوادگي ـ مي شوند تنبيه نمايد ؟ اگر به هيچ وجه نتواند آنان را تنبيه نمايد ترك و يا طرد آنان جايز است يا نه ؟

جواب : قطع رحم جايز نيست و تنبيه اولاد به مقداري كه موجبِ ديه نشود و متعارف باشد مانع ندارد ،  ولي زدنِ زن جائز نيست .

استفتائات حضرت امام ، ج 3 ، ص 235 سؤال 13

    2 .  اذيّت و كتك زدن هركس خصوصاً زوجه ي انسان كار زشت و حرامي است و كتك زدن در مواردي موجب ديه مي شود .

جامع المسائل ، ج 1 ، سؤال 1695

  ديه ي زدن همسر

مساله : اگر به صورت كسي سيلي يا چيز ديگر بزند به طوري كه صورت او سرخ شود ، بايد يك مثقال و نيم شرعي طلاي سكه دار كه هر مثقال آن 18 نخود است بدهد ، و اگر كبود شود ، سه مثقال ، و اگر سياه شود ، بايد شش مثقال شرعي طلاي سكه دار بدهد ، ولي اگر جاي ديگرِ بدنِ كسي را بواسطه ي زدن سرخ يا كبود يا سياه كند ، بايد نصف آن چه را گفته شد بدهد . و فرقي بين زن و مرد و كوچك و بزرگ نيست .

توضيح المسائل مراجع ، ج2 ، احكام ديه ، مساله 22

ديه ي جراحاتِ وارده بر سر و صورت

     جراحات وارده بر سر وصورت نُه قسم و هريك ديه ي مخصوص دارد :

اوّل : اگر سر و صورت خراش بردارد ولي خون خارج نشود ، ديه ي آن يك شتر است .

 دوم : اگر گوشت ، كمي شكافته بشود و خون خارج بشود ، ديه ي آن دو شتر است .

سوم :  اگر وسيله ي زدن ، مقدارِ زيادي در گوشت فرو رود ولي به پرده اي كه روي استخوان است نرسد ، ديه ي آن سه شتر است .

چهارم : اگر جراحت است به پرده اي كه روي استخوان است برسد ، ديه ي آن چهار شتر است .

پنجم : اگر جراحت پرده ي روي استخوان را پاره كرده و سفيدي استخوان نمايان شده باشد ، ديه ي آن پنج شتر است .

ششم : اگر استخوان بشكند هرچند پوست و گوشت شكافته نشود ، ديه آن ده شتر است .

هفتم : اگر استخوان جا به جا شده و بايد به جاي اوّل برگردانده شود ، ديه آن پانزده شتر است .

هشتم : اگر به پرده اي كه مغز در ميان آن است رسيده ولي پرده شكافته نشده است كه ديه ي آن سي و سه شتر است .

نهم : اگر پرده اي كه مغز در ميان آن است شكافته بشود در صورتي كه موجبِ مرگ نشود ديه ي آن علاوه بر ديه ي صورت ِ قبل تفاوتِ شكافته شدن و نشدن را بايد بپردازد .

جامع المسائل ، ج 2 ، سؤال 1549

عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ^{عليه‏السلام}  قَالَ : قَالَ رَسُولُ اللَّهِ  صلى‏الله‏عليه‏و‏آله‏وسلم : أَ يَضْرِبُ أَحَدُكُمُ الْمَرْأَةَ ثُمَّ يَظَلُّ مُعَانِقَهَا

                         وسائل‏الشيعه ، ج 20 ص 168

حضرت باقر عليه‏السلام مي فرمايند : رسول خدا صلى‏الله‏عليه‏و‏آله‏وسلم مي فرمود : آيا كسي از شما همسرش را مي زند سپس او را در آغوش مي گيرد ؟ [ يعني چقدر بي شرمي است كه كسي همسرش را بزند سپس با كمال پرروئي با او آميزش كند ]

عَنِ النَّبِيِّ  صلى‏الله‏عليه‏و‏آله‏وسلم  أَنَّهُ قَالَ : إِنِّي أَتَعَجَّبُ مِمَّنْ يَضْرِبُ امْرَأَتَهُ وَ هُوَ بِالضَّرْبِ أَوْلَى مِنْهَا 

مستدرك‏الوسائل ، ج  14 ، ص  251

پيامبر اكرم صلى‏الله‏عليه‏و‏آله‏وسلم  فرمودند : من در شگفتم از كسي كه زنش را مي زند در حالي كه او به كتك خوردن سزاوارتر است .

قَالَ اَمِيرُالْمُؤْمِنِينَ  عليه‏السلام : إِنْ كَانَ الرَّجُلُ لَيَتَنَاوَلُ الْمَرْأَةَ فِي الْجَاهِلِيَّةِ بِالْفِهْرِ أَوِ الْهِرَاوَةِ فَيُعَيَّرُ بِهَا وَ عَقِبُهُ مِنْ بَعْدِهِ

بحارالأنوار ، ج 33 ، ص 459

 حضرت امير مؤمنان عليه‏السلام مي فرمود : اگر مردي در زمان جاهليّت زني را با سنگ يا چوب و چماق مي زد ، مردم ، خودِ او و فرزندانش را پس از مرگ او سرزنش مي كردند