بلژیک

می‌گویند سه چیز نماد وحدت ملی بلژیکی‌هاست: پادشاه، تیم‌ ملی فوتبال و سیب‌زمینی سرخ‌کرده. این ضرب‌المثل کافی است که بدانید سیب‌زمینی سرخ‌کرده با قلب این ملت چه کرده! هر جا کسی را دیدید که مقداری سیب‌زمینی سرخ‌کرده را توی قیف ریخته و با عشق و علاقه میل می‌کند شک نکنید که بلژیکی است! منظورم از قیف، قیف نفت نیست! قیف کاغذی، از همان‌ها که بچه‌های دهه‌ 50 و 60 توی آن تخمه می‌ریختند! یعنی کاغذی که مانند شیپور درست شده است! در اروپا کاریکاتور یک بلژیکی را با این نشانه می‌کشند؛ آدمی که قیف سیب‌زمینی در دست دارد!

من بالاخره نفهمیدم غذای سنتی بلژیکی‌ها چیست! راستش را بخواهید در رستوران‌ها فقط روی میز استیک، سیب‌زمینی، برنج، مرغ، ماهی، صدف، خرچنگ و از این دست غذاها می‌دیدم که مخصوص بلژیک و حتی اروپا نیست و همه‌جای جهان سِرو می‌شود. فست‌فودها و انواع غذاهای ترکی و مراکشی و ایرانی هم که همه‌جا پیدا می‌شود، فقط گاهی از زبانشان می‌شنیدم که غذای دوست‌داشتنی‌شان «کربنات» است. این غذا شامل گوشت گاو، آبجوی غلیظ، نان و پیاز و سبزیجات و ادویه است. در حقیقت برای ما ایرانی‌ها که فقط در یک استان کشورمان چندین مدل غذا طبخ می‌شود، طوری که استان هم‌جوار اسم‌هایش را حتی نمی‌داند، بلژیک که هیچ، همه‌ اروپا هم غذای ویژه‌ خودش را ندارد. از سوی دیگر هم غول‌های غذاساز مثل مک‌دونالد به اروپا هجوم گسترده‌ای آورده‌اند و همان تنوع غذایی موجود را به نفع خودشان نابود کرده‌اند.

976 روز در پس‌کوچه‌‌های اروپا، ص 54.

محمد دلاوری

مجله آشنا، شماره 221، صفحه 81.