«ایمان ما تاکنون سودی به حال ما نداشته است. در متن زندگی هیچ تفاوتی بین ما و یک فرد بی‌ایمان نیست.»
* انتظار دارید چه تفاوتی بین ما و بی‌ایمان‌ها باشد؟ اگر منظورتان سختی‌های زندگی است، به یاد ندارم کسی چنین قولی به ما داده و گفته باشد از فردای آن روز که ایمان آوردید، روی سختی را هرگز نخواهید دید. سختی‌ها هستند و اتفاقاً عیار ایمانمان در بوته سختی‌ها محک خواهد خورد. خدا در سختی‌ها رهایمان نمی‌کند، ولی می‌خواهد ببیند آیا ما او را رها می‌کنیم؟
* داشته‌ای بی‌نظیر مثل «خدا» داریم، اما وقتی روی سختی‌ها و نداشته‌ها تمرکز می‌کنیم، داشته‌ای به این بزرگی را نمی‌بینیم. اگر تفاوت را احساس نمی‌کنیم، چون به زندگی خود متفاوت نگاه نمی‌کنیم. من و شما که خدا را داریم، دقیقاً چه چیزی نداریم؟ و آن‌که خدا را ندارد، دقیقاً چه چیزی دارد؟
* گاهی وقت‌ها هیچ تفاوتی میان یک فرد تحصیل‌کرده با فردی که تحصیلاتی ندارد، نمی‌بینیم، اما ضرورت تحصیل را هم انکار نمی‌کنیم؛ چون در سایر جنبه‌ها تفاوت او با سایرین را به‌روشنی حس می‌کنیم.
* گاهی وقت‌ها ناکامی‌های زندگی محصول تنبلی‌ها و کوتاهی‌ها و بی‌تدبیری‌هاست، و نه محصول ایمان ما به خدا. مراقب باشیم کوتاهی‌های خود را به خدا و ایمان به خدا نسبت ندهیم.
* دنياي انسان‌ها مملوّ از رنج‌هاي رواني و اضطراب‌هاي روحي است. رنج‌هايي كه باعث خستگي روانشان می‌شود. انسان‌ها تمايل شديدي به آرامش دارند و حاضرند هزینه‌هایش را هم بپردازند، حتی ثروت كلان خود را براي تحصيل آن هزينه كنند. باور به خدا و انس گرفتن با او، بهترين آرامش روحي را بدون صرف هیچ هزینه‌ای به ارمغان می‌آورد. دقیقاً چیزی که یک فرد بی‌ایمان از آن بی‌بهره است.
* ما خدایی داریم که برای رهايي از فقر و فساد و گرفتاری‌ها راه‌هایی را معرفی می‌کند که در هیچ جای دیگر مشابهش را نمی‌توانیم پیدا کنیم.
* بد نیست با همین افراد بی‌ايمان دیداری داشته باشید. خواهید دید برخی از آن‌ها زندگي را پوچ می‌دانند و احساس خلأ می‌کنند. بعضی دیگر تكيه‌گاهي براي خود نمی‌بینند. برخی آينده را تاريك و مبهم تصوّر می‌کنند و از اضطراب و وحشت و دلهره رنج می‌برند. برخی دیگر در برابر حوادث كوچك، کوچک‌ترین استقامتی از خود نشان نمی‌دهند. آیا شما این گونه‌اید؟
* نابساماني‌ها، در مقايسه با گرفتاری‌هایی كه گريبانگير جوامع و افراد بی‌ایمان است، قابل‌ذکر نيست. ضمن این‌که وجود این نابساماني‌ها نيز ریشه در ضعف ايمان و سستی در عمل به دستورات خداوند دارد. به ميزاني كه اين نقاط ضعف برطرف و دقّت در عمل بيشتر شود، آن نابساماني‌ها نيز برطرف خواهد شد.
با استفاده از کتاب اخلاق در قرآن، آیت‌الله مصباح یزدی، ج اول، صص 265 و 266.
حسن مددخانی
مجله آشنا، شماره 221، صفحه 30
نظرات 0
شما هم میتوانید در این مورد نظر دهید