علامه سید محمدحسین تهرانی (1305 تهران، 1374 مشهد) که از شاگردان علامه طباطبایی(ره) و آیت‌الله خوئی(ره) و از عالمان انقلابی و از حامیان امام خمینی(ره) بود، در موضوعات مختلف علوم دینی و معارف اسلامی آثاری گران‌بها دارد. آن‌چه در ادامه می‌خوانید برش‌هایی از کتاب «کاهش جمعیت، ضربه‌ای سهمگین بر پیکر مسلمین» به قلم ايشان است که با اندكي تصرف و تلخیص تقدیم می‌شود؛ آینه‌ای تمام‌نما از دغدغه‌های دانشمندی دینی درباره فقر جمعیتی مسلمانان که سال‌ها پیش و هنگامی‌که هنوز بسیاری از آسیب‌های کنترل جمعیت، خودش را نشان نداده بود، با توجه به یافته‌های علمی روز، به نگارش درآمده است. حرف‌های این عالم وارسته، خواندنی است.

عزل

در اسلام حتی اگر نطفه از زنا هم منعقد شده باشد، سقط‌جنین حرام است و حتی اجرای مجازات زن خطاکار به بعد از زایمان او موکول می‌شود؛ زیرا در غیر این صورت، حیات و سلامت جنین در خطر است. در اسلام وقتی نطفه در رَحِم قرار گرفت، خارج کردنش به هر شیوه‌ای، سقط محسوب می‌شود، حتی اگر موقع انزال، نطفه را در رحم نریزند، با آن‌که دیگر این کار خارج کردن نطفه بعد از استقرارش در رحم نیست (در اصطلاح به این کار عَزل گفته می‌شود) اما بازهم در خصوص مشروع بودن آن، تردیدهایی هست و بعضی از علما در چنین حالتی لازم دانسته‌اند که مرد موظف است به زن، دیه بدهد شاید به این خاطر که نریختن نطفه در رحم، دو ضرر کلی در پی دارد که یکی از آن‌ها مربوط به زن و یکی هم مربوط به مرد است؛ در مورد مردان، عزل، باعث کسالت و ناراحتی اعصاب می‌شود و اگر تکرار شود به جایی می‌رسد که درمانش بسیار سخت است و درباره زنان، عزل می‌تواند موجب ایجاد غدّه فیبرم در رحم یا حتی بروز سرطان رحم شود؛ چون وقتی رحم با رابطه جنسی تحریک و تهییج می‌شود محتاج به نطفه می‌شود، اما با عزل، رحم از غذایش محروم می‌شود. حتی خوردن دارو برای جلوگیری رحم از پذیرش نطفه که امروزه به شکل قرص متداول شده هم ضررهای شدیدی به دنبال دارد و موجب بیماری‌هاي اعصاب می‌شود. به‌علاوه می‌تواند سبب بروز بیماری‌های قلبی، اختلالات در گردش خون و به هم خوردن تعادل در هورمون‌ها و غدد بدن زن شود.

قرص‌هاي ضدبارداري

دکتر پرفسور سیف‌الدین نبوی‌تفرشی در کتاب «درمان رایگان با ورزش» درباره ضررهاي قرص‌هاي ضدبارداري نوشته است: در بدن زنان آنزیمی وجود دارد به‌نام «آلفالیپو پروتئین کلسترول» که این آنزیم در مردان بسیار کمتر است و به همین خاطر است که زنان قبل از یائسگی خیلی کمتر به بیماری‌های عروقی قلب و آنفارکتوس مبتلا می‌شوند، مگر آنکه زنان در دوران یادشده از قرص‌های ضدبارداری و سیگار استفاده کنند که در این صورت خطر ابتلا به بیماری‌های عروقی قلب و آنفارکتوس قلبی در آنان هم مثل مردان بالا می‌رود. بسیاری از زنان مؤمنه هم موقع زیارت مشاهد مشرفه یا وقت حج از این قرص‌ها مصرف می‌کنند که گاهی علاوه بر مشکلات جسمی و به‌هم‌ریختگی عادت ماهیانه، به کسالت روحی هم مبتلا می‌شوند و از فیض معنوی زیارت یا حج هم محروم می‌مانند. خداوند متعال هم برای زنان حائض تکلیف خاصی مقرر کرده که با تبعیت از آن، هم حج و هم عمره بانوان صحیح است، پس چرا باید در کار خدا دست‌کاری کنیم؟!

مزاج زن، موافق بارداري

سلامت بدن زن در بارداری و وضع حمل و شیر دادن است؛ خداوند خالق کل موجودات، مزاج زن را طوری آفریده که بدنش از زمان بلوغ تا یائسگی، پیوسته غذای خاصی را مطابق نیاز کودک تولید می‌کند. اگر زن باردار نباشد این غذا با خون حیض از بدن دفع می‌شود. برای همین است که زنان غالباً در دوران بارداری عادت ماهیانه نمی‌شوند زیرا خون در رحم، صرف حیات و غذای جنین می‌شود. وقتی هم کودک متولد می‌شود این غذا همان شیر است و به همین‌خاطر زنان در دوران شیردهی هم غالباً عادت ماهیانه ندارند. به‌این‌ترتیب، وقتی زنی باردار نباشد یا بچه‌ای را شیر ندهد مقداری از قوای جسمی خود را با عادت شدن از دست می‌دهد و گویی از رحمت حق دور می‌شود. شاید به همین خاطر است که خداوند اجازه عبادت و خضوع و خشوع را از طریق نماز و روزه و طواف به او نمی‌دهد. روزی به یکی از پزشکان که از مفاخر چشم‌پزشکان عصر ما در جهان است این موضوع را مطرح کردم و گفتم: سلامت و سعادت زن در این است که یا حامله باشد و یا کودکی را از چشمه بی‌منت سینه‌هایش سیراب کند. جناب پرفسور، قدری تأمل کرد و گفت «آقا این گفتار، مطابق آخرین نتیجه کنگره‌های پزشکی است که امسال در آمریکا برگزار شده است و من هم تِز دکتری خودم را در آمریکا در همین موضوع قرار داده‌ام. طبق آخرین مدارک و آمار، دخترانی که قبل از 18 سال بچه می‌زایند سرطان پستان نمی‌گیرند و هر چه دیرتر بچه بزایند درصد خطرِ تهدید سرطان پستان در آن‌ها زیاد می‌شود چون تا از سن 30 سالگی بگذرند خطر سرطان پستان به‌نحو مضاعف بالا می‌رود، اما زنانی که اصلاً ازدواج نکنند و بچه نیاورند، درصد خطر سرطان پستان در آن‌ها سرسام‌آور است.»

چوب است نه درخت

یک روز پزشکی به خانمی که برای معالجه نزد او رفته بود گفته بود: خانم! رحم زن حکم درخت را دارد، مگر درخت چقدر میوه می‌دهد؟! این زن هم به منزل آمده بود و بنای ناسازگاری در آبستن شدن با شوهرش گذاشته بود. شوهرش در مسجد نزد من آمد و از زنش گلایه کرد و گفتار آن دکتر را برایم بازگو کرد. به او گفتم: این دکتر در این سخن مغالطه کرده و به‌اصطلاح عامه مردم، حقه‌بازی نموده است. شما هم برو منزل و به عیالت بگو «درخت میوه تا زنده است بعد از بلوغش میوه می‌دهد. این میوه دادن قطع نمی‌شود مگر این‌که آفتی به درخت برسد یا ریشه درخت کرم بزند؛ در این صورت هم که چوب است نه درخت میوه! که آن را می‌بُرند.»

بسوزند چوب درختان بی‌بر

سزا خود همین است مر بی‌بری را

قابل‌برگشت نيست

بسیاری به‌غلط و برای رسیدن به هدفشان این‌طور به مردم القا می‌کنند که بستن لوله‌های مردان قابل‌برگشت بوده و هیچ عارضه‌ای ندارد، اما این حق مردم ماست که قبل از یک اقدام پزشکی، عواقب آن را به‌طور کامل بدانند. در مقاله‌ای از دکتر ناصر سیم‌فروش که شخصیتی مطرح و جهانی و نامدار در عرصه اورولوژی هستند، می‌خواندم که اولین و مهم‌ترین عارضه بستن لوله‌های مردان این است که حداقل در نیمی از موارد، عقیمی حاصله دائمی و غیرقابل‌بازگشت است. این آمار را مجله اورولوژی آمریکا که حاصل از مطالعه و بررسی نتایج در سه کشور آلمان، اتریش و سوئیس است در 1990 میلادی منتشر کرده است. علت این قضیه آن است که حتی اگر مجدداً لوله‌ها باز شوند، در زمان بسته بودن لوله‌ها آنتی‌کور ضد سلول‌های باروری بیضه تولید می‌شود که برای همیشه خاصیت باروری را از این سلول‌ها می‌گیرد. دومین عارضه قابل‌توجه بستن لوله مردان، خون‌ریزی و تجمع لخته در محل عمل است که از 2 تا 29 درصد گزارش شده است. سومین عارضه…

به اين عوارض بينديشيد

درباره بستن لوله در خانم‌ها آنچه جای نگرانی دارد این است که چه تعداد از عوارض یا حوادث، مخفی می‌ماند و گزارش نمی‌شود! و بسیاری از زنان نمی‌توانند هیچ‌گونه رابطه‌ای میان بیماری‌های فعلی خود و عمل جراحی‌ای که چند سال قبل انجام داده‌اند، برقرار کنند. صحبت از عوارض بستن لوله در زنان، یک بحث اغراق‌آمیز نیست زیرا «در این روش، عملکرد یک ارگان بدن گسسته می‌شود». در این روش، لوله‌های تخمدان زن را از طریق فشار، سوزاندن، برق، بریدن، دوختن یا بستن با نخ پنبه یا باندهای مخصوص به‌نحوی مسدود می‌شود که دیگر تخمک نتواند وارد رحم شود اما این تازه آغاز کار است و...  .

چند انتخاب از یک کتاب

به کوشش محمد‌علي رامين

مجله آشنا، شماره 221، صفحات 21تا 23