این پیشرفت‌ها حاصل جمهوری اسلامی نیست و پهلوی هم اگر مانده بود، همین اندازه رشد داشتیم

1. بهترین کار این است که دوران شاه را با زمان خودش مقایسه کنیم و زمانه جمهوری اسلامی را با عصر خودش،‌ به ما بگویید حکومت پهلوی در کدام علم، صنعت یا تکنولوژی جزو 5 کشور یا حتی 10 کشور برتر دنیا بود؟ (از یاد نبریم که در زمان شاه، کشورمان تحریم نبود، با آمریکا و  غرب، دوستی داشت، جنگ 8 ساله نداشت، جمعیت کمتر از نصف الان بود و...) برای نمونه، فراموش نکنید که ما در زمان پهلوی از کشورهایی مثل هندوستان و پاکستان، پزشک عمومی به کار می‌گرفتیم؛ یعنی در آن زمان حتی از این دو کشور آسیایی، عقب‌مانده‌تر بودیم در حالی‌که الان یکی از قطب‌های توریسم پزشکی هستیم و از کشورهای هم‌جوار برای درمان به کشور ما می‌آیند.

2. پس چرا کشورهايي مثل مصر، عربستان (ثروتمند نه پیشرفته)، افغانستان، عراق و بسياري ديگر از کشورهای هم‌جوار در رشد و توسعه، قابل‌مقایسه با ما نیستند و در طی چهل‌وچند سال گذشته ترقی قابل‌توجهی نداشته‌اند، اما هند و ژاپن و مالزي پيشرفت کرده‌اند؟ مگر نمی‌گفتید که پيشرفت، طبيعي است و در اثر گذر زمان اتفاق می‌افتد؟ چند سال پیش مجری یکی از شبکه‌های تلویزیون مصر به یکی از سیاستمداران آن کشور که از ایران انتقاد داشت، گفت: ایرانی‌ها ماهواره به فضا فرستادند ولی مصر دو میلیون قبرستان‌خواب دارد.

3. گذر زمان پيشرفت ايجاد نمی‌کند؛ بسياري از شهرها و روستاهاي دنيا هنوز با امکانات گذشته‌های دور زندگی می‌کنند و نخواسته یا نتوانسته‌اند به‌روز باشند. اين انسان‌های بزرگ هستند که کارهاي سترگ و پیشرفت‌های چشمگير ايجاد می‌کنند. اگر گذر زمان پيشرفت ايجاد می‌کرد، حکومت پهلوي می‌بایست از دولت نادرشاه و شاه‌عباس صفوی و کریم‌خان زند قدرتمندتر و پرافتخارتر بود؟ آیا چنین است؟

4. در زمان پهلوي هم امکانات کشور و دنيا کم نبود. بسياري از پیشرفت‌های جهان چون سدسازی، صنایع موشکی، فناوري هسته‌ای، فضانوردي، پزشکي مدرن و... در عصر پهلوی وجود داشت، اما ايران آن زمان از این دستاورد‌ها بی‌بهره بود. آیا در آن زمان ارائه بیمه همگانی و خدمات عمومي به همه شهرها و روستاها امکان‌پذیر نبود، پس چرا فقط تعداد اندکی از روستاها برق و جاده و خدمات درمانی داشتند؟ مگر صادرات نفت در دوران پهلوي چهار برابر الان و جمعيت هم نصفِ اکنون نبود، پس این ثروت کلان به دست چه کسانی می‌رسید؟ چرا کمتر از 50 درصد مردم باسواد بودند؟

 5. حاکمان عصر پهلوی اعتقادی به محرومیت‌زدایی نداشتند. نمی‌خواستند ملت، هوشیار و بیدار باشد. ایرانی و قدرت بی‌نظیرش را نمی‌شناختند و غرب‌پرستی، آیین بیشتر آنان بود. با این خصوصیات ذهنی و فکری، با حضور آنان، ایران هیچ‌وقت رنگ عزت و عظمت را نمی‌دید و در نهایت، کشور ما نیز برای منافع آمریکا و غرب مثل عربستان سعودی یا گاو شیردهی بود یا الاغ باربری.

6. بسياري از داشته‌ها، یافته‌ها و پیشرفت‌های ما نه در حیطه‌های علمي، پزشکي، هسته‌ای، صنايع نظامي که در عرصه انسان‌پروری‌ها و فرهنگ‌سازی‌هاست. اگر انقلاب نبود بسیاری از این فرهنگ‌ها هیچ‌وقت سر برنمی‌آوردند و بسیاری از این آدم‌ها هرگز متولد نمی‌شدند؛ فرهنگ‌هایی مثل حجاب، ايثار، شهادت، محرومیت‌زدایی، استکبار‌ستیزی و آدم‌هایی مثل همت‌، سلیمانی‌‌، فخری‌زاده، احمدی‌روشن‌، حججی‌.