زن و شوهر اگر از بصیرت و معرفت برخوردار باشند، متوجه می‌شوند که غایت و هدف اصلی ازدواج این است که انسان به آرامش برسد. در همه جای دنیا و آموزه‌های دینی و قرآنی ما هم این‌چنین است. بقیه موارد یعنی آغاز زندگی مشترک، فرزندآوری، غرایز جنسی و... همه نتایج فرعی ازدواج هستند نه هدف آن، پس بنابراین همسر محبوب و مطلوب کسی است که وجود او آرامشگر و نوازشگر همسر در همه شرایط و موقعیت‌ها باشد؛ در بیماری، تنگدستی، شرایط پیش‌بینی نشده، اوضاع نابه‌سامان روحی و همه شرایطی که ممکن است در طول زندگی برای یک زوج پیش بیاید.

این شرایط که ویروس کرونا در کشور شیوع پیدا کرده است، یکی از همان شرایطی است که زن و شوهر باید در محبت کردن به هم از یکدیگر سبقت بگیرند. کرونا، تنهایی، دوری از دوست و آشنا، دوری از کارهای روزمره‌ای که برای ما خوشایند بوده مثل سرکار رفتن یا ورزش کردن را به همراه داشته. طبیعی است که زوجین در این شرایط و مخصوصاً وقتی مجبور به ماندن در خانه هستند، دچار تنش بشوند. اینجاست که باید زن و شوهر آرامش‌دهی به یکدیگر را وظیفه خود بدانند.

شاید بعضی‌ها بگویند که ما در این شرایط اصلاً حوصله آرامش دادن و یا بروز رفتار محبت‌آمیز نسبت به همسر را نداریم و خودمان هم دچار دل‌مردگی هستیم.

این‌طور مواقع اگر به‌غایت و هدف ازدواج فکر کنیم حتماً نظرمان عوض می‌شود. با خودمان تأکید کنیم که چون این شرایط سخت است، پس من باید به همسرم بیشتر آرامش بدهم. آرامش‌گری هم باید متقابل باشد. اگر حاکمیت آرامش در روابط بین زن و شوهر فراموش بشود مباحث حاشیه‌ای روزبه‌روز بیشتر می‌شود.

من با چهل سال تجربه در زمینه روان‌شناسی عرض می‌کنم که اکثر مراجعین من که دچار همسرگریزی، همسرهراسی و در مسیر طلاق و جدایی بودند به این خاطر بود که هدفشان را از ازدواج نمی‌دانستند. مثلاً وقتی از آن‌ها می‌پرسیدم «چرا ازدواج کردید؟» نمی‌توانستند جواب درستی بدهند. وقتی به آن‌ها کمک می‌کردم تا به گذشته و تصمیمشان برای ازدواج برگردند اغلب می‌گفتند که «ازدواج کردیم تا به آرامش برسیم» اما در پاسخ به این سؤال که «چقدر در طول این زندگی مشترک آرامشگر یکدیگر بودید؟» یا جوابی نداشتند یا می‌پرسیدند «یعنی باید چه‌کار می‌کردیم؟»

حتی از لحاظ جسمی هم کسی که آرامش دارد، بدنش مصونیت بیشتری در آسیب‌ها دارد. استرس، تنیدگی روانی و عضلاتی برای کسانی که اندیشه و هیجانان تشنجی دارند و مدام از خودشان پرخاشگری بروز می‌دهند بیشتر اتفاق می‌افتد. این افراد در برابر آسیب‌های زیستی مثل همین بیماری کرونا و آسیب‌های روانی شکننده‌تر هستند. سکته قلبی و مغزی، نارسایی قلبی، فشارخون، ضعف حافظه، اختلال آلزایمر و بیماری‌هایی از این دست در زن و شوهرهایی که رابطه پرتنشی دارند، بسیار بیشتر دیده می‌شود. به همین خاطر است که ما می‌گوییم آرامش‌دهی باید یک اصل در زندگی مشترک قرار بگیرد.

دکتر غلا‌م‌علی افروز

مجله آشنا، شماره 219، صفحه 13