رانندگی

با افزایش سن بعضی توانایی‌ها کاهش پیدا می‌کنند که یکی از آن‌ها کاهش توانایی رانندگی است. برخی موارد می‌تواند بر رانندگی فرد مسن تأثیر بگذارد، مانند:
دارو: برخی از داروها مانند داروهای خواب‌آور، آرام‌بخش، آنتی‌هیستامین و ضد درد می‌توانند زمان واکنش راننده هنگام خطر را کاهش داده یا باعث خواب‌آلودگی شوند.
مشکلات بینایی: در سنین 65 تا 75 سالگی میدان دید سالمندان به 4/7 کاهش پیدا می‌کند و در 75 سالگی این کاهش دید به 12/7 می‌رسد؛ به همین دلیل ضعف بینایی می‌تواند توانایی دید واضح در رانندگی از جلو یا از بغل را تحت تأثیر قرار دهد.
کاهش شنوایی: یکی از شایع‌ترین اختلالات دوران پیری، مشکلات شنوایی سالمندان است که این مسئله در رانندگی باعث می‌شود که فرد مسن قادر به شنیدن بوق ماشین یا آژیر صدا نباشند.
مشکلات حرکتی: ممکن است در کشیدن ترمزدستی یا استفاده از ترمز یا حرکت دادن سر برای بررسی دید پهلو مشکل داشته باشند یا کندتر باشند.
اختلالات حافظه: اگر در منطقه‌ای ناآشنا باشند ممکن است گیج یا حتی گم شوند.
 

بی‌تحرکی و نشستن تمام‌روز در خانه

اغلب سالمندان به دلیل شرایط خاص بسیار کم‌تحرک بوده و خود را محدود به تختخواب می‌کنند که این مسئله در درازمدت موجب بروز بیماری‌هایی در بدن آن‌ها می‌شود. بی‌تحرکی در سالمندان عملکرد روده و کلیه، قلب و غدد درون را دچار اختلال می‌کند. همچنین ابتلا به بیماری‌هایی مانند سینه‌پهلو و لخته شدن خود را افزایش می‌دهد. در یک مطالعه در سال 2018 از دانشگاه کالیفرنیا، محققان افراد بین 45 تا 75 سال را موردمطالعه قراردادند و دریافتند که کم‌تحرکی در سالمندان، به‌ویژه برای مدت طولانی، خطر مرگ‌ومیر را افزایش می‌دهد.
 

تماشای بیش‌ازحد تلویزیون

اگرچه تلویزیون یک سرگرمی عالی برای سالمندان است اما تماشای بیش‌ازحد تلویزیون می‌تواند تأثیرات منفی بر سلامتی آن‌ها داشته باشد. تحقیقات نشان داده است که افراد مسنی که در روز بیش از سه ساعت و نیم، تلویزیون تماشا می‌کنند نسبت به افرادی که کمتر تماشا می‌کنند، از حافظه کمتری برخوردارند. همچنین ازآنجاکه تماشای تلویزیون یک فعالیت منفعلانه است، افرادی که روزانه ساعت‌های زیادی تلویزیون تماشا می‌کنند، تمایل دارند فعالیت کلامی خود را کاهش دهند. ناگفته نماند که ساعت‌ها نشستن پای تلویزیون برای سلامت جسمی فرد مسن مفید نیست؛ اگر والدین سالمند شما ساعت‌های طولانی را روی کاناپه یا تختخواب مشغول تماشای تلویزیون هستند، ممکن است به مرور زمان فعالیت‌های بدنی ساده مانند بالا رفتن از پله یا پیاده‌روی را سخت‌تر انجام ‌دهند.
 

ورزش‌های سنگین

ورزش‌هایی مانند فوتبال، بسکتبال، والیبال، بدنسازی، دویدن و... از خطرناک‌ترین فعالیت‌ها برای سالمندان است. ظرفیت تنفسی به‌طور طبیعی و با توجه به سن سالمندان کاهش می‌یابد. درنتیجه، دویدن برای مدت طولانی به‌طورکلی برای افراد مسن به‌خصوص برای کسانی که سابقه بیماری تنفسی دارند، توصیه نمی‌شود. تمرینات هوازی علاوه بر فشار بیش‌ازحد بر قلب و ریه، خطر لخته شدن خون را در سالمندان افزایش می‌دهد.
 

بیرون از خانه غذا خوردن

بسیاری از افراد با افزایش سن به سمت غذاهای راحت‌تر رفته و ترجیح می‌دهند حداقل 2-3 بار در هفته را غذای بیرون بخورند اما غذای رستوران‌ها، به‌ویژه فست فودها، چربی‌های اشباع‌شده و ترانس بسیار بالایی در مقایسه با غذاهای خانگی دارند. به همین دلیل کارشناسان توصیه می‌کنند سالمندان برای بهبود سلامتی خود باید میزان چربی موجود در رژیم غذاییشان را کاهش دهند چراکه رژیم‌های غذایی که چربی زیادی دارند، میزان کلسترول در بدن را افزایش می‌دهند.
مصرف مقدار کمی چربی و شکر و متعادل نگه‌داشتن رژیم غذایی به‌ویژه با افزایش سن بسیار مهم است. مطالعات نشان داده است که تغذیه سالم می‌تواند از آلزایمر و دیابت نوع 2 جلوگیری کند.
 

تا دیروقت بیدار ماندن

شب‌بیداری در سالمندان ممکن است به علت مشکل در به خواب رفتن، بیدار شدن مکرر در خلال شب همراه با اشکال در به خواب رفتن مجدد باشد. با افزایش سن، بدن میزان کمتری هورمون رشد تولید می‌کند، بنابراین فرد سالمند احتمالاً کاهش خواب عمیق را تجربه خواهد کرد. وقتی این اتفاق می‌افتد، بدن ملاتونین کمتری تولید می‌کند، به این معنی که فرد اغلب خواب تکه‌تکه‌تری را تجربه می‌کند و در طول شب بیدار می‌شود. به همین دلیل یکی راه‌های مقابله با خواب سبک در سالمندی، شب‌ها زود خوابیدن و صبح زود بیدار شدن است. زود خوابیدن به بهبود تمرکز و حافظه کمک می‌کند، به بدن اجازه می‌دهد هرگونه آسیب سلولی که در طول روز اتفاق افتاده را ترمیم کند و سیستم ایمنی بدن را تقویت نماید که این موارد به‌نوبه خود به جلوگیری از بیماری کمک می‌کند.