آیه انتخاب

طاغوتی، یاقوتی

وقتی آیه و نشانه داشتی کار آسان می‌شود.

وَالَّذِينَ كَفَرُوا أَوْلِيَاؤُهُمُ الطَّاغُوتُ يُخْرِجُونَهُم مِّنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُمَاتِ (بقره، 257)

از کفار بعید نیست که به طاغوت و طاغوتیان دل بسپارند، اما کسی که دین خدا را انتخاب کرده، اجتناب از طاغوت، یعنی اربابان کفر و شیاطین زمانه، برایش ضروری است. آدم‌های دین‌دار، دینی انتخاب می‌کنند و امور را به اهل ایمان می‌سپارند و این‌گونه به سعادت می‌رسند. وگرنه، باید ریشه نرسیدن‌ها و نابسامانی‌ها را در انتخاب‌هایشان جست‌وجو کنند. رفاقت با طغیانگران، هیچ صنم و رابطه‌ای با نور و هدایت ندارد. «کسانی که کافر شدند، سرپرستان آنان طغیانگران‌اند که آنان را از نور به‌سوی تاریکی‌ها بیرون می‌برند.»

آیا اینکه ببینیم دشمنان و کفرپیشگان از برگزیده ‌شدن چه کسی ناخشنودند و به انتخاب چه کسی تمایل دارند، نمی‌تواند ملاک ما برای انتخابمان باشد؟