«یک عامل اختصاصی در مسئله خواندن این است که در انواع تحقیقات و بررسی‌ها به ندرت مطالعه به عنوان یک نشانه تمایز اجتماعی ذکر شده است. استفاده از میل به تقلید و پذیرفته شدن کودکان در گروه از روش‌های علاقه‌مند کردن آن‌ها به مطالعه می‌تواند باشد. مثلاً می‌توانیم به کودکان و نوجوانان نشان دهیم که افراد مورد علاقه و تقلید آن‌ها آدم‌های اهل مطالعه بوده یا هستند. حتی می‌توان بچه‌ها را با رهبران فکری جامعه آشنا کرد و به آن‌ها نشان داد که اکثر این افراد با وجود همه گرفتاری‌های‌شان زیاد مطالعه می‌کنند.» مطالعه صحیح خواندن و مطالعه کردن صحیح کار آسانی نیست. حتی خواندن یک متن و حفظ کردن یک شعر نیز مبین فهمیدن و درک مطلب مورد مطالعه نیست. گاهی شخص آزادانه و بدون داشتن وظیفه خواندن، می‌خواند و گاهی با داشتن وظیفه‌ای خاص مطالعه می‌کند، چون مقید پاسخ دادن به سؤالاتی یا شرکت در امتحانی است. در صورت اول، خواندن برای او سرگرمی است و در صورت دوم نوعی کار تلقی می‌شود. اهداف ادبیات کودکان در صورت مطالعه آزادانه، حاصل می‌شود و اگر این مطالعه، مطالعه داستان و غیرداستان به هر دلیل مقید شود، چون کار تلقی می‌شود خستگی و بیزاری می‌آورد. قبلاً توضیح داده شد که در مراحل مختلف سنی، کودکان و نوجوانان توانائی‌های خواندن و تسلط بر زبان و هم‌چنین نیازمندی‌های متفاوت دارند. با توجه به این مطالب «مطالعه صحیح، آن نوع مطالعه‌ای است که فرد مطابق با هدف (نوع خواندن و نوع مطلب خواندنی) و با داشتن مهارت‌های لازم (قدرت خواندن و نیازمندی‌های گروه سنی) انجام می‌دهد.

با اتخاذ روش‌هایی که ذکر شد می‌توان در کودکان، علاقه به مطالعه ایجاد کرد ولی باید این علاقه به عادت، تبدیل شود؛ لذا در اعمال روش‌ها باید به طور منظم پی‌گیر بود و این پی‌گیری، توأم و هماهنگ، توسط اولیای مدارس و خانواده‌ها انجام شود.

«با تمام کوشش‌ها برای علاقه‌مند کردن کودکان و نوجوانان به مطالعه، به دلیل تفاوت عکس‌العمل‌ها، علاقه‌مندی‌ها و تأثیرات محیط اجتماعی، کودکان به طور یکسان به مطالعه علاقه‌مند نمی‌شوند. در کودکان بی‌علاقه به مطالعه پس از کشف علت عدم علاقه (مثل جنب و جوش فراوان، کمبود قدرت خواندن، علاقه به کارهای عملی، آشنا نبودن با کتاب‌های مورد علاقه و...) می‌توان با اتخاذ روش‌های مناسب آن‌ها را از راه نوع علاقه، به مطالعه عادت داد. گاهی کودکان فقط علاقه به مطالعه یک نوع کتاب دارند. گرایش به کتاب‌های داستانی، طبیعی و گرایش به کتاب‌های غیر داستانی، انحرافی است و تحت تأثیر بزرگ‌ترها ایجاد می‌شود. با معرفی کتاب‌های مناسب و برگزیده در هر رشته، تعادل لازم را در خواندن آن‌ها می‌توان ایجاد کرد. بعضی از کودکان به علت سهل‌انگاری خانواده‌ها، کتاب‌های نامناسب می‌خوانند. علاوه بر راهنمایی خانواده‌ها، به این گونه کودکان می‌توان کتاب‌های پر ماجرای سالم معرفی کرد و به طور غیر مستقیم آن‌ها را با معایب کتاب‌های نامناسب آشنا کرد.

بعضی وقت‌ها کودکان از مطالعه دل‌سرد می‌شوند که یا بر اثر خستگی جسمی یا بر اثر مطالعه کتاب‌های نامناسب با سن است. پس از استراحت کافی با معرفی کتاب‌های مناسب می‌توان آن‌ها را دوباره با خواندن آشتی داد.»