متأسفانه، یکی از آفت های عصر مادی امروز، جدی نگرفتن محیط خانه و خانواده است؛ چه بسیار زنانی که با حضور در بیرون منزل و بی توجهی به درون منزل، از این وظیفه مهم شانه خالی می کنند و سبب سردی روابط خانوادگی و مشکلات فراوانی می گردند. خوب شوهرداری کردن ، به معنای تحقیر زن نیست؛ همان گونه که تلاش بیرون مرد، برای خدمت به خانواده است و مرد خدمتگزار خانواده است، و این نشانه خانواده موفق است. در روایات به این امر مهم توجه شده است؛ از باب نمونه:

از چند معصوم نقل شده است که: «جهاد زن، خوب شوهرداری کردن است.»

در تاریخ آمده که وقتی امیرالمؤمنین (ع) از جنگ می آمد، حضرت زهرا به استقبال شوهرش می رفت. لباس های خونی شوهرش را می شست. شمشیر شوهرش را می شست و شوهر و پدرش را به جبهه تشویق می کرد. آن بانوی نمونه در همسرداری و خانه داری به جایی رسیده بود که حضرت علی(ع) در توصیف او فرمود:

«تا روزی که خداوند عزوجل روح او را (فاطمه (س) ) گرفت، نه من او را غضبناک نمودم و به اجبار او را به کاری وادار کردم و او (نیز) مرا غضبناک نکرد و در هیچ امری مرا نافرمانی ننمود؛ و من هرگاه به او نگاه می کردم، تمام غمها و ناراحتی هایم از بین می‌رفت.»

 پذیرش مدیریت مردان 

از منظر اسلام، زن و مرد در آفرینش وحدت دارند و هیچ کدام از نظر جنسیت بر دیگری برتری ندارد. در رسیدن به کمالات معنوی نیز برابرند. لكن تفاوت های زن و مرد از نظر خلقت و طبیعت و جسم و روان، انکار ناپذیر است و این تفاوت ها براساس علم و حکمت الهی است و موجب ظلم نمی شود. زیرا خداوند از هریک از زن و مرد، براساس آنچه به او داده تکلیف خواسته و برای او وظیفه تعیین کرده است. خداوند متعال، به دلیل بعضی از ویژگی ها و به دلیل نان آوری، سرپرستی خانواده را به عهده مرد قرار داده و در قرآن کریم فرموده است: «مردان، سرپرست امور زنان [خانواده خویش] هستند، به خاطر برتری هایی که خداوند در [اداره خانواده] برای بعضی نسبت به بعضی قرار داده است و به خاطر آنکه از اموالشان، نفقه زنان و خانواده را می پردازند. پس زنان شایسته، مطيع و متواضع اند.» (نساء،۳۴)

کوچکترین واحد هر جامعه، خانواده است که همچون جوامع بزرگ مانند شهر و استان و کشور، نیازمند مدیر و سرپرست است. طبیعی است که یکی از زن و مرد باید مسئولیت سرپرستی را به عهده گیرد و امور خانه را اداره کند، البته مشورت با یکدیگر امر لازمی است که خداوند نیز به آن سفارش فرموده، اما در نهایت باید مدیر خانواده تصمیم بگیرد و دیگر اعضای خانه به تصمیم او احترام بگذارند.

قرآن کریم، مسئولیت اداره و مدیریت خانه را به عهده مرد گذارده و برای آن دو دلیل ذکر کرده است، یکی لزوم تدبیر، در اداره خانه که ویژگی عموم مردان است و دیگری تأمين همه نیازهای خانواده که آن نیز بر عهده مردان است.

براساس این آیه: 

۱- در يك اجتماع دو نفری هم، یکی باید مسئول و سرپرست باشد.

۲- در اداره امور زندگی، باید تعقل و تدبیر، بر احساسات و عواطف حاکم باشد.

٣- نظام حقوقی اسلام، با نظام تکوین و آفرینش هماهنگ است؛ حق مدیریت مرد، به خاطر ساختار جسمی و روحی اوست. 

۴- اطاعت زن از شوهر و رعایت حقوق وی، مشروط به تأمین زندگی او از سوی مرد است.

همان گونه که در بالا اشاره شد، از ویژگی های زن شایسته، اطاعت و تواضع او نسبت به شوهر است. پذیرش مدیریت مرد و اطاعت از شوهر در غیر معصیت الهی، امر مهمی است که خانواده را از بگومگوها و اختلافها دور می کند.